Τι πραγματικά λέει η Αγία Γραφή για την ομοφυλοφιλία;

Βασικό πιστεύω κάθε Χριστιανού είναι ότι η Αγία Γραφή αποτελεί τον λόγο του Θεού, ο οποίος μας τον παρέδωσε μέσω των προφητών και των αποστόλων. Είναι το σταθερό θεμέλιο της χριστιανικής μας πίστης, το οποίο παραμένει αμετάβλητο επί 2.000 χρόνια και πλέον. Στην Αγία Γραφή προστρέχουμε για να βρούμε την απάντηση για κάθε πρόβλημα που μας απασχολεί και δυσκολεύει τη ζωή μας. Ας δούμε λοιπόν τι έχει να μας πει η Αγία Γραφή, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, για το φλέγον ζήτημα της ομοφυλοφιλίας.

Τι ΔΕΝ λέει η Αγία Γραφή;

Όσο κι αν ψάξουμε την Αγία Γραφή, δεν θα βρούμε πουθενά την λέξη ομοφυλοφιλία ή κάποιο συνώνυμό της. Αυτό συμβαίνει, αφενός γιατί η λέξη αποτελεί νεολογισμό και αφετέρου γιατί η σύλληψη της ομοφυλοφιλίας όπως την κατανοούμε σήμερα είναι νεωτερικό φαινόμενο και μάλιστα σύνθετο.

Η Αγία Γραφή δεν ενδιαφέρεται για κοινωνικές κατασκευές, όπως οι σεξουαλικές ταυτότητες (ΛΟΑΤΚΙ κ.λπ.), γιατί αυτές είναι παροδικές “σαν τ’ άχυρο, που αέρας το σκορπίζει” (Ψαλμός 1:4)¹ὡσεὶ χνοῦς, ὃν ἐκρίπτει ὁ ἄνεμος ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς. Παράλληλα, δεν εξετάζει αυτόνομα τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ανθρώπου (ο οποίος είναι σχετικά σταθερός), αλλά τον θεωρεί μόνο ως μια πειρασμική κατάσταση. Αντίθετα, βλέπει τα πράγματα απλά και εστιάζει στη σεξουαλική συμπεριφορά του προσώπου. Έτσι, ο ετεροφυλοφιλικός προσανατολισμός δεν αλλάζει τη γνώμη της Γραφής για πράξεις αποδοκιμαστέες, όπως είναι η πορνεία και η μοιχεία. Παρόμοια, η αρσενοκοιτία αποδοκιμάζεται είτε υπάρχει έλξη προς το ίδιο φύλο, είτε όχι. Με λίγα λόγια, ο σεξουαλικός προσανατολισμός από μόνος του ούτε καταδικάζει ούτε σώζει τον άνθρωπο.

Ας ανοίξουμε τώρα τον λόγο του Θεού και ας αναζητήσουμε τη μαρτυρία του για τις ομοφυλοφιλικές πράξεις.

Η Δημιουργία

Στο πρώτο κεφάλαιο της Αγίας Γραφής αποκαλύπτεται η αυγή της Δημιουργίας. Το ανθρώπινο γένος δημιουργήθηκε εξαρχής από τον Θεό με σεξουαλική συμπληρωματικότητα. “Δημιούργησε, λοιπόν, ο Θεός τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του εικόνα, κατ’ εικόνα Θεού τον δημιούργησε, τους δημιούργησε άντρα και γυναίκα“²Καὶ ἐποιήσεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον· κατʼ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν· ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς (Γένεση 1:27).

Στο επόμενο κεφάλαιο, βλέπουμε την αντίδραση του Αδάμ, όταν πρωτοαντίκρισε την Εύα, και γινόμαστε μάρτυρες της πρώτης έλξης της ανθρωπότητας. Ενθουσιασμένος από τη θέα της γυναίκας ο Αδάμ προφητεύει πράγματα που δεν γνωρίζει ακόμη:

Γι’ αυτόν το λόγο θα εγκαταλείπει ο άντρας τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα ενώνεται με τη γυναίκα του· θα ενώνονται σε μία σάρκα³Ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα, καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ· καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν (Γένεση 2:24).

Σε μια εποχή που δεν υπήρχαν ακόμη ούτε γονείς ούτε και το σεξ, ο Αδάμ προφητεύει πως εξαιτίας της γυναίκας θα γίνεται η συνουσία και η ένωση των δύο ανθρώπων σε ένα σώμα. Ο σεξουαλικός διμορφισμός της ανθρωπότητας συνδέεται έτσι άμεσα με την ετεροσεξουαλική συμπεριφορά, που ευλογείται στα πρόσωπα των πρωτοπλάστων.

