Μια κινέζικη παροιμία λέει ότι το φεγγάρι, όταν δε μεγαλώνει, μικραίνει. Τρομερή σοφία, ε;
Κι όμως κρύβει μέσα της μια σημαντική πνευματική αλήθεια. Όπως στο φεγγάρι, έτσι και στην πνευματική ζωή, όταν δε συντελείται πνευματική αύξηση, συντελείται πνευματική μείωση. Και φυσικά η πνευματική μας ζωή δεν μπορεί να βασίζεται μόνο σε αρνητικά μέτρα. Καλή είναι η αποχή από το σεξ, αλλά όταν επικεντρωθούμε σε αυτό με άγχος, αγωνία και εγωισμό, τότε καταλήγουμε να σκεφτόμαστε συνεχώς -μαντέψτε τι!- το σεξ.
Άλλο όμως η αποχή και άλλο η αγνότητα. Η αγνότητα είναι η αρετή, όπου ο νους απαλλάσσεται από τους λογισμούς που τον οδηγούν στην αμαρτία. Αλλά για να γίνει αυτό, θα πρέπει ο νους μας να είναι απασχολημένος με κάτι άλλο. Ή μάλλον με Κάποιον άλλον. Ας ρίξουμε το βάρος στο Χριστό, ας εμπιστευτούμε σε αυτόν τη ζωή μας, ας του δώσουμε την καρδιά μας και ο αγώνας μας θα γίνει πολύ πιο εύκολος. Γιατί στόχος μας δε θα είναι απλά η αποχή, αλλά κάτι πολύ μεγαλύτερο: η ένωσή μας μαζί Του.