Γιατί με ελκύει το ίδιο φύλο; Ψάξ’ το λίγο και σύντομα θα δεις ότι υπάρχουν ένα σωρό θεωρίες για να διαλέξεις. Ορισμένες συνδέονται με κάποια “θεραπεία” αλλά εμείς δεν εγκρίνουμε τέτοιες απλοϊκές απόψεις. Άλλες υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει αιτία. Κάποιες μοιάζουν με blame game. Και άλλες θεωρούν ότι δεν χρειάζεται να κατηγορήσουμε κανέναν, αφού δεν υπάρχει τίποτα λάθος.
Επιλογή μου;
Σύμφωνα με κάποιους, είναι μια απόφαση που πήρα εγώ. Και επομένως, εγώ φταίω. Εκείνο το πρωί που ξύπνησα και επέλεξα συνειδητά να έλκομαι από κάποια αγόρια της ηλικίας μου και όχι από κάποια κορίτσια, μπορούσα να έχω αλλάξει αλλά διάλεξα εσφαλμένα να μην το κάνω.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτό δεν ισχύει. Καθώς ξεκίναγε η εφηβεία, εμένα με τραβούσαν τα αγόρια το ίδιο ενστικτωδώς που εκείνα τα τραβούσαν τα κορίτσια. Ήμουν απλά διαφορετικά προγραμματισμένος. Δεν τον έκανα εγώ αυτόν τον προγραμματισμό. Παρ’ όλο που υπάρχουν αποδείξεις ότι η σεξουαλικότητα είναι ρευστή σε ένα μικρό αριθμό προσώπων (ειδικά στις γυναίκες), δεν υπάρχει παρά ελάχιστη επιστημονική απόδειξη ότι εμείς οι ίδιοι μπορούμε να γυρίσουμε τις επιθυμίες μας από δω κι από κει.
Οι γονείς μου;
Σύμφωνα με άλλους, το φταίξιμο είναι των γονιών μου. Η στενή μου σχέση με την δεσποτική μου μητέρα και η απόμακρη σχέση μου με τον παθητικό πατέρα μου διαμόρφωσαν την σεξουαλικότητά μου από πολύ μικρός. Άρα, φταίνε αυτοί.
Μόνο που η Μαμά μου και ο Μπαμπάς μου δεν χωράνε σ’ αυτά τα χοντροκομμένα στερεότυπα. Θα παραδέχονταν και οι ίδιοι ότι δεν είναι τέλειοι αλλά είχα μια καλή σχέση και με τους δύο καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μου. Και το πιο τραγικό, αυτό που με εμπόδισε να τους μιλήσω για τη σεξουαλικότητά μου ήταν ο φόβος ότι οι άλλοι θα τους κατηγορούσαν γι’ αυτό – παρ’ όλο που εγώ ποτέ δεν τους κατηγόρησα.
Το ιστορικό μου;
Η σεξουαλική μου κακοποίηση όταν ήμουν παιδί είναι η πραγματική αιτία που το προξένησε: εκείνος ο μεγαλύτερος άνδρας που με αποπλάνησε στα πρώτα χρόνια της εφηβείας μου κατέστρεψε τη σεξουαλικότητά μου τόσο πολύ που κατέληξα να έχω ομόφυλες έλξεις. Εκείνος φταίει.
Όμως αυτό δεν συνέβη ποτέ. Κανένας ενήλικας δεν άπλωσε ποτέ χέρι επάνω μου. Η σεξουαλικότητά μου δεν διαμορφώθηκε έτσι από κανέναν άλλον.
Οι ικανότητές μου;
Η αδεξιότητά μου στον οπτικοκινητικό συντονισμό είναι ακόμη ένας ένοχος. Δεν μπορούσα ποτέ να πιάσω την μπάλα, με διάλεγαν πάντα τελευταίο στις ομάδες για να παίξουμε ποδόσφαιρο κι αυτό με έκανε να επιθυμώ σεξουαλικά το είδος του άντρα που ποτέ δεν θα γινόμουν. Φταίει η κακή μου στερεοσκοπική όραση!
Αλλά πολλοί φίλοι είχαν την ίδια εμπειρία όταν ήταν παιδιά και όμως είναι τελείως ετεροφυλόφιλοι. Δηλαδή θα άλλαζα αν γινόμουν καλός στο ράγκμπι; Έτσι θεωρούν κάποιοι! Αλλά εγώ έχω ακόμη χαμένη την μπάλα.