Τα Σόδομα

Η παραδεισένια μακαριότητα όμως δεν κράτησε για πολύ. Ακολούθησε η πτώση και η έξωση των προπατόρων από τον κήπο της Εδέμ. Σύντομα οι άνθρωποι άρχισαν να αναπαράγονται και εξαπλώθηκαν σε όλη τη γη. Η αμαρτητική κληρονομικότητα αρχίζει να βαραίνει τους ώμους της ανθρωπότητας και γενιά τη γενιά οι άνθρωποι ανακάλυπταν νέες αμαρτίες. Η σεξουαλική ασυδοσία έχει την τιμητική της και κορυφώνεται στα Σόδομα και τα περίχωρά της.

“Η κακή φήμη των Σοδόμων και των Γομόρρων διαδόθηκε πολύ και η αμαρτία τους είναι πολύ βαριά“⁴κραυγὴ Σοδόμων καὶ Γομόῤῥας πεπλήθυνται πρὸς μὲ, καὶ αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν μεγάλαι σφόδρα (Γένεση 18:20), μας πληροφορεί ο ίδιος ο Θεός και στέλνει τους αγγέλους του να επισκεφθούν τα Σόδομα.

Στο 19ο κεφάλαιο της Γένεσης, εξελίσσονται τα τραγικά γεγονότα που έφεραν την οριστική καταστροφή της πόλεως. Τα Σόδομα, μια πόλη πλούσια και δοξασμένη με κατοίκους έκδοτους στις ηδονές, είχαν αναγάγει το σεξ μεταξύ αντρών σε τέχνη τόσο διαδεδομένη και αποδεκτή που οποιαδήποτε αντίρρηση σε αυτή συναντούσε την οργή και την αντεκδίκηση. Όπως έχουμε γράψει αναλυτικά, στα Σόδομα δεν εφευρέθηκε απλά το ομοφυλοφιλικό σεξ αλλά έγινε μόδα, κανόνας και κοινωνική επιταγή. Στη φοβερή αυτή εικόνα αντικρίζουμε μια πρώιμη σεξουαλική ταυτότητα, η οποία ξέρει όχι μόνο να διεκδικεί αλλά να επιβάλλεται.

Και τότε ο Κύριος άφησε να βρέξει θειάφι και φωτιά στα Σόδομα και στα Γόμορρα εκ μέρους του Κυρίου, από τον ουρανό⁵Καὶ Κύριος ἔβρεξεν ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμοῤῥα θεῖον καὶ πῦρ παρὰ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ (Γένεση 19:24).

Έτσι, τα Σόδομα έμειναν στην ιστορία ως η πόλη που έκανε τάση τον σοδομισμό, δηλαδή έναν συνδυασμό αφύσικων σεξουαλικών πράξεων, υπερηφάνειας⁶Πλὴν τοῦτο τὸ ἀνόμημα Σοδόμων τῆς ἀδελφῆς σου, ὑπερηφανία (Ιεζεκιήλ 16:49) και διαφήμισης της αμαρτίας⁷τὴν δὲ ἁμαρτίαν αὐτῶν ὡς Σοδόμων ἀνήγγειλαν καὶ ἐνεφάνισαν (Ησαΐας 3:9), ο οποίος οδήγησε τελικά στην καταστροφή τους.

Το Λευιτικό

Ο Κύριος είχε ήδη αποκαλυφθεί στον Αβραάμ και είχε συνάψει την πρώτη “διαθήκη”, μια συμφωνία μεταξύ του Θεού, του Αβραάμ και των απογόνων του. Ο εγγονός του Ιακώβ ονομάστηκε Ισραήλ και έγινε ο προπάτορας του ισραηλιτικού έθνους. Αιώνες μετά ο Θεός θα έβγαζε τον λαό Του από την Αίγυπτο και θα τον οδηγούσε στη γη της επαγγελίας, που είχε υποσχεθεί στον Αβραάμ.

Καθ’ οδόν, στην έρημο αποκαλύφθηκε στον Μωυσή και παρέδωσε για πρώτη φορά στους ανθρώπους γραπτό νόμο, χαραγμένο στην πέτρα.

Στο Λευιτικό, το τρίτο βιβλίο της Αγίας Γραφής, ο Θεός παραδίδει λεπτομερείς λειτουργικές και ηθικές διατάξεις για τον λαό Του. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει και μια απερίφραστη αποδοκιμασία των ομόφυλων σεξουαλικών πράξεων.

