Είμαι ομοφυλόφιλος και Χριστιανός γιατί…

Παραμονές της ψήφισης του νομοσχεδίου για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών, σε όλες τις εκκλησίες της χώρας διαβάστηκε η εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου. Οι αρχιερείς εξηγούν τους θεολογικούς λόγους για τους οποίους είναι αντίθετοι και ταυτόχρονα διακηρύσσουν:

Η Εκκλησία αγαπά όλους τους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, άγαμους και έγγαμους, ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους.

Όμως τον τελευταίο καιρό, όλοι εμείς οι ομοφυλόφιλοι που αγαπάμε την Εκκλησία έχουμε βρεθεί σε διασταυρούμενα πυρά. Οι υπέρμαχοι του ομόφυλου γάμου κατηγορούν τους πιστούς Χριστιανούς σαν να είμαστε η πηγή της ομοφοβίας στην ελληνική κοινωνία, ενώ οι πολέμιοι του νομοσχεδίου μιλούν για τους ομοφυλόφιλους, σαν να είμαστε όλοι εκ προοιμίου εχθροί της Εκκλησίας.

Το αποκορύφωμα ήρθε όταν ικανός μητροπολίτης εμφανίστηκε σε τηλεοπτική εκπομπή και ρωτήθηκε:

– Όποιοι είναι ομοφυλόφιλοι δεν μπορούν να είναι Χριστιανοί;

– Ασφαλώς δεν είναι Χριστιανοί. Μα εκπίπτουν της ιδιότητός τους…

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, όπως προκύπτει από άλλα σημεία της συνέντευξης, ότι ο σεβασμιώτατος αναφερόταν μόνο στους «ενεργούς ομοφυλόφιλους», δηλαδή αυτούς που έχουν ενεργή σεξουαλική ζωή με το ίδιο φύλο. Όμως, όταν εμφανίζεσαι σε ένα βήμα, σημασία δεν έχει μόνο τι εννοείς εσύ, αλλά και τι καταλαβαίνει ο κόσμος που σε ακούει.

Τι κατάλαβε άραγε από τα λόγια αυτά ο έφηβος ή ο φοιτητής που έλκεται από το ίδιο φύλο, αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως «γκέι», έχει κάποια πνευματικά ενδιαφέροντα και τυχαίνει να μην έχει ενεργή σεξουαλική ζωή; Μπορεί ή δεν μπορεί να είναι Χριστιανός;

Την απάντηση την δίνει η ίδια η εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου:

Η Εκκλησία αγαπά όλα τα βαπτισθέντα παιδιά της και όλους τους ανθρώπους που είναι δημιουργήματα του Θεού, μικρούς και μεγάλους, αγάμους και εγγάμους, Κληρικούς, Μοναχούς και Λαϊκούς, επιστήμονες και μη, άρχοντες και αρχομένους, ετεροφυλόφιλους και ομοφυλοφίλους, και ασκεί την φιλάνθρωπη αγάπη της, αρκεί, βέβαια, να το θέλουν και οι ίδιοι και να ζουν πραγματικά στην Εκκλησία.

Υπάρχουμε λοιπόν κι εμείς οι ομοφυλόφιλοι Χριστιανοί, που πιστεύουμε στον Χριστό και αγαπάμε την Εκκλησία. Και η Εκκλησία μας αναγνωρίζει. Δεν είμαστε άλλωστε λίγοι οι άνθρωποι που νιώθουμε έλξη για το ίδιο φύλο και επιλέγουμε να είμαστε μέλη της Εκκλησίας. Για πολλούς λόγους, αλλά ας δούμε τους τρεις πρώτους…

1. Στην Εκκλησία νιώσαμε ασφάλεια

Στο σχολείο μάς έκαναν μπούλινγκ. Στο δρόμο μάς κορόιδευαν και μας πείραζαν. Στο μετρό μάς κοιτούσαν παράξενα. Στην Εκκλησία όμως δεν συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο. Από τα μαθητικά μας χρόνια στο κατηχητικό μέχρι σήμερα, η Εκκλησία έγινε το καταφύγιό μας μακριά από την ομοφοβία της κοινωνίας. Έτσι μπορέσαμε να κοινωνικοποιηθούμε, να κάνουμε φίλους, να νιώσουμε ασφαλείς σε έναν χώρο που όλοι μάς αντιμετώπιζαν με σεβασμό. Γιατί διαχρονική και παγκόσμια πηγή της ομοφοβίας δεν είναι η Εκκλησία αλλά η ίδια η κοινωνία.

2. Πήραμε αγάπη

Όλοι έχουμε ακούσει ότι η Εκκλησία καταδικάζει την αμαρτία αλλά αγαπάει τον αμαρτωλό. Αυτό μπορεί να ακούγεται κάπως φέικ, αλλά εμείς το ζήσαμε στην πράξη. Παρά τη σταθερή αντίθεση της Εκκλησίας στις σεξουαλικές σχέσεις του ίδιου φύλου, σε προσωπικό επίπεδο δεν εισπράξαμε ποτέ απαξίωση. Το αντίθετο: πήραμε μόνο αγάπη.