Τα γονίδιά μου;
Σύμφωνα με κάποιους, έχω απλά το “γκέι γονίδιο”. Είναι στο DNA μου. Γεννήθηκα με πυρρόξανθα μαλλιά. Γεννήθηκα γκέι. Δεν μπορώ να κάνω κάτι για τίποτα από τα δύο (παρ’ ότι τα πυρρόξανθα μαλλιά ξεθωριάζουν ενώ η ομοφυλοφιλία όχι).
Το πρόβλημα είναι ότι η ύπαρξη ενός “γκέι γονιδίου” είναι υπό μεγάλη αμφισβήτηση. Αλλά ακόμη κι αν κάποτε ανακαλυφθεί, αυτό δεν θα καταστήσει το σεξ με άτομα του ίδιου φύλου ηθικά ουδέτερο. Όλοι μας έχουμε γενετική προδιάθεση που οδηγεί σε συμπεριφορές που αποδοκιμάζονται από την Αγία Γραφή. Ακούγονται συχνά σχόλια του τύπου “πήρε τα νεύρα του πατέρα του” ή “η οικογένεια Πετρόπουλου έχει μακρά ιστορία προβλημάτων αλκοολισμού”. Μας βοηθούν πράγματι να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά κάποιου (και να αυξήσουμε την ενσυναίσθησή μας) αλλά δεν μας εμποδίζουν να θεωρούμε τους ανθρώπους υπεύθυνους για τον θυμό και τη μέθη τους.
Η δική μου άποψη
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να μιλάμε για ζητήματα σωματικής αυτοεικόνας ή για τον αριθμό αδελφών του ίδιου φύλου ή για όποια άλλη θεωρία τρεντάρει τελευταία (είτε στα ομοφυλοφιλικά είτε στα ομοφοβικά κινήματα). Η ανθρώπινη καρδιά και οι επιθυμίες της είναι εξαιρετικά περίπλοκες σε κάθε μοναδικό πρόσωπο. Ενώ η έρευνα κάποιες φορές μπορεί να ρίχνει φως σε κάποια στοιχεία της ανθρώπινης επιθυμίας, έχει μεγάλα βάθη που είναι απροσπέλαστα σε μας. Επιπλέον, η ανθρώπινη καρδιά είναι βαθιά ανειλικρινής κάποιες φορές. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε ούτε τον εαυτό μας, όχι να καταλάβουμε τις καρδιές των άλλων (Ιερεμία 17:9). Πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στις απλουστευτικές ερμηνείες και να αναγνωρίζουμε την άγνοιά μας.
Όμως θα ήθελα να μοιραστώ δύο μεγάλες αγιογραφικές αλήθειες που με βοήθησαν περισσότερο να αποδεχθώ περισσότερο το γεγονός ότι αισθάνομαι ομόφυλες έλξεις.
Το προπατορικό αμάρτημα
Και πρώτα-πρώτα η διδασκαλία για το προπατορικό αμάρτημα. H διήγηση της Αγίας Γραφής ότι, ως αποτέλεσμα της πτώσεως, όλοι οι άνθρωποι είναι τώρα φθαρμένες εικόνες του Θεού. Κάποτε ήμασταν τέλειοι (κι ακόμη έχουμε έναν έμφυτο πόθο για την τελειότητα) αλλά τώρα είμαστε ατελείς σε οτιδήποτε σκεφτόμαστε, κάνουμε ή λέμε. Όλοι οι άνθρωποι γεννηθήκαμε αμαρτωλοί – με μια έμφυτη τάση να ζούμε για τον εαυτό μας αντί να ζούμε για τον Θεό και τους άλλους. Αυτό δεν μας εμποδίζει να κάνουμε καλά πράγματα (η εικόνα του Θεού είναι ακόμη μέσα μας) αλλά σημαίνει ότι κάνουμε ενστικτωδώς κακά πράγματα (τόσο χαλασμένη είναι η εικόνα Του). Η Αγία Γραφή ξεκάθαρα διδάσκει ότι όλοι οι άνθρωποι αμαρτάνουν από τη φύση τους. Αλλά η Αγία Γραφή μάς δείχνει εξίσου ξεκάθαρα ότι κάθε άνθρωπος έχει μια τάση να αμαρτάνει διαφορετικά. Μεταξύ άλλων, ο Μωυσής είχε ξεκάθαρα ένα συγκεκριμένο πρόβλημα με τον θυμό. Για τον Δαβίδ μια από τις μεγαλύτερες αδυναμίες του ήταν το σεξ. Για τον Πέτρο ήταν τόσο η υπερηφάνεια όσο και η δειλία. Για τον Ed Shaw είναι (με πολλά άλλα να συναγωνίζονται σκληρά για την πρώτη θέση) η ομοσεξουαλική ανηθικότητα.