Δεν πρέπει να πλαγιάσεις με άντρα όπως πλαγιάζεις με γυναίκα, είναι βδελυρό⁸Καὶ μετὰ ἄρσενος οὐ κοιμηθήσῃ κοίτην γυναικείαν, βδέλυγμα γάρ ἐστι (Λευιτικό 18:22).

Και για να μην υπάρχει αμφιβολία, λίγο παρακάτω το επαναλαμβάνει:

Αν κάποιος συνευρεθεί με άντρα όπως με γυναίκα, διαπράττουν και οι δύο πράξη βδελυρή⁹Καὶ ὃς ἂν κοιμηθῇ μετὰ ἄρσενος κοίτην γυναικὸς, βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι (Λευιτικό 20:13).

Το σεξ μεταξύ αντρών θα τυποποιηθεί στις διατάξεις αυτές ως κοίτη μετ’ άρσενος ή αρσενοκοιτία και θα χαρακτηριστεί ως βδέλυγμα και ισχυρό παράδειγμα προς αποφυγή. Αναμφίβολα. πρόκειται για μια ξεκάθαρη αποδοκιμασία των ομοσεξουαλικών πράξεων, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού ή άλλων παραγόντων.

Η διδασκαλία του Χριστού

Παρά τον νόμο που παρέλαβε από τον Θεό, ο λαός του Ισραήλ και όλη η ανθρωπότητα παρέμειναν δέσμιοι της αμαρτίας. Οι κάθε λογής αμαρτίες έδιναν και έπαιρναν και η γενικευμένη αποστασία από τον Θεό προκαλούσαν απελπισία και στεναγμό στα χείλη των ανθρώπων.

Και τότε ήρθε ο Χριστός, ο Υιός του Θεού που έλαβε ψυχή και σάρκα και ντύθηκε την ανθρώπινη φύση με σκοπό να την εξαγιάσει. Ο Χριστός τίμησε με τις πράξεις του τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ ταυτόχρονα με τη διδασκαλία του τον ανύψωσε και τον τελειοποίησε.

Έχουμε τη συχνή εντύπωση ότι ο Κύριος ήταν σιωπηλός για τα σαρκικά αμαρτήματα. Όμως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Αντίθετα, ο Χριστός θεωρούσε τις σαρκικές πράξεις και επιθυμίες ως μια συχνή αιτία που μολύνει τον άνθρωπο.

Μέσα από την καρδιά των ανθρώπων πηγάζουν οι κακές σκέψεις, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηριές, δόλος, ακολασία, φθόνος, βλασφημία, αλαζονεία, αφροσύνη. Όλα αυτά τα κακά πηγάζουν μέσα από τον άνθρωπο και τον κάνουν ακάθαρτο¹⁰ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφανία, ἀφροσύνη· πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον (Μάρκον 7:21-23)

Δηλαδή ο Χριστός δεν μένει μόνο στην αποδοκιμασία της μοιχείας (των εξωσυζυγικών σχέσεων) και της πορνείας (των προγαμιαίων σχέσεων), αλλά τονίζει ότι ρίζα και αιτία όλων αυτών είναι οι εσωτερικές επιθυμίες του ανθρώπου. Γι’ αυτό και δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη σαρκική επιθυμία την οποία καταδικάζει ως αιτία των σαρκικών αμαρτιών.

Εγώ όμως σας λέω πως όποιος βλέπει μια γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μέσα του μοιχεία μ’ αυτήν¹¹Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ (Ματθαίον 5:28).

“Ο Χριστός δεν μίλησε για την ομοφυλοφιλία”, λένε πολλοί. Η αλήθεια είναι ότι δεν μας έχει σωθεί κάποιος λόγος του Ιησού ειδικά για την ομοφυλοφιλία ή την αρσενοκοιτία. Όπως δεν μας έχουν σωθεί λόγια του για τον βιασμό ή την παιδεραστία. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Χριστός ενέκρινε αυτές τις πράξεις, τη στιγμή μάλιστα που αποδοκίμαζε άλλες που είναι περισσότερο αποδεκτές σήμερα, όπως η μοιχεία και οι προγαμιαίες σχέσεις. Αντίθετα, ο Ιησούς δεν μένει μόνο στις πράξεις αλλά εστιάζει στον περιορισμό της κακής επιθυμίας, που μόνο με αυτόν θα μπορέσουμε να αποφύγουμε και τις αμαρτωλές πράξεις.

