—Πάτερ, σας ευχαριστούμε πολύ που δεχθήκατε να δώσετε συνέντευξη στον ιστότοπό μας. Είστε ένας πνευματικός με μεγάλη εμπειρία, έχετε πολλή επαφή με τους νέους και γι’ αυτό θεωρήσαμε ότι μπορείτε να μας δώσετε τις κατάλληλες απαντήσεις και στο συγκεκριμένο ζήτημα που μας απασχολεί. Θέλουμε να μας πείτε: Γενικά, ποια είναι η διδασκαλία της Εκκλησίας για την ομοφυλοφιλία;
—Ένα πάρα πολύ βασικό δόγμα της Εκκλησίας μας είναι ότι ο Θεός έφτιαξε δύο βιολογικά φύλα. Δεν έφτιαξε τρίτο φύλο. Αυτά τα βλέπουμε στο ζωικό αλλά και στο φυτικό ακόμα βασίλειο να είναι καθαρά και αποκρυσταλλωμένα. Υπάρχει, όμως, και μία φράση του Κυρίου μας για τους ευνούχους, που τους χωρίζει σε τρεις κατηγορίες και λέει ότι υπάρχουν οι ευνούχοι, που ευνουχίστηκαν από τους ανθρώπους για ποικίλους λόγους, υπάρχουν οι ευνούχοι που για την αγάπη τους προς το Χριστό υπερέβησαν τις φυσικές τους ορμές, διατηρώντας μεν τη φυσιολογικότητα του φύλου τους αλλά υπερνικώντας την με την αγάπη προς το Θεό, και λέει και ένα τρίτο, ότι υπάρχουν και μερικοί ευνούχοι οι οποίοι γεννήθηκαν έτσι. Άρα ο Κύριός μας παραδέχεται ως εξαίρεση ότι μπορεί κάποτε να υπάρχει μια ορμονική δυσλειτουργία. Δεν την αποκλείει. Νομίζω, αυτή είναι η επίσημη θέση της Εκκλησίας.
—Πάτερ, αν μελετήσουμε τα εκκλησιαστικά κείμενα, βλέπουμε ότι χρησιμοποιείται ο όρος «αρσενοκοίτης», «αρσενοκοιτία». Τι σημαίνει αυτή η λέξη και τι σχέση έχει με την ομοφυλοφιλία;
—Όταν λέμε ομοφυλόφιλος, εννοούμε την παρά φύση έλξη μεταξύ δύο γυναικών ή ανδρών. Σε αυτή την έλξη, μπορεί να υπάρχει και κλιμάκωση. Υπάρχουν, δηλαδή, άνθρωποι που τιθασεύουν πλήρως αυτή την τάση, ενώ υπάρχουν και άλλοι που έτυχε για ποικίλους λόγους να έχουν μια σχετική αμαρτητική εμπειρία, αλλά που δεν θέλουν να είναι τέτοιοι. Μπορεί, τέλος πάντων, να έπεσαν μία φορά ή λίγες φορές, να είχαν μια ομοφυλοφιλική εμπειρία αλλά να μην θεωρούν τον εαυτό τους ομοφυλόφιλο. Όταν κάποιος έχει την τάση αυτή σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, αλλά δεν έχει αμαρτήσει σαρκικά, εμπίπτει στην κατηγορία του ομοφυλόφιλου, αλλά όχι του αρσενοκοίτη. Αρσενοκοιτία ορίζουν οι Πατέρες ξεκάθαρα την παρά φύση σαρκική πράξη, ακόμα κι όταν αυτή γίνεται με γυναίκα. Ενώ στην πρώτη ανάγνωση εμείς νομίζουμε ότι είναι μόνο για άνδρες, ακόμα και μέσα στο γάμο και με τη σύζυγό του αν κάποιος αμαρτήσει παρά φύσιν, θεωρείται αρσενοκοιτία.
