Πριν μια βδομάδα, χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο Νίκος, ένας καλός φίλος και παλιός συμφοιτητής, που η ζωή μάς έφερε κοντά πριν από δέκα χρόνια με έναν τρόπο απρόσμενο, τέτοιο που μόνο η ζωή ξέρει να σκηνοθετεί. Ο Νίκος, όπως κι εγώ, ελκύεται από τους άντρες. Είναι καλό παιδί, μεγαλωμένο μέσα στην Εκκλησία και πολυτάλαντο. Κάποια στιγμή γύρω στα 20 του χρόνια άρχισε να έχει σαρκικές σχέσεις με αγόρια, έκανε δυο-τρεις σχέσεις ποικίλης διάρκειας αλλά τελευταία είναι ελεύθερος. Αυτός ήταν και ο λόγος που με θυμήθηκε και με κάλεσε, για να μου προτείνει να πάμε μαζί στο Pride του Σαββάτου.
Καλέ μου φίλε, σ’ αγαπώ. Πώς να ξεχάσω τα απογεύματα που περνούσες από το σπίτι να μου πεις με τις ώρες το ντέρτι σου για εκείνη τη μεγάλη καψούρα, ή τις νύχτες της εξεταστικής που ξημερωνόμασταν διαβάζοντας Αριθμητική Ανάλυση; Τα της σχολής πάντα τα έπαιρνες πιο εύκολα, αλλά σε θυμάμαι πάντα με ένα παράπονο στα χείλη για τα παιδιά στο σχολείο που δεν σε έκαναν παρέα, για τους γκόμενους που δεν σε ήθελαν γιατί παραήσουν αδύνατος, για τις ανασφάλειες και τις μικροαδιαφορίες που σε συνόδευαν από γνωριμία σε γνωριμία. Τα θυμάμαι όλα αυτά και σε ευχαριστώ που ήμουν εγώ αυτός που εμπιστευόσουν τον πόνο σου και τους ενθουσιασμούς σου. Σε ευχαριστώ και για αυτή την πρόσκληση του Σαββάτου. Αλλά δεν θα μπορέσω να έρθω.
Πρώτα και κύρια, γιατί το Pride δεν με εκφράζει, αφού δεν νιώθω καθόλου γκέι. Όχι, όχι, μη με παρεξηγείς. Είμαι κι εγώ ομοφυλόφιλος, όσο κι εσύ. 100%. Αλλά γκέι δεν είμαι. Ούτε γκέι ούτε μπάι ούτε κουήρ ούτε τρανς. Γιατί βλέπεις, γκέι δεν είναι απλά αυτός που έτυχε να έλκεται από το ίδιο φύλο. Είναι αυτός που ένα τυχαίο γεγονός το παίρνει και το κάνει λαϊφστάιλ, αυτός που επιλέγει να ακολουθήσει τις έλξεις του και να τις κάνει προσδιοριστικό στοιχείο της ταυτότητάς του. Δεν θυμάμαι -διόρθωσέ με άμα κάνω λάθος- να ένιωσα ποτέ έτσι και πάνε χρόνια που δεν χρησιμοποιώ πια αυτή την λέξη για να μιλήσω για το σεξουαλικό μου προσανατολισμό.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Στο Pride κυριαρχεί μια ατμόσφαιρα σεξουαλικής ελευθεριότητας, που βλάπτει πρώτα και κύρια τους ίδιους τους ομοφυλόφιλους. Ημίγυμνοι άντρες που επιδεικνύουν τα κάλλη τους, νεαροί που αναζητούν το επόμενο hookup, ενημερωτικές ομάδες που μοιράζουν προφυλακτικά αριστερά και δεξιά και τα ξέφρενα πάρτι, όπου εκατοντάδες λικνίζονται με το αλκοόλ σε αφθονία και τις αναστολές σε έλλειψη, νομίζω πως δεν είναι και το πιο νορμάλ περιβάλλον για μια υγιή κοινωνικότητα. Καταλαβαίνω ότι αυτό είναι ένα έκτακτο γεγονός και οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να μην είναι έτσι στην καθημερινότητά τους. Όμως, όλα αυτά συνιστούν έναν πειρασμό που δεν βρίσκω τον λόγο να τον βιώσω, αφού έχω επιλέξει να εγκρατεύομαι σεξουαλικά. “Μακάριος ανήρ ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών”, θυμάσαι;