Ο Απόστολος Παύλος

Αμέσως μετά την Πεντηκοστή, οι Απόστολοι ξεκίνησαν το κηρυκτικό τους έργο με σκοπό να διαδώσουν την πίστη στον Αναστάντα σε ολόκληρο τον Ισραήλ. Πολύ σύντομα, με πρωτοπόρο τον Απόστολο Παύλο, το μήνυμά τους έφτασε και σε πολλούς άλλους λαούς, μεταξύ των οποίων και σε μας τους Έλληνες.

Στη διδασκαλία του, ο Απόστολος Παύλος ξεκαθαρίζει ότι οι ομοσεξουαλικές πράξεις είναι πράξεις αντίθετες στη φύση και σύμπτωμα της απομάκρυνσης από τον Θεό.

Στη θέση της αλήθειας του Θεού έβαλαν το ψέμα. Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, τους παρέδωσε ο Θεός σε επαίσχυντα πάθη: Οι γυναίκες αντικατέστησαν τις φυσικές σχέσεις με αφύσικες· το ίδιο και οι άντρες· άφησαν τη φυσική σχέση με τη γυναίκα και φλογίστηκαν με σφοδρό πάθος ο ένας για τον άλλο, διαπράττοντας ασχήμιες αρσενικοί μ’ αρσενικούς, και πληρώνοντας έτσι με το ίδιο τους το σώμα το τίμημα που ταίριαζε στην πλάνη τους¹²μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα, ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. Διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας. αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες (Ρωμαίους 1:25-27).

Οι σεξουαλικές πράξεις μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου δεν ήταν άγνωστες στον αρχαίο ρωμαϊκό κόσμο, αλλά κατά περιοχές μπορεί να αποτελούσαν και επιβεβλημένη πρακτική κοινωνικοποίησης. Για τον λόγο αυτό, ο Απόστολος Παύλος αισθάνεται την ανάγκη να ξεκαθαρίσει ότι οι πράξεις αυτές έρχονται σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού. Όταν μένουν μάλιστα αμετανόητες, μπορεί να οδηγήσουν στην αιώνια καταδίκη μας.

Μήπως δεν ξέρετε ότι άνθρωποι άδικοι δεν θα έχουν θέση στη βασιλεία του Θεού; Μην έχετε αυταπάτες· στη βασιλεία του Θεού δεν θα έχουν θέση ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε εκθηλυμένοι ούτε αρσενοκοίτες ούτε πλεονέκτες ούτε κλέφτες ούτε μέθυσοι ούτε υβριστές ούτε άρπαγες¹³ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι (Α΄ Κορινθίους 6:9-10).

Η αρσενοκοιτία απαριθμείται μεταξύ των πράξεων που μπορούν να διακινδυνεύσουν τη σωτηρία μας. Όμως, η χάρη του Θεού δεν παραμένει αδρανής για αυτούς που την αποδέχονται. Για αυτό αμέσως μετά ο Απόστολος συμπληρώνει:

Και τέτοιοι ήσασταν κάποτε μερικοί· αλλά καθαριστήκατε, αλλά αγιασθήκατε, αλλά δικαιωθήκατε με το όνομα του Κυρίου Ιησού και με το Πνεύμα του Θεού μας¹⁴καὶ ταῦτά τινες ἦτε· ἀλλὰ ἀπελούσασθε, ἀλλὰ ἡγιάσθητε, ἀλλὰ ἐδικαιώθητε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καὶ ἐν τῷ Πνεύματι τοῦ Θεοῦ ἡμῶν (Α΄ Κορινθίους 6:11).

Αυτό θέλει ο Θεός: την κάθαρση και τον αγιασμό μας. Έναν αγιασμό που, όπως τονίζει αλλού ο Απόστολος, κινδυνεύει ιδιαίτερα από τα σαρκικά πάθη:

Το θέλημα του Θεού είναι να γίνετε άγιοι, δηλαδή: να αποφεύγετε την πορνεία· ο καθένας σας να μάθει να διατηρεί το σώμα του αγιασμένο και τιμημένο και να μην το υποδουλώνει σε σαρκικά πάθη, όπως κάνουν τα έθνη που δεν γνωρίζουν τον Θεό. Να μη ζητάτε σ’ αυτό το θέμα πλεονεκτήματα βλάπτοντας τον αδερφό σας στην πίστη, γιατί όπως σας το προείπαμε και σας το τονίσαμε, ο Κύριος θα είναι δίκαιος τιμωρός για όλα αυτά. Ο Θεός μάς κάλεσε με σκοπό να γίνουμε όχι ηθικά ασύδοτοι, αλλά άγιοι. Συνεπώς όποιος τα παραβαίνει αυτά, δεν παραβαίνει εντολές ανθρώπων, αλλά εντολές του Θεού, που σας έδωσε το Πνεύμα του το Άγιο¹⁵Τοῦτο γάρ ἐστι θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασμὸς ὑμῶν, ἀπέχεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ τῆς πορνείας, εἰδέναι ἕκαστον ὑμῶν τὸ ἑαυτοῦ σκεῦος κτᾶσθαι ἐν ἁγιασμῷ καὶ τιμῇ, μὴ ἐν πάθει ἐπιθυμίας καθάπερ καὶ τὰ ἔθνη τὰ μὴ εἰδότα τὸν Θεόν, τὸ μὴ ὑπερβαίνειν καὶ πλεονεκτεῖν ἐν τῷ πράγματι τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, διότι ἔκδικος ὁ Κύριος περὶ πάντων τούτων, καθὼς καὶ προείπομεν ὑμῖν καὶ διεμαρτυράμεθα. οὐ γὰρ ἐκάλεσεν ἡμᾶς ὁ Θεὸς ἐπὶ ἀκαθαρσίᾳ, ἀλλ᾽ ἐν ἁγιασμῷ. τοιγαροῦν ὁ ἀθετῶν οὐκ ἄνθρωπον ἀθετεῖ, ἀλλὰ τὸν Θεὸν τὸν καὶ δόντα τὸ Πνεῦμα αὐτοῦ τὸ Ἅγιον εἰς ὑμᾶς (Α΄ Θεσσαλονικείς 4:3-8).

Μπορεί να είναι δύσκολο. Αλλά χρειάζεται αγώνα και φιλότιμη προσπάθεια με πίστη στον Θεό, ώστε με τη χάρη Του να ξεπεράσουμε το σαρκικό μας φρόνημα. Γι’ αυτό και αλλού μάς προσκαλεί:

Απονεκρώστε, λοιπόν, ό,τι σας συνδέει με το αμαρτωλό παρελθόν: Την πορνεία, την ηθική ακαθαρσία, το πάθος, την κακή επιθυμία και την πλεονεξία, που είναι ειδωλολατρία. Για όλα αυτά θα πέσει η οργή του Θεού πάνω σε εκείνους που δεν θέλουν να πιστέψουν¹⁶Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι᾽ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας (Προς Κολοσσαεις 3:5-7).

Παρατηρούμε, λοιπόν, ότι ο λόγος του Θεού προειδοποιεί με δύναμη κατά των σαρκικών αμαρτημάτων, με σκοπό να σώσει τον άνθρωπο από την καταστροφή στην οποία μας σπρώχνει με μεθοδικότητα ο διάβολος. Και μπορεί να το κάνει αυτό, γιατί έχει μέσα του την θεϊκή δύναμη. Ακόμη και μέσα στο πιο αμαρτωλό περιβάλλον προειδοποιεί και αφυπνίζει από τον ύπνο των παθών. Άλλωστε:

Ο νόμος δεν ορίστηκε για κείνον που κάνει ό,τι θέλει ο Θεός, αλλά για κείνους που δεν λογαριάζουν το σωστό και το δίκαιο ούτε υποτάσσονται σ’ αυτό. Ορίστηκε για τους ασεβείς και τους αμαρτωλούς, για όσους δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο, για τους πατροκτόνους και τους μητροκτόνους, για τους φονιάδες, τους πόρνους, τους αρσενοκοίτες, για τους δουλεμπόρους, τους ψεύτες, τους επίορκους και γενικά γι’ αυτούς που κάνουν οτιδήποτε είναι αντίθετο στη διδασκαλία τη σωστή¹⁷δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτάκτοις, ἀσεβέσι καὶ ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις καὶ βεβήλοις, πατρολῴαις καὶ μητρολῴαις, ἀνδροφόνοις, πόρνοις, ἀρσενοκοίταις, ἀνδραποδισταῖς, ψεύσταις, ἐπιόρκοις, καὶ εἴ τι ἕτερον τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ ἀντίκειται (Α΄ Τιμόθεον 1:9-10).

Η συμπερίληψη των σαρκικών αμαρτημάτων, πορνείας και αρσενοκοιτίας, στην ανατριχιαστική αυτή λίστα ας αφυπνίσει κι εμάς.