Βλέπω την ομοφυλοφιλία μου ως ένα βασικό κομμάτι της κληρονομιάς του προπατορικού αμαρτήματος κι αυτό με βοηθάει πολύ.
Με βοηθάει να το βλέπω ως κάτι που δεν μπορώ να το αναιρέσω μόνος μου, είναι κομμάτι της ύπαρξής μου ως φθαρμένης εικόνας του Θεού. Αλλά ταυτόχρονα, ο Θεός με θεωρεί υπεύθυνο για το πώς θα ανταποκριθώ σε αυτό και για το αν θα ενεργήσω σύμφωνα με αυτό. Ο Θεός θεωρεί τον Μωυσή υπεύθυνο για τον θυμό του, κρίνει τον Δαβίδ ένοχο για την μοιχεία του, λέει ότι ο Πέτρος έχει ευθύνη για την υπερηφάνεια και την δειλία του και θεωρεί αμαρτία τις φορές που ενήργησα σεξουαλικά σύμφωνα με τις ομόφυλες έλξεις μου. Μέρος του μεγαλείου της ανθρώπινης ύπαρξης είναι και το γεγονός ότι οι πράξεις μας έχουν συνέπειες. Συνέπειες που ο Θεός τις παίρνει στα σοβαρά – τόσο σοβαρά ώστε έστειλε τον Γιο του στο Σταυρό για να σώσει ανθρώπους σαν τον Μωυσή και τον Δαβίδ, σαν τον Πέτρο και τον Ed, για να μην πληρώσουμε ολόκληρο το τίμημα της αμαρτίας μας. Το προπατορικό αμάρτημα μάς λέει ότι είμαι ένοχος και ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να απαλλαγώ από αυτή την ενοχή – αλλά, εν τέλει, με οδηγεί υπέροχα στον Σωτήρα που μπορεί και όντως ξεπληρώνει αυτή την ενοχή και με καθαρίζει από αυτήν.
Η παντοδυναμία του Θεού
Η δεύτερη πιο βοηθητική αλήθεια είναι η παντοδυναμία του Θεού: ο πλήρης και απόλυτος έλεγχος όλων των πραγμάτων, όλων των ανθρώπων, όλης μου της ύπαρξης. Βέβαια αυτό –με κάποιον τρόπο– δεν μειώνει καθόλου την ανθρώπινη ευθύνη, την δική μου ευθύνη για όσα σκέφτομαι, κάνω και λέω. Αλλά μου δίνει την διαβεβαίωση ότι δεν υπάρχει τίποτα που μου συνέβη ή θα μου συμβεί που ο Θεός Πατέρας μου δεν μπορεί να το πάρει και να το αξιοποιήσει για καλό. Πράγματι, η Αγία Γραφή το βεβαιώνει αυτό περίφημα (Προς Ρωμαίους 8:28-29).
Τα “πάντα” που μου υπόσχεται ότι θα χρησιμοποιήσει για το καλό μου πρέπει να συμπεριλαμβάνουν και την ομοφυλοφιλία μου.
Η προσωπική μου εμπειρία δείχνει ξεκάθαρα πως αυτή υπήρξε μακράν το στοιχείο που χρησιμοποίησε περισσότερο ο Θεός για να με οδηγήσει όλο και πιο κοντά Του.
Μαθαίνουμε από τη βιβλική ιστορία του Ιωσήφ ότι ο Θεός είναι απόλυτα ικανός να πάρει κάτι αναμφισβήτητα και καθ’ εαυτό κακό (το γεγονός πως οι αδελφοί του πούλησαν τον Ιωσήφ σκλάβο στην Αίγυπτο) και να το χρησιμοποιήσει για να πετύχει κάτι καλό στη ζωή του – και στις ζωές των άλλων (τον διορισμό του Ιωσήφ ως πρωθυπουργού της Αιγύπτου και την επιβίωση χάρη σ’ αυτόν ολόκληρων εθνών, και της οικογένειάς του).
