#MeToo: Ομοφυλοφιλία και παιδική σεξουαλική κακοποίηση

Μέσα στον καταιγισμό των δημόσιων αποκαλύψεων για σεξουαλικές παρενοχλήσεις που εξελίσσεται τελευταία και στη χώρα μας, αναπόφευκτα ο νους μας ανατρέχει σε όλες εκείνες τις στιγμές που πέσαμε θύματα μιας τέτοιας τραυματικής εμπειρίας. Η παρενόχληση βέβαια δεν είναι ανάγκη να γίνεται με τη βία ή μέσα σε ένα κλίμα εκμετάλλευσης επαγγελματικής ή άλλης υπεροχής, για να είναι οδυνηρή. Και σε αυτό το σημείο, η συναίνεση αποδεικνύεται αναγκαία αλλά όχι επαρκής συνθήκη για να καταστήσει ακίνδυνη μια σεξουαλική κίνηση. Και όσο πιο άνιση είναι η σχέση δύο ανθρώπων, τόσο τα όρια της συναίνεσης και της κακοποίησης γίνονται πιο θολά.

Πόσες φορές αλήθεια δεν νιώσαμε κι εμείς εγκλωβισμένοι κάτω από τις ασφυκτικές πιέσεις ενός προσώπου ή από την σαρκική παρόρμηση μιας βραδιάς, για να νιώσουμε την επόμενη μέρα τραυματισμένοι και ταπεινωμένοι; Ένα τέτοιο συμβάν επιφέρει μια ψυχολογική καθήλωση που μπορεί να την κουβαλάμε μέσα μας για χρόνια, ειδικά αν ήρθε σε μία ηλικία όπου ήμασταν τόσο μικροί που καμία συναίνεση δεν είναι δυνατή.

Έπεσα θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης και εκμετάλλευσης από τα 10 μου έως τα 16 μου χρόνια. Μέσα στην ατυχία μου, υπήρξα αρκετά τυχερός, ώστε οι θύτες μου να είναι σε όλες τις περιπτώσεις πάνω-κάτω συνομήλικοι. Η εμπειρία αυτή καθόρισε έντονα την εξέλιξη του σεξουαλικού μου προσανατολισμού. Ταυτόχρονα, με φόρτωσε με μια αίσθηση σεξουαλικής κατωτερότητας, που μου πήρε πολλά χρόνια να την αποτινάξω από επάνω μου.

Με τα λόγια αυτά περιγράφει την εμπειρία του ένας φίλος του ιστοτόπου μας. Όμως, δυστυχώς, δεν είναι ο μόνος…

Σύμφωνα με μία μετα-ανάλυση που δημοσιεύτηκε στην Επιθεώρηση Παιδικής Σεξουαλικής Κακοποίησης, ένας στους 5 ομοφυλόφιλους ή αμφιφυλόφιλους άντρες έχουν υποστεί παιδική σεξουαλική κακοποίηση (ποσοστά 23,6% και 21,4% αντίστοιχα). Στις γυναίκες τα ποσοστά είναι ακόμη πιο απογοητευτικά: μία στις 3 ομοφυλόφιλες ή αμφιφυλόφιλες γυναίκες έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση κατά την παιδική τους ηλικία (ποσοστά 37% και 35,5%).

Η έρευνα αυτή συμπεραίνει ότι η σεξουαλική θυματοποίηση από άνδρες θύτες μπορεί να προδιαθέτει το πρόσωπο να αναπτύξει ομόφυλες έλξεις. Αφενός, στα κορίτσια, η κακοποίηση μπορεί να τους κάνει να αισθάνονται αποστροφή για τις σεξουαλικές σχέσεις με τους άντρες και να νιώθουν πιο άνετα σε μια ρομαντική σχέση με το ίδιο φύλο. Στα αγόρια, αντίθετα, η σεξουαλική κακοποίηση μπορεί να τους δημιουργήσει την πεποίθηση ότι είναι ομοφυλόφιλα.