—Πάτερ, πόσο συχνά συναντάτε στην πνευματική πράξη ανθρώπους που έχουν αυτό το πάθος;
—Δεν μπορώ να πω ακριβές ποσοστό, αλλά πάντως άνθρωποι που έχουν μια τάση προς το ίδιο φύλο υπάρχουν αρκετοί. Δεν σημαίνει ότι αμαρτάνουν, αλλά ομολογούν ότι μου αρέσει να βλέπω αγόρια ή κορίτσια αντίστοιχα. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι σε ένα ποσοστό πολύ σημαντικότερο από ό,τι φανταζόμαστε. Καθαρά ομοφυλόφιλοι με πράξη σεξουαλική είναι ασφαλώς λιγότεροι.
Βέβαια, επειδή αυτό το πάθος είναι ένα πάθος αφύσικο, είναι λογικό μικρό ποσοστό από αυτούς τους ανθρώπους να έρχεται στο εξομολογητήριο, διότι καταδυναστεύονται από τον διάβολο. Πάντως, έρχονται και τέτοιοι άνθρωποι και υπάρχουν ορισμένοι, οι οποίοι μετά την εξομολόγηση ζουν εν μετανοία και το υπερβαίνουν. Πάντα στις γυναίκες είναι λιγότερο αυτό το ποσοστό. Αλλά υπάρχουν και τέτοιες γυναίκες, που έχουν ολοκληρωμένη πράξη και έρχονται στην εξομολόγηση. Η αλήθεια είναι ότι με όλη αυτή την προβολή και γενικότερα με την εξαχρείωση που γενικεύεται, αυξάνονται τα ποσοστά. Χονδρικά πάντως οι άνθρωποι οι ομοφυλόφιλοι, όπως τους ορίσαμε, με ολοκληρωμένη σεξουαλική πράξη, στους άνδρες είναι ένα ποσοστό 3-4% και περίπου οι μισές είναι οι γυναίκες.
—Πάτερ, ποιοι είναι οι συνηθέστεροι λόγοι γένεσης αυτού του πάθους;
—Ένας λόγος, ο σπανιότερος, είναι ότι μπορεί να υπάρχει κάποιο γενετικό πρόβλημα. Άλλος λόγος είναι το οικογενειακό ιστορικό, δηλαδή πώς είναι διαρθρωμένη η οικογένεια. Αν ένα αγόρι μεγαλώσει μέσα σε γυναίκες, μπορεί να επηρεαστεί. Αν μια γυναίκα γένναγε μόνο αγόρια και ήθελε να κάνει ένα κοριτσάκι, και αυτό μπορεί να επηρεάσει. Μπορεί και να το φωνάζει με κοριτσίστικο όνομα ή να το ντύνει και κορίτσι. Αν ο μπαμπάς είναι πολύ κακό ανδρικό πρότυπο, αυτό μπορεί να ωθήσει το παιδί να μισήσει τους άνδρες. Εάν η οικογενειακή δομή για οποιοδήποτε λόγο ήταν πάρα πολύ χαλαρή και το παιδί δεν αισθανόταν την οικογενειακή ζεστασιά και έβγαινε στους δρόμους και το εκμεταλλεύτηκαν τα παιδιά της γειτονιάς, μπορεί και αυτό να το κάνει να τραβήξει προς τα κει. Γενικώς, μια νοσηρή οικογένεια έχει αυξημένες πιθανότητες να βγάλει και τέτοια δυσλειτουργία.
Και βέβαια το σύγχρονο αίτιο είναι ότι οι άνθρωποι είναι σαρκικοί. Αυτό διευκολύνεται πάρα πολύ με το διαδίκτυο. Και δυστυχώς πάρα πολλοί που θεωρούν τον εαυτό τους φυσιολογικό, μέσα στην ακατάσχετη σαρκική τους διάθεση δεν χορταίνουν με το φυσιολογικό και καταφεύγουν και στο αφύσικο. Οπότε γίνεται χάλια μετά η ψυχή και μπορεί στην αρχή να είναι κάποιος αμφιφυλόφιλος και μετά να γίνει μόνο ομοφυλόφιλος. Συμβαίνει αυτό από την άκρατη σαρκική λαιμαργία του ανθρώπου.