Και έτσι, παρ’ ότι το ενδιαφέρον μου για τα αίτια των ομόφυλων έλξεων προερχόταν συχνά από μια επιθυμία να αλλάξω τις σεξουαλικές μου επιθυμίες, νομίζω ότι καλά θα κάνω να επικεντρωθώ σε όσα επέτρεψε ο Θεός να συμβούν ως αποτέλεσμα των ομόφυλων έλξεών μου: πολλά εξ αυτών θετικά στη ζωή μου και στις ζωές των άλλων. Σε όλο αυτό με έχουν βοηθήσει τα λόγια ενός πάστορα, του John Flavel. Έζησε στον 17ο αιώνα, αλλά τα λόγια του μίλησαν με δύναμη στη ζωή μου στον 21ο. Γι’ αυτό πάρε μια βαθιά ανάσα, διάβασε προσεκτικά, και ωφελήσου από τις υπέροχες αγιογραφικές αλήθειες που εφαρμόζει στη ζωή σου σήμερα:
Μπορεί να στυλώσει την καρδιά σου, αν σκεφτείς ότι μέσα σε όλες αυτές τις ταλαιπωρίες ο Θεός επιτελεί εκείνο το έργο στο οποίο η ψυχή σου θα αγαλλίαζε, αν έβλεπες το σχέδιό του. Είμαστε σκοτισμένοι με πολλή άγνοια και δεν μπορούμε να διακρίνουμε το πώς συγκεκριμένες πτυχές της Θείας Πρόνοιας μάς οδηγούν στην ολοκλήρωση των σχεδίων του Θεού· και γι’ αυτό, όπως ο Ισραήλ στην έρημο, γογγύζουμε συχνά, επειδή η Θεία Πρόνοια μάς οδηγεί μέσα από μια τρομερή έρημο, όπου είμαστε εκτεθειμένοι σε δυσκολίες· όμως τότε τους οδήγησε και τώρα μάς οδηγεί μέσα από τον σωστό δρόμο σε μία κατοικημένη πόλη. Αν μπορούσες να δεις πώς ο Θεός μέσα στην άπειρη σοφία του έχει τοποθετήσει ακριβώς ολόκληρο το πλάνο της σωτηρίας σου, ακόμη και στα μικρότερα μέσα και τις μικρότερες περιστάσεις· αν μπορούσες να διακρίνεις την θαυμαστή αρμονία των θεϊκών οικονομιών, την σχέση μεταξύ τους μαζί με τον γενικό σεβασμό που έχουν όλα προς τον τελικό σκοπό· αν είχες την ελευθερία να κάνεις τις δικές σου επιλογές, θα διάλεγες, από όλες τις συνθήκες στον κόσμο, αυτήν στην οποία τώρα βρίσκεσαι. Η Θεία Πρόνοια είναι σαν μια παράξενη υφαντή ταπισερί, που έχει φτιαχτεί από χιλιάδες νήματα, τα οποία από μόνα τους μοιάζουν άχρηστα, αλλά τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, απεικονίζουν μια όμορφη ιστορία.
Αμήν.
Ed Shaw
Μία Απάντηση
υπάρχουνε πολλοί λόγοι για την ομοφυλοφυλία.δέν θα τους αναλύσωμε εδώ.μα γιατί τόσο στιγματισμός;; γιατί άραγε αυτοστιγματίζεστε ;;με όλες αυτές τις γκέυ παρελάσεις;;όπως εσείς παλέυετε με το πάθος σας και εγώ που είμαι μόνος μου και ανύπαντρος παλέυω με την σαρκικήν έλξην προς τις γυναίκες.με την βοήθεια του υψίστου κατάφερα να μείνω μακρυά απο γυναίκες πολλά χρόνια.ποιός ΕΓΩ που κάθε χρόνο ήθελα και άλλη γυναίκα..τώρα όμως είμαι μόνος εδώ και δέκα έτη..και τώρα ας ειδούμε το φοβερόν πάθος της ομοφυλοφυλίας το οποίον εις μερικούς εισέρχεται ΕΚ ΚΟΙΛΙΑΣ ΜΗΤΡΟΣ δηλαδή εκ γενετής.τα πάθη λοιπόν τα παίρνωμε εκ κοιλίας μητρός ,αλλά και μές εις την οικογένειαν όταν η οικογένεια έχει πάθη αυτά εισέρχωνται εις τα παιδιά.όταν λοιπόν οι ΓΟΝΕΙΣ ερχονται εις ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ σεξ εις τον γάμον τότε και τα παιδιά κατά την γένηση τους θα είναι ομοφυλόφυλοι..ΟΧΙ ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ ΣΕΞ ΕΙΣ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ..Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ήτο το ποιό απαθέστατο πλάσμα εις την γήν.ΓΙΑΤΙ;;γιατί οι γονείς της ήτο απαθέστατοι..ετσι λοιπόν έχουνε δίκιο μερικοί ομοφυλόφυλοι που λέγουν μα εγώ έτσι γεννήθηκα..και επειδή γνωρίζωμε οτί τα παιδιά δέν μοιάζουν πάντοτε εις τους γονείς των,αλλά εις τον παππού η στη γιαγιά τότε παίρνουνε και απο εκεί γονίδια..το μεγαλύτερον δε πάθος του ανθρώπου είναι ο εγωισμός και η υπερηφάνειαν ..