Ο ομόφυλος γάμος δεν αποτελεί τη μόνη επιλογή για τους ομοφυλόφιλους άνδρες και τις ομοφυλόφιλες γυναίκες, που αναζητούν την προσωπική ολοκλήρωση και την οικογενειακή ευτυχία, δύο καθολικές επιθυμίες της ανθρώπινης καρδιάς.
Όταν ο Χριστιανός ροκ σταρ Trey Pearson ανακοίνωσε ότι είναι ομοφυλόφιλος και γι’ αυτό θα χωρίσει από τη σύζυγό του και τα δύο του παιδιά μετά από 7,5 χρόνια γάμου, δήλωσε ότι η γυναίκα του υπήρξε ο “μεγαλύτερος υποστηρικτής” του και πως “απλά με αγκάλιασε και έκλαψε και μου είπε πόσο υπερήφανη είναι για μένα”.
Αν αυτή η περιγραφή είναι ακριβής, τότε έχουμε πρόβλημα. Σκεφτείτε το βαθμό της κοινωνικής διάβρωσης που απαιτείται —ειδικά εντός του Χριστιανισμού— για μια Χριστιανή σύζυγο, για να είναι τόσο εθισμένη από την pop κουλτούρα, ώστε αμέσως να συγχαίρει τον άντρα της που εγκαταλείπει αυτήν και τα παιδιά της, αντί να αναζητήσει βοήθεια για να διατηρήσει το γάμο της και την οικογένειά της. Ένας άντρας που αφήνει το γάμο του, επειδή νιώθει ομόφυλες έλξεις, δε διαφέρει σε τίποτα από έναν άνδρα που απαρνείται το ρόλο του ως σύζυγος και πατέρας για να κάνει σεξ με άλλες γυναίκες. Δεν πρέπει να θεωρούμε αυτές τις πράξεις ως ηρωικά αληθινές απέναντι στον εαυτό του, αλλά απλά ως εγωιστικές.
Έπρεπε να το γνωρίζω. Εγώ ο ίδιος άφησα το γάμο μου πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια, εξ αιτίας της έλξης μου προς το ίδιο φύλο. Έκανα ένα τρομακτικό λάθος στην κρίση μου. Ευτυχώς, ο γάμος μας έχει αποκατασταθεί εδώ και περισσότερα από πέντε χρόνια. Κατά μήκος αυτής της διαδρομής, έμαθα ότι ο γάμος είναι κάτι περισσότερο από μια απλή παράδοση ή μια θρησκευτική ή κοινωνική κατασκευή. Ο μονογαμικός, συμπληρωματικός, συζυγικός γάμος είναι ένα μαργαριτάρι ύψιστης αξίας που αξίζει να επενδύσεις όλη σου τη ζωή για ένα σκοπό που υπερβαίνει όλες τις αντιγραφές και τις απομιμήσεις.
Πολλοί ομοφυλόφιλοι άνθρωποι έλκονται από τη συμπληρωματικότητα και την ιερότητα του γάμου
Η pop κουλτούρα υιοθετεί πλέον τον ισχυρισμό ότι η ετεροκανονικότητα είναι βλαβερή για τα ομοφυλόφιλα πρόσωπα. Ωστόσο, πολλά πρόσωπα που βιώνουν ομόφυλες έλξεις θα διαφωνούσαν. Επιλέγοντας το συζυγικό συμπληρωματικό γάμο αντί για τις αντισυζυγικές, αντισυμπληρωματικές σχέσεις, δεν αναζητούμε τίποτα περισσότερο από το να ανήκουμε στο ευρύτερο σύμπαν, να είμαστε μέρος του θαυμαστού οικοσυστήματος του ανθρωπίνου γένους και όλης της φύσης. Οι μη συζυγικές, μη συμπληρωματικές σεξουαλικές σχέσεις είναι ένας νάυλον τρόπος ζωής, που αντιτίθεται στη φύση και τον κόσμο ολόκληρο. Και όχι μόνο αναζητούμε το γάμο στη μόνη πραγματική έννοια που αυτός έχει σ’ αυτό τον κόσμο, αλλά είμαστε αφοσιωμένοι στην ιερότητα και τη σοβαρότητα των γαμικών μας υποσχέσεων.