Σύμφωνα με μια άλλη μετα-ανάλυση που δημοσιεύτηκε στην Αμερικανική Επιθεώρηση Δημόσιας Υγείας, τα ομοφυλόφιλα και αμφιφυλόφιλα πρόσωπα ήταν 280% πιθανότερο να έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση πριν από την ηλικία των 18 τους χρόνων, συγκριτικά με τους ετεροφυλόφιλους.

Η έρευνα αυτή δίνει τα δικά της ποσοστά ως προς την συχνότητα του φαινομένου, τα οποία είναι πολύ κοντά σε αυτά της προηγούμενης έρευνας. Δίνει όμως και επιπολασμό της παιδικής σεξουαλικής θυματοποίησης στα πρόσωπα με ετεροφυλοφιλική ταυτότητα. Συγκεκριμένα, σεξουαλική κακοποίηση κατά την παιδική ηλικία έχουν υποστεί μία στις 6 ετεροφυλόφιλες γυναίκες (16,9%) και ένας στους 22 ετεροφυλόφιλους άνδρες (4,6%).

Είναι πραγματικά, ανατριχιαστικά τα ποσοστά σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών και εφήβων και πρέπει να σημάνουν συναγερμό για όλους μας. Αν και με την πάροδο των χρόνων τα περιστατικά φαίνεται να μειώνονται, το φαινόμενο παραμένει πολύ συχνό και θα πρέπει να τύχει της προσοχής των γονέων. Η σωστή, έγκαιρη και κατάλληλη ανά ηλικία σεξουαλική διαπαιδαγώγηση αποτελεί πρωταρχική ευθύνη των γονιών και πρέπει να γίνει ενεργητική μέριμνα για κάθε μητέρα και κάθε πατέρα. Στην αγορά υπάρχουν βιβλία που μπορούν να βοηθήσουν σ’ αυτό το έργο και τον πιο επιφυλακτικό γονέα.

Επιπλέον, και στο σχολείο πρέπει να εισαχθούν κατάλληλα προγράμματα σεξουαλικής ασφάλειας που θα διδάσκουν τα παιδιά να αναγνωρίζουν την ιερότητα του σώματος και να σέβονται τα σώματα των συμμαθητών τους και των άλλων ανθρώπων γενικότερα.

Επιπλέον, σύμφωνα με μία τρίτη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Σεξουαλική Κακοποίηση”, η μη τυπική για το φύλο συμπεριφορά των αγοριών βρέθηκε να σχετίζεται με σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο να πέσουν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Συγκεκριμένα, τα θηλυπρεπή ομοφυλόφιλα αγόρια είχαν 41% περισσότερες πιθανότητες και τα θηλυπρεπή ετεροφυλόφιλα αγόρια είχαν 19% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική και εφηβική τους ηλικία, συγκριτικά με τα αρρενωπά αγόρια των αντίστοιχων προσανατολισμών. Για τα κορίτσια δεν βρέθηκε καμία τέτοια συσχέτιση. Και εδώ η έγκαιρη σεξουαλική εκπαίδευση των παιδιών και η δημιουργία κλίματος επικοινωνίας μεταξύ παιδιού και γονέων μπορεί να γλυτώσει πολλά αγόρια από εμπειρίες που μπορούν να τους σημαδεύσουν για όλη τους τη ζωή.

Παράλληλα με την πρόληψη, χρειάζεται και η θεραπεία. Τα πρόσωπα που υπέστησαν σεξουαλική κακοποίηση πρέπει να υποστηριχτούν πνευματικά και ψυχολογικά για να ξεπεράσουν το σεξουαλικό τραύμα. Η καλλιέργεια της χριστιανικής αρετής της συγχώρεσης έχει βρεθεί πως λειτουργεί ιδιαιτέρως ευεργετικά ως θεραπευτική προσέγγιση για τα θύματα. Αντίστοιχα, τα πρόσωπα που παρουσιάζουν επιθετική σεξουαλική συμπεριφορά πρέπει να σπεύσουν να αναζητήσουν κατάλληλη πνευματική και ιατρική θεραπεία, προτού να είναι πολύ αργά.