Και βέβαια τα κινήματα που κάνουν πλύση εγκεφάλου στα παιδιά μας, επειδή και αυτά δεν έχουν χριστιανικά ερείσματα, έχουν την επιρροή τους. Σχεδόν όλα τα παιδιά στα σχολεία πλέον υπερασπίζονται αυτή την αμαρτία. Πάρα πολύ σημαντικό ρόλο παίζει εδώ και δύο δεκαετίες τουλάχιστον η πληθωρική προβολή τέτοιων προτύπων από την τηλεόραση. Και όλοι οι δημοσιογράφοι υπερασπίζονται και προβάλλουν την αρσενοκοιτία, αν δεν είναι και οι ίδιοι τέτοιοι. Όλα αυτά επηρεάζουν τον σύγχρονο νέο.
—Τι συμπεριφορές παρατηρείτε στους ανθρώπους που είναι ομοφυλόφιλοι και εκκλησιάζονται;
—Κοίταξε. Αν ένας εκκλησιαζόμενος είναι ενεργός ομοφυλόφιλος, δηλαδή αρσενοκοίτης, τότε ή δεν έχει συνειδητοποιήσει τη βαρύτητα αυτού του αμαρτήματος ή δεν έχει συνειδητοποιήσει τη βαρύτητα του αξιώματος του Χριστιανού. Εάν αγωνίζεται και εξομολογείται και παρ’ όλα αυτά αμαρτάνει, σημαίνει ότι δεν αγωνίζεται επαρκώς, διότι ο Χριστός είναι ο παντοδύναμος ιατρός και αν κάποιος θελήσει πραγματικά να παραδώσει τη ζωή του στο Χριστό, είναι θέμα χρόνου. Μπορεί να μη γίνει άμεσα η ίασή του. Μπορεί για ένα διάστημα να έχει υποτροπές, αλλά πάντως θα είναι σε μία σαφώς ανοδική πορεία. Αν δεν είναι σε ανοδική πορεία, αλλά είναι είτε σε στασιμότητα είτε σε καθοδική πορεία, σημαίνει ή ότι τον Χριστό δεν αγαπάει ή ότι, τέλος πάντων, Τον αγαπάει λιγότερο από το πάθος του.
—Δηλαδή, πάτερ, τι προοπτικές έχει ένας Χριστιανός που βιώνει αυτό το πάθος;
—Μπορεί να γίνει και άγιος, αν μετανοήσει. Έχουμε τέτοιους ανθρώπους, οι οποίοι καθαρίζουν μετά από μία πραγματική μετάνοια και ξεχνούν κυριολεκτικά την αμαρτωλή τους ζωή, Μπορεί να έχουν μέσα τους την τάση –όπως και στο φυσιολογικό άνδρα υπάρχει τάση για τη γυναίκα, δεν κατακρεουργείται–, αλλά την υπερνικούν με την παντοδύναμη δύναμη του Χριστού, διά των αγίων μυστηρίων της Εκκλησίας μας, και όταν πλέον αποδεσμευτούν από αυτές τις τραυματικές εμπειρίες, τότε συνεχώς ανεβαίνουν και ζουν πνευματική ζωή. Ισχύει αυτό.
—Πάτερ, αν ερχόταν αύριο ένας γονιός στο εξομολογητήρι και σας έλεγε ότι ανακάλυψε ότι το παιδί του έχει ομοφυλοφιλικές τάσεις, τι θα τον συμβουλεύατε;
—Αυτό συμβαίνει συχνά. Υπάρχουν ευσεβέστατοι γονείς που ανακαλύπτουν αυτό το φαινόμενο στο παιδί τους, είτε στην εφηβική ηλικία είτε και στην ώριμη νεανική ηλικία. Δηλαδή μπορεί να έχει φύγει από το σπίτι το παιδί και να τους το ομολογήσει ή να το ανακαλύψουν. Οι γονείς, ιδίως οι άνθρωποι της Εκκλησίας, σοκαρίζονται, δεν μπορούν να το πιστέψουν. Είναι πολύ δύσκολη η διαχείρισή τους.
