Εκκλησία

Η αγάπη του Θεού για όλους & η αξία όλων! Ο Χριστός αγαπάει τον καθένα μας, όπως/όποιος και αν είναι. Ποτέ κανείς δεν χάνει την αγάπη Του. Αυτό πρέπει να

Κυκλοφορεί αρκετά η φημολογία ότι στον άγαμο κλήρο είναι συχνή η ύπαρξη προσώπων με ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό ή και με ομοσεξουαλική δραστηριότητα, ιδίως στα αστικά κέντρα. Η φημολογία αυτή δεν είναι

Η είδηση κυκλοφόρησε γρήγορα. "Εκκλησία στο Μαρούσι ζητά υπεύθυνη δήλωση από νονούς ότι δεν είναι ομοφυλόφιλοι". Η Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, βέβαια, διέψευσε το γεγονός, αλλά τα πληκτρολόγια πήραν φωτιά και

Χρειάζεται να μεγαλώσεις για να καταλάβεις. Έτσι και αλλιώς, «αργά βαδίζει ο Θεός». Αργά, γιατί αργά μαθαίνει και ο άνθρωπος. Από παιδί άκουγα την παραβολή και οι εικόνες είναι οικείες:

Η ερώτηση αν μπορεί να σωθεί ένας ομοφυλόφιλος άνθρωπος φανερώνει μια ολοκληρωτική παρανόηση του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Φυσικά και μπορεί να σωθεί! Το πραγματικό ερώτημα είναι αν οι ομοφυλόφιλοι πιστοί μπορούν να ζήσουν με τον τρόπο που προπαγανδίζει σήμερα ο κόσμος…

Με τον καιρό, χάρη στη θεία βοήθεια, ο νους, αντί να είναι επιρρεπής προς τους πορνικούς λογισμούς και τα αντίστοιχα αισθήματα, θα αδιαφορεί και θα τα αποστρέφεται…

Ένας πρώην μαθητής μου με ρώτησε πρόσφατα γιατί οι Χριστιανοί παραμένουν τόσο απαθείς μπροστά στην αυξανόμενη αποδοχή της ομοσεξουαλικής συμπεριφοράς στην κοινωνία μας. Οι λόγοι είναι αναμφίβολα πολλοί και περίπλοκοι,

Αν είσαι κατηχητής αυτές τις μέρες, τότε σίγουρα τα παιδιά θα σε έχουν ρωτήσει σχετικά με την ομοφυλοφιλία. Κατηχητικές πηγές για το θέμα δυστυχώς δεν υπάρχουν και εσύ μπορεί να βρεθείς σε αμηχανία. Πώς θα το χειριστείς; Αυτό θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με το άρθρο αυτό, παραθέτοντας μερικές βασικές ιδέες.

Όσο για μένα, δεν θέλω άλλη αφορμή για καύχηση εκτός από το σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, το σταυρό που πάνω του ο κόσμος πέθανε για μένα κι εγώ

Πολλοί θα πουν ότι το να απέχω από το ομοφυλοφιλικό σεξ, ως ομοφυλόφιλος Χριστιανός, ισοδυναμεί με το να επιλέγω σεμνότυφα και αξιοθρήνητα να αποκλείσω τον εαυτό μου από τη μόνη ζωή που αξίζει να ζήσει κανείς. Ο Λιούις αντιστρέφει τους όρους σε αυτήν εδώ την ένσταση και διακηρύσσει θαρρετά πως… Όχι! στην πραγματικότητα χάνουν αυτοί που υποκύπτουν στον πειρασμό…

Κι ο ομοφυλόφιλος μπορεί να γίνει και άγιος, αν μετανοήσει. Έχουμε τέτοιους ανθρώπους, οι οποίοι καθαρίζουν μετά από μία πραγματική μετάνοια, ξεχνάνε κυριολεκτικά την αμαρτωλή τους ζωή και όταν πλέον αποδεσμευτούν από αυτές τις τραυματικές εμπειρίες, τότε συνεχώς ανεβαίνουν και ζουν την πνευματική ζωή…

Ο άνθρωπος, κατ’ έναν δαιδαλώδη τρόπο της ψυχής του, καταλήγει στο να αισθάνεται μία πληρότητα στο ίδιο φύλο…