Ένας άνδρας μού είπε πρόσφατα:
Με τα χρόνια, είχα κάποιους φευγαλέους λογισμούς να εγκαταλείψω την οικογένεια και το γάμο μου για μια ομόφυλη σχέση ή έναν ομόφυλο σύντροφο, αλλά αποφάσισα ότι δεν άξιζε με τίποτα να καταστρέψω την οικογένεια και το γάμο μου γι’ αυτό. Υπάρχει αρκετή δυστυχία στον κόσμο και χωρίς τη δική μου συνδρομή. Η ζωή δεν περιστρέφεται γύρω από μένα· έχω δημιουργήσει μία οικογένεια και παιδιά και έχω ευθύνη απέναντί τους, την οποία δε θα αθετήσω ποτέ. Έτσι, με τον καιρό, ακόμη και όταν νιώθω ομόφυλες έλξεις, διαλέγω να μην τις επεξεργάζομαι αλλά να μένω πιστός στο γάμο και την οικογένειά μου. Μάλιστα έλκω μεγάλη ικανοποίηση από αυτό.
Δε σκέφτομαι τον εαυτό μου σύμφωνα με τη σεξουαλικότητά μου ή τις σεξουαλικές μου επιθυμίες, αλλά μάλλον ως έναν άνδρα, σύζυγο και πατέρα. Έχω σχηματίσει πολλές σχέσεις που ενισχύουν αυτή την αυτοαντίληψη και είμαι ευχαριστημένος με αυτό. Υποψιάζομαι ότι υπάρχουν πολλοί παντρεμένοι άνδρες σαν κι εμένα με αυτές τις ομόφυλες έλξεις, οι οποίοι όμως επιλέγουν να μείνουν πιστοί στην πρώτιστη δέσμευσή τους απέναντι στη γυναίκα και την οικογένειά τους. Δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο. Αλήθεια. Στην πραγματικότητα, είναι η μέγιστη των τιμών και των προνομίων.
Όπως πολλοί από τους έγγαμους ομοφυλόφιλους ανθρώπους, που μου έχουν μιλήσει μέσα στα χρόνια, αυτός ο άνδρας θέλει να παραμείνει ανώνυμος, επειδή θέλει να προστατέψει την ευτυχία και την ασφάλεια του γάμου του. Δε θα έκανε ποτέ τίποτα που θα υπονόμευε ή θα έθετε σε κίνδυνο την οικογένειά του. Είναι ένας από τους πολλούς ατίμητους ήρωες, τους οποίους ο κόσμος δε θα μάθει ποτέ. Θα ευχόμουν πολλοί άλλοι να κάνουν το βήμα και να βγουν στο φως της δημοσιότητας, αλλά σίγουρα κατανοώ τους λόγους που επιλέγουν να μην το κάνουν.
Πέρυσι συμμετείχα με ένα δοκίμιο στο βιβλίο “Ζώντας την Αλήθεια με Αγάπη: Ποιμαντικές Προσεγγίσεις στις Ομόφυλες Έλξεις”. Ορίστε τι είχαν να πουν κάποιοι από τους έγγαμους άνδρες που βιώνουν ομόφυλες έλξεις και με τους οποίους συνομίλησα:
Kory Koontz:
Είμαι 52 ετών, πατέρας πέντε υπέροχων παιδιών και ζω έναν ευτυχισμένο γάμο με τη σύζυγό μου Colleen εδώ και 20 χρόνια. Είμαι ηθοποιός, συγγραφέας, μαραθωνοδρόμος και βιώνω έλξεις προς το ίδιο φύλο.
Μπορεί να μην ήταν επιλογή μου να νιώθω έλξεις προς το ίδιο φύλο, αλλά σίγουρα μπορώ να διαλέξω να τις διαχειριστώ σύμφωνα με τις επιταγές της δικής μου συνείδησης, σκέψης και πίστης. Αποτελώ τη φωνή για μια εναλλακτική επιλογή: ότι ένας άνδρας με ομόφυλες έλξεις μπορεί να ολοκληρωθεί συναισθηματικά, σωματικά και σεξουαλικά σε μια παραδοσιακή σχέση και γάμο, ως ο κουβαλητής της οικογένειας και ο κύριος του σπιτιού.