Το πρώτο, λοιπόν, είναι να δούμε γιατί οδηγήθηκε το παιδί σ’ αυτή την κατάσταση και, αν όντως το εντοπίσουμε, και αν πιθανώς έχουν μια ευθύνη οι γονείς λόγω της ελλειμματικής τους αγάπης, θα πρέπει πάση θυσία, έστω και αργά, να κάνουν ό,τι μπορούν για να διορθώσουν τη δική τους πλευρά. Από κει και πέρα βέβαια, το ερώτημα είναι αν θέλει το παιδί να σωθεί. Πρέπει να καταλάβει ότι είναι λάθος και να θελήσει να ζητήσει τη βοήθεια του Θεού, των μυστηρίων, της Εκκλησίας. Αν το κάνει αυτό, έχει ελπίδες να σωθεί. Αν δεν το κάνει, δεν έχει ελπίδες.
—Πάτερ, θέλετε να δώσετε κάποια συμβουλή στους αναγνώστες μας;
—Βεβαίως. Υποθέτω ότι οι αναγνώστες σας έχουν κάποια άμεση ή έμμεση σχέση με αυτές τις καταστάσεις.
Για τους γονείς, λοιπόν, ήδη είπα: όσο μπορούμε να φτιάξουμε μια ζεστή φωλιά στο σπίτι μας, να είμαστε πρότυπα ανδρός και γυναικός και να αγαπούμε τα παιδιά μας. Όλη η παραβατικότητα των παιδιών πολύ συχνά ξεκινά από μια δυσαρμονία στη σχέση του ζευγαριού. Όσο πιο σωστοί είμαστε εμείς, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να εμφανιστεί αποκλίνουσα συμπεριφορά.
Τους ετεροφυλόφιλους νέους, που δεν έχουν αυτό το πρόβλημα και επισκέπτονται τον ιστότοπό σας, σίγουρα κάτι τους απασχολεί. Μπορεί να έχουν ένα φίλο, έναν αδελφό, έναν συμμαθητή. Ισχύουν αυτά που είπα: ο Χριστός σώζει. Σε όσους ψυχιάτρους και να πάνε τα παιδιά, δεν μπορούν να σωθούν, αν δεν πάνε στον Χριστό. Μόλις πάνε στον Χριστό, και η πιο ανώμαλη περίπτωση να υφίσταται, και η πιο μεγάλη διαταραχή ψυχική ή ορμονική να υπάρχει, ο Θεός έχει την παντοδύναμη και πανάγαθη δύναμη να σώσει τον άνθρωπο.
Τέλος, τα παιδιά που για ποικίλους λόγους έχουν κατρακυλήσει σ’ αυτό το πάθος, αν μεν έχουν αποφασίσει να μετανοήσουν, να ξέρουν ότι ο Χριστός ποτέ δεν έχει αποτυχία. Δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρχει ένα θέμα που να μην μπορεί να το σώσει. Αυτοί, πάλι, που δεν έχουν αποφασίσει να μετανοήσουν, να ξέρουν ότι ποτέ η σάρκα δεν κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο, γιατί ο άνθρωπος δεν είναι ζώο. Και πάντοτε ο άνθρωπος γίνεται ευτυχισμένος, όταν η ψυχή του είναι ευτυχισμένη. Και η ψυχή μας είναι ευτυχισμένη, όταν βρει τον Χριστό.
—Πάτερ, ευχαριστούμε πάρα πολύ. Παρακαλούμε να εύχεστε και για όλους τους ανθρώπους που βιώνουμε αυτή τη δυσκολία, να ελευθερωθούμε.
