Γνωρίζω πολλούς αθεόφοβους αλλά δήθεν πνευματικούς ανθρώπους, που είναι πολύ ευχαριστημένοι με τη ζωή τους. Πολλοί από αυτούς, ειδικά αυτοί που βρίσκονται στην δική μου πλευρά, στα Νότια, θεωρούν τους εαυτούς τους “ευλογημένους και ευνοημένους”. Αυτοί οι άνθρωποι δεν αναζητούν τον Θεό, δεν αγαπούν τον Χριστό, ούτε πορεύονται με βάση την πίστη και την υπακοή στο ευαγγέλιο. Ο σημερινός τρόπος ζωής τους δεν μοιάζει με τη νέα ζωή που δίνει το Άγιο Πνεύμα. Όμως, ανεξάρτητα από την έλλειψη ενδιαφέροντος για τον αληθινό Θεό και παρά το γεγονός ότι με χαρά ενδίδουν στα κακά που Εκείνος αποστρέφεται, πιστεύουν ειλικρινά ότι η εγκάρδια ευτυχία τους είναι ενδεικτική της αγαπητικής ευαρέσκειας του Θεού απέναντί τους.
Η Αγία Γραφή, ωστόσο, διαβάζει τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Στην επιστολή του προς τους Χριστιανούς της Ρώμης, ο Απόστολος Παύλος εξηγεί ότι η απόλαυση της αμαρτίας δεν αποτελεί ένδειξη της ευαρέσκειας ή της ευνοίας του Θεού, αλλά της οργής του.
Πολλοί άνθρωποι, όταν σκέφτονται την οργή του Θεού, έχουν κατά νου μόνο την κόλαση και το θειάφι. Μια μέρα, αυτή η τρομακτική εκδήλωση της οργής του Θεού θα είναι η δίχως τέλος βιωματική πραγματικότητα για όλους εκείνους, των οποίων τα ονόματα δε θα έχουν γραφεί στο Βιβλίο της Ζωής (Αποκάλυψη 20:15). Αλλά σ’ αυτήν εδώ τη Γη, ο τρόπος που ο Θεός συχνά καταδεικνύει την οργή του είναι με το να εγκαταλείπει τους ανθρώπους στις αμαρτωλές, ψυχοφθόρες απολαύσεις τους.
Παρατηρήστε πώς εξελίσσεται η επιχειρηματολογία του Αποστόλου Παύλου στην Α΄ προς Ρωμαίους επιστολή:
Αποκαλύπτεται όμως και η οργή του Θεού από τον ουρανό για να τιμωρήσει κάθε ασέβεια και αδικία των ανθρώπων, που με τα άδικα έργα τους συγκαλύπτουν την αλήθεια… Ενώ γνώρισαν το Θεό μέσα από τη δημιουργία, ούτε τον δόξασαν ούτε τον ευχαρίστησαν ως Θεό. Αντίθετα, η σκέψη τους ακολούθησε λαθεμένο δρόμο, και η ασύνετη καρδιά τους βυθίστηκε στο σκοτάδι της πλάνης… Γι’ αυτό τους παρέδωσε ο Θεός στις βρωμερές επιθυμίες τους και τους άφησε να ατιμάζουν μόνοι τους τα σώματά τους… Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, τους παρέδωσε ο Θεός σε επαίσχυντα πάθη… Κι αφού το θεώρησαν περιττό να γνωρίσουν το Θεό ενσυνείδητα, τους παρέδωσε ο Θεός στη μωρία τους, κι έτσι κάνουν ανάρμοστα πράγματα.”
– Προς Ρωμαίους 1:18,21,24,26,28
Μήπως η συνείδησή μας εξακολουθεί να κωφεύει, ενώ ξεφαντώνουμε σε δραστηριότητες, που η Αγία Γραφή ονομάζει ακάθαρτες; Αν ναι, είναι, επειδή ο Θεός μέσα στην οργή Του, μας έχει παραδώσει στην ακαθαρσία. Μήπως απολαμβάνουμε χωρίς ίχνος τύψης την αναζήτηση και ικανοποίηση αφύσικων επιθυμιών; Αν ναι, είναι επειδή ο Θεό μέσα στην οργή Του, μας έχει παραδώσει σε ατιμωτικά πάθη. Είναι η ζωή μας γεμάτη με πράγματα που η Αγία Γραφή λέει ότι δεν πρέπει να γίνονται και εμείς μένουμε ατάραχοι γι’ αυτό; Αν ναι, είναι επειδή ο Θεός μέσα στην οργή Του, μας έχει εγκαταλείψει σε ένα διεφθαρμένο νου.
Όμως, ακούστε, δε χρειάζεται να τελειώσει έτσι η ιστορία μας! Μολονότι ελκύουμε την οργή Του, όσο παραμένουμε στην απιστία και την ανταρσία (Κατά Ιωάννην 3:18), ο Θεός απλώνει το σπλαχνικό χέρι της σωτηρίας προς εμάς. Όποιος αποστραφεί την ύπουλη ευτυχία της αμαρτίας και καταφύγει στη χάρη του Ιησού Χριστού, θα συγχωρηθεί από τον Θεό και θα του δοθεί μια νέα καρδιά – μια καρδιά που θα επιθυμεί την αγία εν Θεώ ευτυχία, για την οποία πλαστήκαμε όλοι μας!
Αν σήμερα αισθανόμαστε ευτυχισμένοι ή και “ευλογημένοι” παραμένοντας σε έναν αμετανόητο τρόπο ζωής, η προσευχή μας θα πρέπει να είναι ο Θεός, να προβληματίσει την καρδιά μας που αγαπά την αμαρτία και να μας προσελκύσει στον Υιό Του, που σώζει τους αμαρτωλούς. Η χαρά που δίνει ο Χριστός είναι απίστευτα καλύτερη από τη φθηνή, φευγαλέα και παραπλανητική ευτυχία που δίνει η αμαρτία. Μόνο όταν Τον γνωρίσουμε, θα καταλάβουμε πραγματικά τι σημαίνει να είμαστε ευλογημένοι.
Matt Moore
