Η ομοφυλοφιλία και το σύνδρομο των Σοδόμων

Η ιστορία της Γένεσης για την καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων είναι μία από τις γνωστότερες, λεπτομερέστερες και πιο εντυπωσιακές διηγήσεις της Αγίας Γραφής. Η ζωή των κατοίκων των δύο πόλεων ήταν τόσο ανήθικη που ο Θεός αποφάσισε να τις καταστρέψει. “Η κακή φήμη τους διαδόθηκε πολύ και η αμαρτία τους είναι πολύ βαριά” αναφέρει ο ίδιος ο Κύριος στη Γένεση (18:20). Ποια ήταν όμως αυτή η αμαρτία των Σοδόμων;

Επί 3.500 χρόνια, το 19ο κεφάλαιο της Γένεσης ερμηνεύτηκε από τους Προφήτες, τους γραμματείς του Νόμου, τους Αποστόλους και τους Πατέρες της Εκκλησίας ως μια περίπτωση καθολικής και αμετανόητης ροπής προς τις αρσενοκοιτικές πράξεις. Οι λέξεις σοδομίτης και σοδομισμός χρησιμοποιήθηκαν για να σημάνουν το παρά φύση σεξ τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση. Ο άγιος Αυγουστίνος σχολιάζει στις Εξομολογήσεις του:

Οι επονείδιστες πράξεις εναντίον της φύσης, όμοιες με αυτές που διαπράττονταν στα Σόδομα, πρέπει παντού και πάντα να αντιμετωπίζονται με αποστροφή και αποδοκιμασία. Ακόμη κι αν όλα τα έθνη έκαναν τέτοια πράγματα, θα κρίνονταν ένοχα της ίδιας αμαρτίας από τον νόμο του Θεού, ο Οποίος δεν έπλασε τους ανθρώπους για να χρησιμοποιούν ο ένας τον άλλον κατ’ αυτό τον τρόπο

Παρόμοια, ο δικός μας άγιος Μάξιμος ο Γραικός συνέγραψε επιστολή “Προς όσους επιδίδονται στα φοβερά αμαρτήματα των Σοδόμων“, στην οποία αναφέρεται εκτενώς στις πράξεις της αρσενοκοιτίας.

Τι συνέβη όμως πραγματικά στα Σόδομα; Ήταν η αρσενοκοιτία ο λόγος της καταστροφής τους ή μήπως, όπως σημειώνει ο προφήτης Ιεζεκιήλ, η ενοχή τους εντοπίζεται σε ένα σύνολο κακών με πρώτο την υπερηφάνεια; Μήπως αντίθετα, όπως πρότεινε ο γνωστός γκέι ιστορικός John Boswell, οι Σοδομίτες καταστράφηκαν επειδή ήταν πολύ αφιλόξενοι προς τους ξένους;

Η διήγηση της Γένεσης

Την απάντηση φυσικά πρέπει να την αναζητήσουμε στις πρωτογενείς πηγές, δηλαδή στις λεπτομέρειες της κυρίως διήγησης της Γένεσης και στις υπόλοιπες εσωτερικές μαρτυρίες της Αγίας Γραφής. Η πόλη των Σοδόμων, την οποία οι αρχαιολόγοι τοποθετούν γεωγραφικά στο κέντρο περίπου της Νεκρής Θάλασσας, αναφέρεται για πρώτη φορά πολλά χρόνια πριν από την καταστροφή της, στο 13ο κεφάλαιο της Γένεσης, όταν ο Λωτ, ανιψιός του Αβραάμ, αποφασίζει να εγκατασταθεί σε αυτήν. “Οι άνθρωποι όμως των Σοδόμων ήταν κακοί και πάρα πολύ αμαρτωλοί ενώπιον του Κυρίου” (13:13).