Οι υπόλοιποι Απόστολοι

Όμως ο Απόστολος Παύλος δεν είναι ο μόνος απόστολος που προειδοποιεί για τις ολέθριες συνέπειες των σαρκικών αμαρτημάτων και της αρσενοκοιτίας.

Ο κάθε σεξουαλικός προσανατολισμός, είτε ομοφυλοφιλικός είτε ετεροφυλοφιλικός, δεν αποτελεί δικαιολογία για να παραβαίνουμε τον νόμο που μας παρέδωσε ο Θεός. Η σαρκική επιθυμία είναι ένα πάθος που όταν χρονίζει οδηγεί στον πνευματικό και στον αθάνατο θάνατο. Για αυτό και αδελφόθεος Ιάκωβος ξεκαθαρίζει:

Καθένας μπαίνει σε πειρασμό από τη δική του επιθυμία. Αυτή τον παρασύρει και τον εξαπατάει· έπειτα η επιθυμία αυτή συλλαμβάνει το κακό και γεννάει την αμαρτία· κι η αμαρτία, όταν ολοκληρωθεί, φέρνει το θάνατο¹⁸ἕκαστος δὲ πειράζεται ὑπὸ τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καὶ δελεαζόμενος· εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον (Ιακώβου 1:14-15).

Όμως ο πνευματικός θάνατος φέρνει μαζί του και την τιμωρία του Θεού. Μια τιμωρία που, όπως ξέσπασε πάνω στα Σόδομα, έτσι θα ξεσπάσει πάλι επάνω σε όσους πορεύονται σύμφωνα με την πνευματική τους τυφλότητα. Αυτό διακηρύττει και ο πρωτοκορυφαίος Απόστολος Πέτρος:

Ο Θεός καταδίκασε σε καταστροφή τις πόλεις Σόδομα και Γόμορρα και τις έκανε στάχτη· κι αυτό, για να παραδειγματίζονται όσοι στο μέλλον δεν σέβονται τον Θεό. Ο Κύριος ξέρει να σώζει τους ευσεβείς από τις δοκιμασίες τους, ενώ τους αδίκους τούς κρατάει σε τιμωρία ως την ημέρα της τελικής κρίσεως· και προπάντων, κρατάει εκείνους που ακολουθούν τις βρωμερές σαρκικές επιθυμίες και περιφρονούν την εξουσία του Θεού¹⁹πόλεις Σοδόμων καὶ Γομόρρας τεφρώσας καταστροφῇ κατέκρινεν, ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικώς· οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ῥύεσθαι, ἀδίκους δὲ εἰς ἡμέραν κρίσεως κολαζομένους τηρεῖν, μάλιστα δὲ τοὺς ὀπίσω σαρκὸς ἐν ἐπιθυμίᾳ μιασμοῦ πορευομένους καὶ κυριότητος καταφρονοῦντας (Β΄ Πέτρου 2:6,9-10).

Είναι χαρακτηριστικό πως με τη λέξη “προπάντων” ο Απόστολος υπογραμμίζει την καταστροφικότητα των σαρκικών αμαρτιών οι οποίες γίνονται όχι από αδυναμία αλλά από θεληματική άρνηση της σωστικής εξουσίας του Θεού. Αυτός ήταν άλλωστε, όπως είδαμε, ο λόγος που καταστράφηκαν τα Σόδομα και τα Γόμορρα, πόλεις που είχαν φτάσει σε σημείο έσχατης κοινωνικής επιβολής της αρσενοκοιτικής αμαρτίας.

Και επειδή, όπως είπαμε, οι αμαρτίες αυτές ήταν πολύ συχνές την εποχή εκείνη, και ένας τέταρτος Απόστολος, ο αδελφόθεος Ιούδας, μας προειδοποιεί και υπενθυμίζει την τύχη των Σοδόμων:

Θυμηθείτε τα Σόδομα και τα Γόμορρα και τις γειτονικές τους πόλεις, που είχαν παραδοθεί στην πορνεία και στις αφύσικες ηδονές με τρόπο παρόμοιο με αυτούς. Η αιώνια καταδίκη τους αποτελεί ζωντανό παράδειγμα²⁰ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι (Ιούδα 1:7)

Το τέλος της ιστορίας

Αυτή είναι η αλήθεια. Η αιώνια καταδίκη θα έρθει και για μας, αν δεν μετανοήσουμε για όσα κακά έχουμε πράξει. Και ποια θα είναι αυτή; Μας το αποκαλύπτει η Αποκάλυψη στο προτελευταίο της κεφάλαιο:

Οι δειλοί όμως, οι άπιστοι, οι βδελυροί, οι φονιάδες, οι πόρνοι, οι μάγοι, οι ειδωλολάτρες κι όσοι αντιστρατεύονται την αλήθεια, θα ’χουν το μερίδιό τους στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος²¹τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος (Αποκάλυψη 21:8).