—Βεβαίως, εύχομαι με όλη μου την καρδιά. Και παρακαλώ, να μην ντρέπονται να τα εξομολογούνται…
5 Απαντήσεις
Aυτά τα είπε ο δικός σας πνευματικός προφανώς. Επέτρεψέ μας λοιπόν εμάς των υπόλοιπων ομοφυλοφίλων να έχουμε και διαφορετική προσέγγιση από κάποιον πνευματικό στα πλαίσια της κατανόησης και της διαφορετικής αντιμετώπισης του κάθε ανθρώπου. Ωραία τα λέει , οπότε να υποθέσω ότι ο Χριστός δε θέλησε να κάνει “καλά” όσους ομοφυλόφιλους τον παρακαλουσαν με δάκρυα να ξυπνήσουν το πρωϊ ετεροφυλόφιλοι ;
Οταν ένας έφηβος κλαίει και παρακαλά Το Χριστό να γίνει “καλά” αλλά δε γίνεται ,αυτό τι σημαίνει ;
Kαι το φταίξιμο ,τι εύκολη λύση ,να ρίξεις το φταίξιμο στους γονείς .Με το ζόρι πρέπει να έχεις στραβή οικογένεια για να γίνεις ομοφυλόφιλος. Λες και δεν υπάρχουν οικογένειες με δύο παιδιά και το ένα να είναι ομοφυλόφιλο και το άλλο όχι.
Πόσο εύκολα τα λέτε όλα. Με πόση ευκολία το “δεν έχει ελπίδες να σωθεί” κι αυτό γιατί ; Σταματά η χάρις Του Θεού εκτός της εκκλησίας ; Δε μπορεί να σώσει ο Θεός όποιον θέλει και να ελέγξει την καρδιά των ανθρώπων ; Ο ετεροφυλόφιλος που πάει με 10 γυναίκες τη μέρα κανένα πρόβλημα ; Πόσοι γονείς πήγαν άραγε να εξομολογηθούν ότι ο γιόκας τους φέρνει κάθε εβδομάδα κι άλλη κοπέλα στο σπίτι κι ότι της αλλάζει σαν τα πουκάμισα ; Καμμία προφανώς διότι αυτό είναι να καμαρώνεις στην ελληνική κοινωνία έτσι;
Και δεν είναι υποκριτικό να γίνεις μοναχός χωρίς να έχεις αυτό το χάρισμα ;
Και δεν είναι υποκριτικό να ζητάς συγνώμη για κάτι που δεν επέλεξες εσύ να σου συμβαίνει ;
Συγνώμη που δεν αντιδρά ένα σώμα στη θέα ενός γυναικείου σώματος ; Τι να κάνει κάποιος ; Να βιάσει τον εαυτό του να έρθει σε επαφή με γυναίκα κι ας νιώθει ψυχολογικά ότι βιάζεται για να ικανοποιήσει την κοινωνία ;
Μια γυναίκα να επιλέξει να υποκρίνεται μια ζωή να μη νιώσει ποτέ τον έρωτα για να ικανοποιήσει τους άλλους ; Μήπως ο Χριστός είναι ένας μπαμπούλας που ζητά ικανοποίηση από εμάς μέσα από το δικό μας πόνο; Οχι βέβαια.
Δεν είναι όλοι για μοναχοί.
Δεν είναι όλοι για παντρειά.
Δεν είναι όλοι για το ίδιο τρόπο ζωής. Δε μπορείς να βάζεις θηλιά στο λαιμό των ανθρώπων ή έτσι ή αλλιώς ξέχνα τη σωτηρία σου.
Nα προσέχεις τα μηνύματα που περνάς. Ναι , όλοι καλούμαστε να γίνουμε Αγιοι ,και ετεροφυλόφιλοι και ομοφυλόφιλοι και άντρες και γυναίκες και τρανσέξουαλ και όλοι οι άνθρωποι καλούμαστε να υπερβούμε τις φθαρτές μας ανάγκες χάρη του πνεύματος ,αλλά είμαστε ψυχή και σώμα .Δεν είμαστε μόνο το ένα ή μόνο το άλλο. Τουλάχιστον αυτό το ρούχο φοράμε σε αυτήν τη ζωή.