Η εμμονή τους στην κακία ήταν μεγάλη. Έτσι, όταν ο Κύριος δεκαετίες μετά επισκέφθηκε τον Αβραάμ, έστειλε τους αγγέλους του “για να εξακριβώσει αν αληθεύουν όλες αυτές οι διαδόσεις” (18:21). Δύο άγγελοι με τη μορφή πανέμορφων αντρών κινήθηκαν προς τα Σόδομα, ενώ ο Αβραάμ φοβούμενος για τον ανιψιό του και για τους υπόλοιπους κατοίκους παρακάλεσε τον Θεό να “πλειοδοτήσει” σε αγαθότητα και μακροθυμία. Πράγματι, ο Θεός δέχτηκε να μην καταστραφεί η πόλη, εφόσον βρεθούν εκεί δέκα τουλάχιστον δίκαιοι κάτοικοι!

Ο Λωτ συνάντησε τους δύο αγγέλους στην είσοδο της πόλης και τους κάλεσε στο σπίτι του για να τους φιλοξενήσει. “Πριν όμως κοιμηθούν, οι άντρες των Σοδόμων περικύκλωσαν από παντού το σπίτι. Ήταν εκεί όλος ο αντρικός πληθυσμός της πόλης, νέοι και γέροι. Φώναζαν στον Λωτ και του έλεγαν: Πού είναι εκείνοι οι άνθρωποι που ήρθαν σπίτι σου απόψε; Φέρ’ τους μας έξω, να συνευρεθούμε μαζί τους!” (Γένεση 19:4-5). Μια φοβερή, δαιμονική διάθεση για ακολασία –και μάλιστα για ομαδικό βιασμό δύο αντρών– ήταν το καθολικό αίτημα των Σοδομιτών που συγκεντρώθηκαν παντελώς ξεδιάντροπα με φωνές και διαμαρτυρίες έξω από το σπίτι του Λωτ. Μάταια εκείνος προσπάθησε να τους μεταπείσει και να περισώσει τους φιλοξενούμενούς του από την ατίμωση. “Εκείνοι φώναζαν: Φύγε από ’κει! Και μεταξύ τους έλεγαν: Ήρθε ένας ξένος και θέλει να μας κρίνει! Τώρα θα σου κάνουμε χειρότερα απ’ ό,τι σ’ εκείνους. Και σπρώχνοντας με βία τον Λωτ προσπαθούσαν να του σπάσουν την πόρτα” (19:9).

Η συνέχεια είναι θλιβερή και γνωστή. Οι άγγελοι άνοιξαν την πόρτα, τράβηξαν τον Λωτ μέσα στο σπίτι και τύφλωσαν όλους όσοι ήταν απ’ έξω, μικρούς και μεγάλους. Όπως-όπως τα μάζεψε ο Λωτ και έφυγε από την πόλη. “Τότε ο Κύριος άφησε να βρέξει θειάφι και φωτιά στα Σόδομα και στα Γόμορρα εκ μέρους του Κυρίου, από τον ουρανό. Οι πόλεις εκείνες και οι κάτοικοί τους καθώς και όλη η γύρω περιοχή και η βλάστησή της καταστράφηκαν” (19:24-25). Αναμφίβολα, ήταν φοβερή η ακολασία των ανδρών των Σοδόμων. Αλλά ήταν και τρομερή η τιμωρία των ανδρών και της πόλης τους, που από τότε δεν κατοικήθηκε ποτέ ξανά αλλά βρίσκεται βυθισμένη στον πάτο της Νεκρής Θάλασσας.

Η Παλαιά Διαθήκη

Από τη στιγμή εκείνη, σε όλη την Παλαιά Διαθήκη, τα Σόδομα αναφέρονται ως παράδειγμα πώρωσης και τιμωρίας. Ο Θεός “μεταβάλλει την καρποφόρα γη σε αλμυρή για των κατοίκων της την κακία” (Ψαλμός 106ος). Η πόλη χρησιμοποιείται ως παράδειγμα προς αποφυγή και αναφέρεται σε πολλές προφητείες, ώστε ο λαός να μετανοήσει και να αποφύγει μια παρόμοια τιμωρία.