Αυτά μαρτυρεί ο λόγος του Θεού για τα ποικιλώνυμα σαρκικά αμαρτήματα, μεταξύ των οποίων περίοπτη θέση έχουν και οι σεξουαλικές πράξεις μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου. Μήπως όμως έχουν αλλάξει οι καιροί; Μήπως μπορούμε να επανερμηνεύσουμε κάποιους από αυτούς τους στίχους; Δεν θα ήταν ευκολότερο να “προωθήσουμε” τον Χριστιανισμό αν αφαιρούσαμε μερικές από αυτές τις αντιδημοφιλείς διδασκαλίες του Χριστού; Ευτυχώς ή δυστυχώς, η ίδια η Αγία Γραφή απαγορεύει κάτι τέτοιο:

Αν κανείς αφαιρέσει κάτι από τα λόγια αυτού του βιβλίου, θ’ αφαιρέσει κι ο Θεός το μερίδιό του από το δέντρο της ζωής κι από την άγια πόλη²²ἐάν τις ἀφέλῃ ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας ταύτης, ἀφελεῖ ὁ Θεὸς τὸ μέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς καὶ ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας, τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ (Αποκάλυψη 22:19).

Και κάπως έτσι, η Αγία Γραφή, ο λόγος του Θεού που ξεκίνησε με την έμφυλη δημιουργία του ανθρώπου στον παράδεισο της Εδέμ και τελειώνει με την Δευτέρα Παρουσία και την αναδημιουργία του κόσμου στον παράδεισο της Νέας Ιερουσαλήμ, καταλήγει με έναν εντυπωσιακό τρόπο. Αφού μας ξεκαθάρισε το θέλημα του Θεού, που είναι η αγνότητα, ο αγιασμός και η αιώνια σωτηρία μας, τελικά μας αφήνει ελεύθερους να επιλέξουμε:

Μην κρατήσεις τα προφητικά λόγια αυτού του βιβλίου μυστικά, γιατί ο καιρός που θα εκπληρωθούν είναι κοντά. 

Ο άδικος ας αδικήσει κι άλλο
κι ο ρυπαρός ας συνεχίσει τα ρυπαρά του έργα.
Ο δίκαιος ας κάνει κι άλλες δικαιοσύνες
κι ο άγιος πιο πολύ ας αγιαστεί.

Να, έρχομαι σύντομα και φέρνω μαζί μου την ανταμοιβή μου, για ν’ ανταποδώσω στον καθένα ανάλογα με τα έργα του.

Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα, ο πρώτος και ο έσχατος, η αρχή και το τέλος.

Μακάριοι όσοι τηρούν τις εντολές μου, για να έχουν δικαίωμα να φάνε από το δέντρο της ζωής και να περάσουν τις πύλες για να μπουν στην πολιτεία. 

Έξω θα μείνουν όσοι είναι αδιάντροποι σαν τα σκυλιά, οι μάγοι, οι πόρνοι, οι φονιάδες, οι ειδωλολάτρες κι εκείνοι που τους αρέσει ν’ αντιστρατεύονται την αλήθεια…²³μὴ σφραγίσῃς τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· ὁ καιρὸς γὰρ ἐγγύς ἐστιν. ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ῥυπαρὸς ῥυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι. Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ᾽ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ. ἐγὼ τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἀρχὴ καὶ τέλος.Μακάριοι οἱ ποιοῦντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, καὶ τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τὴν πόλιν. ἔξω οἱ κύνες καὶ οἱ φαρμακοὶ καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶς ὁ φιλῶν καὶ ποιῶν ψεῦδος (Αποκάλυψη 22:10-15)

Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω.