Καλή συνέχεια.
Σημασία έχει κάποιος να νιώθει ικανοποιημένος και ευτυχισμένος με τις όποιες επιλογές του.
Και δεν εννοώ ότι είναι επιλογή το να είσαι ομοφυλόφιλος .Επιλογή είναι το πώς θα το χειριστείς.
Aν δεν είσαι καλά ψυχολογικά δε θα μπορείς και να κάνεις τον αγώνα τον καλό.
Για να είσαι καλά ψυχολογικά λοιπόν πρέπει σιγά σιγά να κατανοήσεις τον κοινό αγώνα που έχουμε όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως.
Το να απαιτείς να μην έχει κάποιος όμως στη ζωή του συντροφικότητα είναι βάρβαρο γιατί δεν έχουν όλοι τις ίδιες αντοχές.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Αλέξανδρε, ωραίες οι σκέψεις σου και φαίνεται ότι είναι καρδιακές. Επίτρεψέ μου να πω ότι μας αδικείς με τον ισχυρισμό σου ότι τα λέμε όλα εύκολα. Αυτός ο ιστότοπος κάνει ακριβώς το αντίθετο. Συνηγορεί υπέρ της δύσκολης επιλογής, υπέρ της αποδοχής του σταυρού ως τρόπου ζωής, όπως εξάλλου έκανε και ο Χριστός. Ορισμένες από τις δυσκολίες τις περιγράφεις εύγλωττα.
Από κει και πέρα, νομίζω ότι ένας ιερέας, όταν μιλάει δημόσια για ένα θέμα από το οποίο μπορεί να κρίνεται η σωτηρία της ψυχής μας, πρέπει να είναι ακριβής. Το ότι οι άντρες που κάνουν σεξ με άλλους άντρες δεν μπορούν να σωθούν δεν το λέει ο εν λόγω ιερέας. Το λέει στην Αγία Γραφή ο Απόστολος Παύλος (Α΄ Κορ. 6:9-10). Και συνεχίζει στον επόμενο στίχο, τονίζοντας την δυνατότητα μετανοίας και σωτηρίας εν Χριστώ. Στο εξομολογητήρι του, ο πνευματικός μπορεί να προσαρμόζει -όχι τον λόγο του Θεού, αλλά- την ποιμαντική του για να οδηγήσει την ψυχή στην σωτηρία. Γιατί η κάθε ψυχή είναι μοναδική.
Ας προσπαθούμε, λοιπόν, να πλησιάσουμε τον Χριστό και όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν…
«Όσοι αναφέρονται στην ομοφυλοφιλία επικαλούνται τον λόγο του Αποστόλου Παύλου ότι “οι λοίδοροι, οι πλεονέκτες, οι ειδωλολάτρες, οι μοιχοί και οι αρσενοκοίτες δεν θα κληρονομήσουν την βασιλεία του Θεού” (1Κορ. 6,10). Οι Γραφές, όμως, έχουν ποιμαντική πρόθεση. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να επικαλείται κανείς την αναφορά του Παύλου σαν να είναι ο απόλυτος νόμος. Επιπλέον, ο Απόστολος Παύλος τοποθετεί την ομοφυλοφιλία μαζί με την πορνεία, τη λοιδορία και με την πλεονεξία. Γιατί δεν άκουσα κανένα να βγει να καταδικάσει τους πλεονέκτες; Ή μήπως ο χαρακτηρισμός “κουσούρι” δεν αποτελεί λοιδορία; Γιατί, λοιπόν, τόσο βολικά ξεχνάμε όλες τις άλλες αναφορές και περιοριζόμαστε στην ομοφυλοφιλία;» π. Φαρος
Αυτό το σχόλιο κάτω από αυτό το άρθρο είναι σαν να πηγαίνεις για εξομολόγηση και να λες τις αμαρτίες των άλλων!
Δεν είναι γενετική ανωμαλία αλλά επίκτητη κατάσταση. Αλλοιώς θα εκληρονομείτο.