Τι να πρωτοθυμηθούμε;

• Τον πνευματικό που μας στηρίζει μετά από κάθε επιτυχία και αποτυχία;
• Τους ιερείς που μας δέχονται και μας εμπιστεύονται, ακόμη και όταν είναι προφανές ότι είμαστε διαφορετικοί;
• Ή τους πιστούς της Εκκλησίας που ανταποκρίνονται με εκτίμηση και αγάπη, και περισσότερο ακόμη όταν κάνουμε coming out και εξομολογητικά αποκαλύπτουμε τις έλξεις μας;

Εξίσου σημαντικό είναι πως όλα αυτά δεν συμβαίνουν από υποκρισία ή αστική ευγένεια, αλλά με ένα αυθεντικό νοιάξιμο που σε κάνει να νιώθεις πραγματικά σπίτι σου. Γιατί στην Εκκλησία, όπως και στο σπίτι σου, μπορείς να είσαι αυθεντικός. Δεν χρειάζεται να προσποιείσαι ότι είσαι τέλειος, γιατί κανένας δεν είναι. Αρκεί να προσπαθείς να γίνεσαι καλύτερος. Κι αν αποτυγχάνεις συχνά, δεν πειράζει. Γιατί στην Εκκλησία αναγνωρίζουμε ο καθένας τις δικές του αδυναμίες και επιλέγουμε να εστιάζουμε σε αυτές και όχι στις αδυναμίες των άλλων.

3. Βρήκαμε προοπτική

Η ασφάλεια και η αγάπη είναι βάλσαμο για την ψυχή, αλλά η Εκκλησία μάς προσφέρει και κάτι ανώτερο. Μας δίνει την ευκαιρία να εξασφαλίσουμε την ευτυχία κοντά στον Θεό για πάντα! Και όση προσπάθεια κι αν απαιτεί αυτό, δεν υπάρχει πιο σπουδαίος, λογικός και χαρούμενος τρόπος να επενδύσει κανείς τη ζωή του σε αυτή τη γη. You only live once, εξάλλου.

Ο Θεός μάς καλεί να γίνουμε άγιοι (Α΄ Πέτρου 1:16). Και μας καλεί όλους, μικρούς και μεγάλους, άγαμους και έγγαμους, ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους. Μας καλεί και μας δίνει την σοφία να διακρίνουμε πως κάθε επιθυμία μέσα μας δεν είναι αυτόματα και καλή. Δεν είμαστε ζώα, για να κυριαρχούμαστε από τα ένστικτα, αλλά άνθρωποι πλασμένοι κατ’ εικόνα Θεού, με αυτεξούσιο και ελεύθερη βούληση και προορισμό μας τον ουρανό.

Το βλέπουμε ξεκάθαρα αυτό μέσα στην Εκκλησία και βρίσκουμε παραδείγματα ανθρώπων που αγωνίζονται φιλότιμα και επιτυχημένα με τα δικά του πάθη ο καθένας και αποτελούν πρότυπα για μίμηση. Αφού λοιπόν μπορούν αυτοί, γιατί όχι κι εγώ;

Τι κι αν είμαι ομοφυλόφιλος; Η Εκκλησία δεν με αντιμετωπίζει σαν να είμαι κατώτερος, αδύναμος ή καταδικασμένος. Μου φέρεται με επίγνωση της προοπτικής μου, όπως φέρεται σε κάθε ετεροφυλόφιλο. Για αυτό και μερικές φορές γίνεται αυστηρή. Γιατί αυτά που κινδυνεύουμε να χάσουμε δεν είναι εφήμερα αλλά αιώνια. Γι’ αυτά επιλέγω να αγωνίζομαι κι εγώ μέσα στην Εκκλησία.

Σεβασμιώτατε, είμαι ομοφυλόφιλος και είμαι Χριστιανός, γιατί στην Εκκλησία βρίσκω αυτά που δεν μπόρεσε να μου προσφέρει ο κόσμος. Ο Χριστός –το ξέρετε καλύτερα εσείς– σταυρώθηκε και για μένα. Γι’ αυτό “ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα… ούτε κανένα άλλο δημιούργημα θα μπορέσουν ποτέ να μας χωρίσουν από την αγάπη του Θεού για μας” (Προς Ρωμαίους 8:38-39). Μόνο οι αμαρτίες μας μπορούν να μας χωρίσουν.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σας ρωτήσουν, παρακλητικά το ζητάμε: μη βιαστείτε να μας τσουβαλιάσετε και να μας κρύψετε από ντροπή… Υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι που πιστεύουν στη διδασκαλία της Εκκλησίας και αγωνίζονται.

Cover: Adobe Stock/SkyLine