Όπως και τα πρόσωπα με ετεροφυλοφιλικές επιθυμίες, έτσι και τα πρόσωπα με ομόφυλες έλξεις που έχουν μια Ορθόδοξη Χριστιανική οπτική της πραγματικότητας θα καλλιεργήσουν σφαιρικές πνευματικές φιλίες με όσο περισσότερους καλούς και σοφούς ανθρώπους μπορούν. Θα έχουν ακόμη ιδιαίτερες σχέσεις με ένα μικρό αριθμό ανδρών και γυναικών, κάποιοι εκ των οποίων θα είναι οι αγαπημένοι τους γέροντες και οι πιο κοντινοί τους συνοδοιπόροι στην οδό της εν Χριστώ αγάπης. Και επιπλέον θα επιζητήσουν θεραπευτικές σχέσεις, ειδικά με άτομα του ίδιου φύλου, για να χειριστούν θέματα ομόφυλης ανάπτυξης που πρέπει να αντιμετωπιστούν για την συναισθηματική και πνευματική τους θεραπεία.
Τα πρόσωπα με κυρίως ή αποκλειστικά ομόφυλες έλξεις και επιθυμίες θα γνωρίζουν ότι πρέπει να εργαστούν και να προσευχηθούν για να βρουν και να καλλιεργήσουν βαθιές, στενές και διαρκείς φιλίες με πρόσωπα του ίδιου φύλου με τα οποία δε σχετίζονται ερωτικά. Θα το κάνουν αυτό, ειδικά εάν θεωρούν αξιόπιστη τη θεωρία που λέει ότι ανάμεσα στις αιτίες των ομόφυλων αισθημάτων είναι ένα είδος τραυματικής ρήξης με τον ομόφυλο γονέα ή τον ενήλικα κηδεμόνα στην πρώιμη παιδική ηλικία. Όποιες κι αν είναι όμως οι αιτίες των σεξουαλικών επιθυμιών και αισθημάτων, αποτελεί σταθερή πεποίθηση του Ορθόδοξου Χριστιανισμού ότι τα υγιή και άγια πρόσωπα έχουν πάντοτε φίλους αμφοτέρων των φύλων με τους οποίους μαθαίνουν να αγαπούν με όλους τους τρόπους που ο Θεός προστάσσει τους ανθρώπους να αγαπούν. Μια άλλη σταθερή πεποίθηση είναι ότι κάποιοι από αυτούς τους ιδιαίτερους πνευματικούς φίλους πρέπει να είναι μεγαλύτεροι και σοφότεροι από αυτούς.
Η χριστιανική ιστορία, ξεκινώντας από την Αγία Γραφή, καταδεικνύει χωρίς εξαίρεση ότι οι άγιοι έρχονται πάντοτε σε ομάδες. Οι περισσότεροι έχουν άγιους γονείς. Όλοι έχουν πνευματικούς πατέρες, μητέρες, αδελφούς και αδελφές με τους οποίους μοιράζονται τις ζωές και τους αγώνες τους με τους πιο οικείους και ειλικρινείς τρόπους, στο βαθύτερο επίπεδο. Έχουν επίσης έντονες και οικείες φιλίες με άτομα αμφοτέρων των φύλων.
Η χριστιανική ιστορία, ξεκινώντας από την Αγία Γραφή, καταδεικνύει επίσης χωρίς εξαίρεση ότι οι άγιοι που τους ένωναν θεοφιλείς φιλίες δεν είχαν ποτέ ερωτική σεξουαλική δραστηριότητα ή ένωση με πρόσωπα με τα οποία δεν ήταν παντρεμένοι. Παρά την ένταση της αγάπης μεταξύ τους και το βάθος του δεσμού οικειότητας, δεν υπάρχει ούτε ο παραμικρός υπαινιγμός στην Αγία Γραφή ή την εκκλησιαστική ιστορία ότι, φερ’ ειπείν, ο Ιωνάθαν και ο Δαβίδ, η Ναόμι και η Ρουθ, ο Σέργιος και ο Βάκχος, ο Μέγας Βασίλειος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος ή ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και η Ολυμπιάδα είχαν ποτέ οιαδήποτε σεξουαλική επαφή μεταξύ τους, για να μην πούμε για τον Ιησού και τον αγαπημένο μαθητή του τον Ιωάννη, ή τον Ιησού και το Λάζαρο ή τον Ιησού και τη Μαρία τη Μαγδαληνή.
π. Θωμάς Hopko