Jeff Bennion:
Πριν τα 30 μου πίστευα ότι ήταν αδύνατο να παντρευτώ μια γυναίκα και ακόμη λιγότερο πιθανό να είμαι ευτυχισμένος και ολοκληρωμένος από όλες τις απόψεις σε έναν τέτοιο γάμο. Έντεκα και πλέον χρόνια μετά, είμαι πιο ευτυχισμένος από ποτέ. Κι αυτό συμπεριλαμβάνει τη σεξουαλική, σχεσιακή και συναισθηματικη διάσταση.
Δεν κατηγορώ τους ανθρώπους που με αμφισβητούν· αν δεν το είχα βιώσει ο ίδιος, θα το θεωρούσα κι εγώ αναξιόπιστο, καθώς πηγαίνει τόσο κόντρα στην κυρίαρχη πολιτισμική αφήγηση εκεί έξω. Οι άνθρωποι σαν εμένα βρισκόμαστε σε όλους τους χώρους, αλλά σπάνια έχουμε κάποιο λόγο να μιλήσουμε. Εγώ επιλέγω να το κάνω τώρα, όχι από κάποια επιθυμία να βοηθηθώ, αλλά για να υποστηρίξω εκείνους που είναι στη θέση στην οποία ήμουν κι εγώ πριν ή και λίγο μετά τα 30 μου, και ακόμη περισσότερο, για τα παιδιά που πιστεύω ότι αξίζουν να ανατρέφονται από τους βιολογικούς τους γονείς, αν βέβαια αυτό είναι εφικτό.
Joseph Allen Stith:
Ξεκινώντας από τις πρώτες μου αναμνήσεις, δε θυμάμαι να με είλκυσε ποτέ κάποια γυναίκα. Σαν αγόρι, κρατούσα αυτά τα συναισθήματα μέσα μου, γνωρίζοντας ότι δε θα με αποδέχονταν, αν γνώριζαν πώς ένιωθα. Εντάχθηκα στους πεζοναύτες για να μάθω πώς να είμαι άνδρας και να διδαχθώ τα αρσενικά χαρακτηριστικά που μου έλειπαν. Μετά από 6 έτη υπηρεσίας, ερωτεύτηκα τη μόνη γυναίκα που με είλκυσε ποτέ στη ζωή μου και παντρευτήκαμε. Είχαμε το προνόμιο να δούμε ως σύζυγοι τα παιδιά μας να μεγαλώνουν και να ωριμάζουν μέσα σε ένα σπίτι γεμάτο αγάπη. Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή μου έχει προέλθει από αυτό το προνόμιο και την υπευθυνότητα να αναθρέψω την οικογένειά μου με τον τρόπο που επέλεξα σύμφωνα με τις πεποιθήσεις μου. Τα εγγόνια μου τώρα επισκέπτονται το σπίτι μας και η οικογένειά μας παραμένει ενωμένη για περισσότερα από τριάντα χρόνια μετά το γάμο μας.
Αν είχα ακολουθήσει τις παρορμήσεις και τις επιθυμίες μου προς τους άλλους άνδρες, η ζωή μου θα ήταν πολύ διαφορετική σήμερα… Τα παιδιά μου έχουν ακούσει πολλές φορές από φίλους τους που προέρχονται από μονογονεϊκές οικογένειες, πόσο τυχερά είναι που έχουν μια Μαμά κι έναν Μπαμπά, ακόμη και με τους δικούς μας αντεστραμμένους μη παραδοσιακούς ρόλους (εγώ μαγειρεύω και μισώ τα αθλήματα—σε πλήρη αντίθεση με τη γλυκιά μου γυναίκα, κι αυτό είναι εντάξει).
Και υπάρχουν κι άλλοι. Πολλοί άλλοι.