Παραπομπές

• 1
  ὡσεὶ χνοῦς, ὃν ἐκρίπτει ὁ ἄνεμος ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς
• 2
  Καὶ ἐποιήσεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον· κατʼ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν· ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς
• 3
  Ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα, καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ· καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν
• 4
  κραυγὴ Σοδόμων καὶ Γομόῤῥας πεπλήθυνται πρὸς μὲ, καὶ αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν μεγάλαι σφόδρα
• 5
  Καὶ Κύριος ἔβρεξεν ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμοῤῥα θεῖον καὶ πῦρ παρὰ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ
• 6
  Πλὴν τοῦτο τὸ ἀνόμημα Σοδόμων τῆς ἀδελφῆς σου, ὑπερηφανία (Ιεζεκιήλ 16:49)
• 7
  τὴν δὲ ἁμαρτίαν αὐτῶν ὡς Σοδόμων ἀνήγγειλαν καὶ ἐνεφάνισαν (Ησαΐας 3:9)
• 8
  Καὶ μετὰ ἄρσενος οὐ κοιμηθήσῃ κοίτην γυναικείαν, βδέλυγμα γάρ ἐστι
• 9
  Καὶ ὃς ἂν κοιμηθῇ μετὰ ἄρσενος κοίτην γυναικὸς, βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι
• 10
  ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφανία, ἀφροσύνη· πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον
• 11
  Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ
• 12
  μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα, ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. Διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας. αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες
• 13
  ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι
• 14
  καὶ ταῦτά τινες ἦτε· ἀλλὰ ἀπελούσασθε, ἀλλὰ ἡγιάσθητε, ἀλλὰ ἐδικαιώθητε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καὶ ἐν τῷ Πνεύματι τοῦ Θεοῦ ἡμῶν
• 15
  Τοῦτο γάρ ἐστι θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασμὸς ὑμῶν, ἀπέχεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ τῆς πορνείας, εἰδέναι ἕκαστον ὑμῶν τὸ ἑαυτοῦ σκεῦος κτᾶσθαι ἐν ἁγιασμῷ καὶ τιμῇ, μὴ ἐν πάθει ἐπιθυμίας καθάπερ καὶ τὰ ἔθνη τὰ μὴ εἰδότα τὸν Θεόν, τὸ μὴ ὑπερβαίνειν καὶ πλεονεκτεῖν ἐν τῷ πράγματι τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, διότι ἔκδικος ὁ Κύριος περὶ πάντων τούτων, καθὼς καὶ προείπομεν ὑμῖν καὶ διεμαρτυράμεθα. οὐ γὰρ ἐκάλεσεν ἡμᾶς ὁ Θεὸς ἐπὶ ἀκαθαρσίᾳ, ἀλλ᾽ ἐν ἁγιασμῷ. τοιγαροῦν ὁ ἀθετῶν οὐκ ἄνθρωπον ἀθετεῖ, ἀλλὰ τὸν Θεὸν τὸν καὶ δόντα τὸ Πνεῦμα αὐτοῦ τὸ Ἅγιον εἰς ὑμᾶς
• 16
  Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι᾽ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας
• 17
  δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτάκτοις, ἀσεβέσι καὶ ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις καὶ βεβήλοις, πατρολῴαις καὶ μητρολῴαις, ἀνδροφόνοις, πόρνοις, ἀρσενοκοίταις, ἀνδραποδισταῖς, ψεύσταις, ἐπιόρκοις, καὶ εἴ τι ἕτερον τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ ἀντίκειται
• 18
  ἕκαστος δὲ πειράζεται ὑπὸ τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καὶ δελεαζόμενος· εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον
• 19
  πόλεις Σοδόμων καὶ Γομόρρας τεφρώσας καταστροφῇ κατέκρινεν, ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικώς· οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ῥύεσθαι, ἀδίκους δὲ εἰς ἡμέραν κρίσεως κολαζομένους τηρεῖν, μάλιστα δὲ τοὺς ὀπίσω σαρκὸς ἐν ἐπιθυμίᾳ μιασμοῦ πορευομένους καὶ κυριότητος καταφρονοῦντας
• 20
  ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι
• 21
  τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος
• 22
  ἐάν τις ἀφέλῃ ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας ταύτης, ἀφελεῖ ὁ Θεὸς τὸ μέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς καὶ ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας, τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ
• 23
  μὴ σφραγίσῃς τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· ὁ καιρὸς γὰρ ἐγγύς ἐστιν. ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ῥυπαρὸς ῥυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι. Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ᾽ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ. ἐγὼ τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἀρχὴ καὶ τέλος.Μακάριοι οἱ ποιοῦντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, καὶ τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τὴν πόλιν. ἔξω οἱ κύνες καὶ οἱ φαρμακοὶ καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶς ὁ φιλῶν καὶ ποιῶν ψεῦδος