Γράφει χαρακτηριστικά ο Ησαΐας: “Η Ιερουσαλήμ θα καταρρεύσει κι ο Ιούδας θα εξουθενωθεί, γιατί με λόγια και με έργα προσβάλλουν τον Κύριο, αντιστρατεύονται ανοιχτά τον Παντοδύναμο. Η αναίδειά τους είναι ο κατήγορός τους και τις αμαρτίες τους τις διακηρύττουν όπως στα Σόδομα· δεν τις αποκρύπτουν. Αλίμονό τους, γιατί ετοιμάζουνε τη δυστυχία τους…” (Ησαΐα 3:8-9).

Βλέπουμε εδώ τον μεγαλοφωνότατο προφήτη να υπογραμμίζει πως οι άνθρωποι στα Σόδομα δεν ντρέπονταν για τις αμαρτίες τους. Τις διακήρυτταν, αντί να τις αποκρύπτουν. Η καθολική ηθική αναισθησία και η δημόσια τέλεση της αμαρτίας αναδεικνύονται ως οι ιδιαίτερα επιβαρυντικές καταστάσεις που οδήγησαν στην καταστροφή τους.

Οι εναλλακτικές ερμηνείες

Κάποιοι ομοφυλόφιλοι Χριστιανοί, προσπαθώντας να συμφιλιώσουν την πίστη τους με τη σεξουαλικότητά τους, έχουν επιχειρήσει τις τελευταίες δεκαετίες να επανερμηνεύσουν την ιστορία των Σοδόμων και όλα τα αγιογραφικά χωρία που αναφέρονται σε αρσενοκοιτικές πράξεις. Εφηύραν ερμηνείες που αθωώνουν το όμοφυλο σεξ μεταξύ συναινούντων ενηλίκων, γενικά ή τουλάχιστον μέσα στα πλαίσια μιας αποκλειστικής ερωτικής σχέσης. Δυστυχώς, πολλές προτεσταντικές παραφυάδες έχουν πέσει θύμα αυτής της αναθεωρητικής λογικής και, όπως θα δούμε παρακάτω, απαξιώνουν και τις πιο προφανείς ερμηνείες των λέξεων, “για να ακούνε αυτά που τους αρέσουν” (Β΄ Τιμόθεον 4:3).

Πραγματικά, η Αγία Γραφή τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη αποδοκιμάζει πολλές πράξεις που σήμερα θεωρούνται ΟΚ, όπως π.χ. τη μοιχεία. Το ότι η κοινωνία μας δεν αντιλαμβάνεται πλέον τη μοιχεία ως ένοχη συμπεριφορά δεν συνεπάγεται όμως αυτόματα ότι αυτές οι πράξεις δεν βλάπτουν τους ανθρώπους ούτε ότι είναι πλέον εντάξει στα μάτια του Θεού. Παρόμοια, οι αρσενοκοιτικές πράξεις θεωρούνται πλέον φυσιολογικές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι άλλαξε ο Νόμος του Θεού.

Για αυτό τον λόγο, η προσπάθεια των ανθρώπων να αποφύγουν τις αγιογραφικές αντιρρήσεις για τις ομοσεξουαλικές πράξεις, ανεξάρτητα από το αν εκκινεί από μία ειλικρινή πίστη ή όχι, προδίδει έντονη σύγχυση, η οποία μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε ακύρωση της Αγίας Γραφής και σε ακραίο ηθικό υποκειμενισμό. Όποιος αμφιβάλλει, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στον ιστότοπο του πρώην Gay Christian Network, όπου πλέον θεωρούνται ως αποδεκτές και ισόκυρες επιλογές ζωής για τον ομοφυλόφιλο Χριστιανό:

• η αγνότητα,
• η αναμονή μέχρι τον ομόφυλο γάμο (!),
• το σεξ μετά από μια ομοφυλοφιλική γνωριμία (!!)
• και η ομόφυλη πολυσυντροφικότητα (!!!).