Ο Dale Larsen, πατέρας τεσσάρων και παππούς εννέα παιδιών, συνειδητοποίησε τις έλξεις του σε πρώιμη ηλικία. Μετά από εννιά χρόνια γάμου και μέσα από μία περίοδο άγχους, οι έλξεις του “εκτοξεύτηκαν”. Μία ομοφυλόφιλη συγγενής “με έπεισε ότι χρειαζόμουν να είμαι ο εαυτός μου – ότι αυτός είμαι και χρειαζόμουν να ζήσω τη ζωή μου μ’ αυτό τον τρόπο”. Έτσι, του κανόνισε να βγει ραντεβού με έναν άλλον άνδρα. Ο Dale αφηγείται:
Κοίταξα γύρω και είδα ένα ζευγάρι, τον αδερφό και τη νύφη του με τα παιδάκια τους, τα οποία είχαν την ίδια ηλικία με τα δικά μου παιδιά και ήταν, όπως και τα δικά μου, δύο αγόρια κι ένα κορίτσι. Και ξαφνικά μέσα στο μυαλό μου, είδα τη δική μου οικογένεια να κάθεται εκεί και η φράση που μου ήρθε στο μυαλό ήταν: “Αν συνεχίσεις σ’ αυτό το μονοπάτι -και μπορείς να το κάνεις-, θα τους χάσεις”. Και πήρα την απόφαση ότι, αυτό ήταν, επιστρέφω σπίτι. Ήθελα μια οικογένεια τόσο απελπισμένα. Ήθελα τη γυναίκα μου.
Αγαπούσα τη γυναίκα μου.
Blaine Hickman: “δε με προσδιορίζουν τα συναισθήματά μου. Δεν είμαι ό,τι νιώθω, είμαι ό,τι κάνω”.
Bill Seger: “Μπορούμε να επιλέξουμε τη “μοίρα” μας. Μπορούμε να επιλέξουμε την κατεύθυνση που θέλουμε. Δεν είναι εύκολο… αλλά η ευλογία είναι τεράστια”.
Η δύναμη και ομορφιά του γάμου
Την άνοιξη του 2015, ξεκίνησα μια αυτοτελή παρέμβαση στο Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία έγινε γνωστή ως “Άνδρες που βιώνουν ομόφυλες έλξεις και οι Γυναίκες τους”. Υποβλήθηκε στην υπόθεση Obergefell εναντίον Hodges σε υποστήριξη των Πολιτειών που ήθελαν να διατηρήσουν τον ορισμό του γάμου ως θεσμού μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας. Δώδεκα άνδρες με έλξεις προς το ίδιο φύλο, παντρεμένοι με γυναίκες, συνεισέφεραν σε αυτή την προσπάθεια. Στόχος μας ήταν να γνωρίσουμε στους δικαστές τις ιστορίες μας, που συχνά υφίστανται αποσιώπηση. Υποτίθεται πως δεν υπάρχουμε. Η ύπαρξή μας -και η ευημερία της οικογένειάς μας- απειλεί να υπονομεύσει την αφήγηση ότι ο ομόφυλος γάμος είναι ο μόνος δρόμος προς την ευτυχία για όσους έλκονται από το ίδιο φύλο.
Ακολουθεί η κατακλείδα της παρέμβασής μας, που συνοψίζει το μήνυμα που θέλαμε να ακούσουν οι δικαστές:
Η κατάρριψη λοιπόν των νόμων περί ετερόφυλου γάμου με την επίκληση άδικης συνταγματικής διάκρισης θα στείλει το μήνυμα σε όσους βιώνουν ομόφυλες έλξεις ότι μία μόνο επιλογή υπάρχει γι’ αυτούς, ότι ο γάμος μεταξύ άνδρα και γυναίκας είναι ανέφικτος, ότι ενεργούν ενάντια στη φύση τους αν επιθυμούν κάτι τέτοιο, και ότι η επιδίωξή του θα είναι επικίνδυνη για τους ίδιους, τις συζύγους και τα παιδιά τους.
Όμως το αντίθετο είναι αλήθεια. Ο ορισμός του γάμου ως μεταξύ ανδρός και γυναικός δεν είναι προσβολή, είναι ένα σύμβολο που δηλώνει σε όλους, ανεξάρτητα από το σεξουαλικό τους προσανατολισμό, ότι η ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας είναι μοναδικής σημασίας εν όψει της αναπαραγωγικής της δύναμης και της συμπληρωματικής της ικανότητας.