Εντάξει, παιδιά, είπαμε! Κι εμείς ομοφυλόφιλοι είμαστε, αλλά δεν κάνουμε έτσι!

Είναι δυστυχώς τρομακτικές οι συνέπειες, όταν ο άνθρωπος αδυνατεί να παραδεχθεί ότι είναι αμαρτωλός, ότι είναι εμπαθής και ότι με τις πράξεις του έρχεται σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού. Γιατί όταν το παραδέχεσαι, μπορείς τουλάχιστον να ζητήσεις το έλεος του Θεού, να εξομολογηθείς και να κάνεις τον αγώνα σου, μικρό ή μεγάλο. Είτε τα καταφέρεις είτε όχι, ο Θεός θα αναγνωρίσει ότι προσπάθησες και θα σε ευλογήσει. Όταν όμως ο άνθρωπος δεν παραδέχεται την αμαρτωλότητά του, τότε θέτει τον εαυτό του πάνω από την Αγία Γραφή και καταλήγει στο τέλος να ευλογεί την ομόφυλη πολυσυντροφικότητα!

Δόξα τω Θεώ, που είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, κληρονόμοι μιας δισχιλιόχρονης ερμηνευτικής παράδοσης, και δεν είμαστε έρμαια του κάθε σύγχρονου ψευδοπροφήτη.

Αλλά, ας αφήσουμε τους θεολόγους του πολυαμορισμού και ας επιστρέψουμε στις αγιογραφικές ερμηνείες για την αμαρτία των Σοδόμων και συγκεκριμένα στην Καινή Διαθήκη.

Οι Απόστολοι για τα Σόδομα

Ο Αδελφόθεος Ιούδας στην επιστολή του, στο προτελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, αναφέρει σχεδόν προφητικά:

Μερικοί άνθρωποι παρεισέφρησαν ανάμεσά σας. Οι ασεβείς αυτοί μετατρέπουν τη σωτήρια χάρη του Θεού σε κάθε λογής ασέλγεια, και δεν παραδέχονται ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός αφέντης και Κύριός μας. Από παλιά οι Γραφές είχαν προαναγγείλει την καταδίκη που τους περιμένει.

Θυμηθείτε τα Σόδομα και τα Γόμορρα και τις γειτονικές τους πόλεις, που είχαν παραδοθεί κατά παρόμοιο με αυτούς τρόπο στην πορνεία και στις αφύσικες ηδονές. Η αιώνια καταδίκη τους αποτελεί ζωντανό παράδειγμα.

Ιούδα1:4-7

Στο παραπάνω απόσπασμα, ο Απόστολος συνδέει απερίφραστα την καταδίκη των Σοδόμων με τις αφύσικες ηδονές στις οποίες είχαν παραδοθεί οι κάτοικοί τους. Βλέπουμε, λοιπόν, πως από τον 1ο κιόλας αιώνα της Εκκλησίας η εμπαθής και ασυγκράτητη ροπή προς την ενεργή ομόφυλη σεξουαλικότητα θεωρούνταν με τα Σόδομα.

Αυτό μάς το επιβεβαιώνει και ο πρωτοκορυφαίος Απόστολος Πέτρος στη 2η επιστολή του, όπου γράφει:

Ο Θεός καταδίκασε σε καταστροφή τις πόλεις Σόδομα και Γόμορρα και τις έκανε στάχτη· κι αυτό, για να παραδειγματίζονται όσοι στο μέλλον δεν σέβονται το Θεό. Έσωσε όμως τον δίκαιο Λωτ, ο οποίος υπέφερε από την ανήθικη συμπεριφορά των ανόμων, γιατί σπάραζε μέρα με τη μέρα η καρδιά του από τα άνομα έργα που έβλεπε κι άκουγε ο δίκαιος αυτός άνθρωπος, ζώντας ανάμεσά τους. Άρα, λοιπόν, ο Κύριος ξέρει να σώζει τους ευσεβείς από τις δοκιμασίες τους, ενώ τους αδίκους τούς κρατάει σε τιμωρία ως την ημέρα της τελικής κρίσεως· και προπάντων, κρατάει εκείνους που ακολουθούν τις βρωμερές σαρκικές επιθυμίες και περιφρονούν την εξουσία του Θεού.

Β΄ Πέτρου 2:6-9

Αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι και οι δύο Απόστολοι στις αναφορές τους στα Σόδομα δεν αναφέρονται απλά στην παρά φύση πράξη, η οποία άλλωστε σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας μπορεί να γίνει και από ομόφυλα και από ετερόφυλα πρόσωπα, αλλά την συνδέουν με την ασέβεια προς τον Θεό, με την άρνηση της θεϊκής εξουσίας και με την επιμελή προσκόλληση προς τις αφύσικες ηδονές.

Το Σύνδρομο των Σοδόμων

Αναφορές στην αρσενοκοιτία κάνει και αλλού η Αγία Γραφή, όμως δεν τη συνδέει με το αμάρτημα των Σοδόμων. Ίσως ακριβώς γιατί το αμάρτημα αυτό ήταν σύνθετο και αποτελούνταν από μία συρροή αμαρτημάτων. Είναι ορθότερο λοιπόν να μιλάμε για ένα “σύνδρομο των Σοδόμων” και όχι για ένα μεμονωμένο αμάρτημα.

Ας δούμε γιατί.

• Οι Σοδομίτες είχαν ακούσει για τον αληθινό Θεό τόσο από τον Λωτ όσο και από τον Αβραάμ που πριν από μερικά χρόνια τούς είχε σώσει και τους είχε απελευθερώσει από την αιχμαλωσία (Γένεση 14).
• Οι Σοδομίτες ήταν ένα γένος περιβόητο σε όλη την περιοχή για την αμαρτωλότητά τους (Γένεση 18:20).
• Οι Σοδομίτες είχαν καθολική σύμπνοια στην αμαρτία. Μαζεύτηκαν έξω από το σπίτι του Λωτ “όλος ο αντρικός πληθυσμός της πόλης, νέοι και γέροι”. Παρόντες μεταξύ τους και οι άρχοντές τους να συναινούν και να υπερασπίζονται την αμαρτία. Η σεξουαλική ασυδοσία ήταν η κυρίαρχη κοινωνική τους ιδεολογία (Γένεση 19:4).
• Οι Σοδομίτες ήταν τόσο τυφλοί και εμπαθείς που ήταν πρόθυμοι και αποφασισμένοι να προβούν σε έναν ομαδικό βιασμό (Γένεση 19:5).
• Τέλος, οι Σοδομίτες ήταν τόσο φανατισμένοι που, όταν ο Λωτ προσπάθησε να τους συμβουλεύσει να μην κάνουν το έγκλημα, στράφηκαν εναντίον του, τον έβρισαν και άρχισαν να βιαιοπραγούν (Γένεση 19:9).

Από τη συνδυαστική εξέταση αυτών των στοιχείων, προκύπτει ξεκάθαρα ότι τα Σόδομα δεν κάηκαν για μια απλή αρσενοκοιτική πράξη. Κάηκαν γιατί οι κάτοικοί τους ήταν ασεβείς και υπερήφανοι, ήταν καθολικά παραδομένοι στον ομαδικό βιασμό της ηθικής και στρέφονταν φανατισμένα ενάντια σε όποιον υποστήριζε το αντίθετο.

Αυτό ήταν το Σύνδρομο των Σοδόμων. Εμείς άραγε κινδυνεύουμε από αυτό σήμερα;