Ο ορισμός του γάμου ως μεταξύ ανδρός και γυναικός -ο συζυγικός, συμπληρωματικός γάμος- είναι ένα σύμβολο, όχι επειδή απλά είναι μια καλή ιδέα ή η καλύτερη μεταξύ πολλών. Είναι φωτεινό σύμβολο, επειδή είναι η αλήθεια, αναντιρρήτως αναδεικνυόμενη στη φύση και σε καθένα από τα σώματά μας. Είμαστε πλασμένοι άνδρας και γυναίκα, ως συμπληρώματα ο ένας της άλλης. Και όταν συνέρχονται άνδρας και γυναίκα, ενώνονται σε μία σάρκα. Όταν δύο άνδρες ή δύο γυναίκες προσπαθούν να ενωθούν σεξουαλικά, παραμένουν δύο άνδρες ή δύο γυναίκες. Το να βασίσουμε το γάμο αποκλειστικά σε ρομαντικά ή σεξουαλικά ενδιαφέροντα απαιτεί να στρέψουμε το νου μας μακριά από ευδιάκριτες αλήθειες.
Οι ιστορίες μας δε στηρίζονται στην “ψυχοθεραπεία της ομοφυλοφιλίας”, τις προσπάθειες να διώξεις το σεξουαλικό σου προσανατολισμό μέσω της προσευχής ή άλλες απόπειρες αλλαγής του σεξουαλικού προσανατολισμού. Αντίθετα, αποδεχόμαστε πλήρως την πραγματικότητα των ομόφυλων έλξεών μας και επιβεβαιώνουμε πλήρως την προσωπική μας αξία, ακριβώς όπως είμαστε. Επίσης βεβαιώνουμε ότι οι έλξεις μας δεν υπαγορεύουν τις σχέσεις μας. Ενώ μπορεί να μην έχουμε επιλογή για τις έλξεις μας, έχουμε όντως επιλογή για τις σχέσεις μας. Και αντί να επιλέξουμε την κοινωνικά αποδεκτή πλέον και ευρέως υποστηριζόμενη ομόφυλη σχέση, αντίθετα επιλέξαμε το γάμο. Τον πραγματικό.
Αυτό που οι υποστηρικτές του ομόφυλου γάμου και οι πολλοί που παθητικά αποδέχθηκαν τον ερχομό του ενδέχεται να μην καταλάβουν ποτέ είναι ότι το σεξ μέσα στο γάμο -και ο ίδιος ο γάμος- έχει να κάνει με το γενναιόδωρο δόσιμο του εαυτού, όχι με το πάρσιμο όσων ορέγονται τα μάτια και ο νους μας. Προτιμώ μάλλον να ζήσω ελεύθερα σύμφωνα με τη λογική, σε αρμονία με το σύμπαν, παρά ως κατάδικος να ζω σύμφωνα με τις επιταγές τίποτα περισσότερου από τις ορμονικές μου παρορμήσεις.
Ο ομόφυλος γάμος δεν είναι η μόνη επιλογή για τους ομοφυλόφιλους και τις ομοφυλόφιλες που αναζητούν προσωπική ολοκλήρωση και οικογενειακή ευτυχία. Άσχετα με το τι λέει το Ανώτατο Δικαστήριο, ο γάμος με κάποιον του αντίθετου φύλου δεν είναι κάποια μορφή ασήμαντης απιθανότητας για όσους έλκονται από το ίδιο φύλο. Είναι η εκπλήρωση των βαθύτερων επιθυμιών μας.
Doug Mainwaring
Μία Απάντηση
Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί είναι αμφισεξουαλικοι, όπως εγώ, που είμαι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Με τη χάρη του Θεού αγωνίζομαι πλέον και αφήνω στην άκρη τις ομοφυλες έλξεις μου, δεν τους δίνω σημασία. Επικεντρώνομαι στη σχέση με τη σύζυγό μου, που αγαπώ, στα παιδιά μου και, βέβαια, στη σχέση μου με τον Θεό. Η επίκληση της Παναγίας Θεοτοκου βοηθάει πάρα πολύ. Να είστε όλοι καλά αδελφοί και να αγωνίζεται ο καθένας απο τη θέση του. Δεν είναι ο γάμος για όλους, ούτε η αγαμία για όλους. Προτιμότερος είναι ο άγαμος βιος με εγκράτεια, παρά ο δυστυχισμένος και ψεύτικος γάμος.