Έπειτα, στις εκδηλώσεις αυτές δεν κατεβαίνουν μόνο τα κέντρα πρόληψης κατά του AIDS. Κατεβαίνουν και ένα σωρό γυρολόγοι από όλο το εύρος του πολιτικού φάσματος, για να προωθήσουν την ιδεολογική τους πραμάτεια. Αριστερά, κέντρο και δεξιά συναγωνίζονται ποιος θα φανεί πιο gay friendly και περιμένουν να κάνουν ταμείο στις επόμενες εκλογές. Σαν τον υπουργό, που εξήγγειλε τον πολιτικό γάμο των ομοφύλων, λες και μετά το σύμφωνο συμβίωσης και την αναδοχή παιδιών πρόκειται αυτό να αλλάξει κάτι για τον μέσο ομοφυλόφιλο. Χώρια οι πρεσβείες… Και οι ΛΟΑΤ ακτιβιστές, που βρίσκουν επιτέλους ευήκοα ώτα, αφιερώνουν τις γιορτές τους στη βίωση “της θηλυκότητας όχι ως συνέπεια της βιολογίας” και με καλούν εμένα κι εσένα, φίλε μου, να δηλώσουμε “παρούσες”, μιας κι η βιολογία δεν έχει πια γι’ αυτούς καμιά σημασία. Και μόλις δηλώσεις “παρούσα”, θα γίνεις άλλος ένας αριθμός που θα προσυπογράφει τις διεκδικήσεις τους ενάντια στην “ετεροκανονικότητα”, την “τοξική αρρενωπότητα” και την “πατριαρχική δομή της ελληνικής γλώσσας”! Κι όλα αυτά στο δικό σου όνομα. Το θέλεις; Εγώ δεν το θέλω.
Άσε που πολλοί από αυτούς τους ακτιβιστές τηρούν πολεμική στάση απέναντι στην πίστη μου και τον Θεό μου. Το ξέρεις αυτό, το έχεις δει. Ίσως φταίνε όλες αυτές οι ιδεολογικές παραδοχές που τους έχουν μπερδέψει. Ίσως είναι η εμμονή στην αμετανοησία. Ίσως η άγνοια. Ίσως πάλι να είχαν κακή μεταχείριση από ανθρώπους της Εκκλησίας και αυτό να τους οδήγησε να απορρίψουν συλλήβδην την εκκλησιαστική κοινότητα αλλά και την πίστη τους στον Θεό. Τον καταλαβαίνω αυτό τον πόνο. Είναι δικαιολογημένος. Αλλά η αντίδραση δεν είναι δικαιολογημένη. Γιατί δεν είναι τίποτε άλλο από μία άκριτη γενίκευση. Τόσο εγώ όσο κι εσύ βρήκαμε αγάπη μέσα στην Εκκλησία. Χωρίς να υποκριθούμε κάτι και παρά την όποια θηλυπρέπεια μπορεί να κουβαλάμε. Άρα δεν φταίει η Εκκλησία γενικά, φταίει ο κάθε άνθρωπος που κι αυτός κουβαλάει το δικό του φορτίο. Και φυσικά, δεν φταίει ο Θεός. Το ξέρεις εξ άλλου πως χωρίς τη δική Του παρουσία στη ζωή μας, θα την είχαμε κόψει τη φλέβα. Πώς λοιπόν να πάω τώρα στο Pride και να ακούσω μερικούς να βγάζουν το άχτι (ή το κόμπλεξ τους) κατά των “θρησκευτικών ταμπού” και του “σκοταδιστικού ιερατείου”, φορώντας καμιά φορά ράσα και πετραχήλια; Αν και τους ψιλοκαταλαβαίνω όλους αυτούς. Ζωή χωρίς Θεό δεν αντέχεται. Όταν δεν έχεις αιώνια προοπτική, λογικό είναι να προσπαθείς να γεμίσεις την ψυχή σου με δράσεις και ακτιβισμούς και ιδεολογήματα.
Τέλος, αν υποθέσουμε ότι τίποτε από όλα αυτά δεν ίσχυε και το Pride ήταν απλά μια εκδήλωση ορατότητας των ομόφυλων έλξεων, θα έπρεπε τουλάχιστον να αλλάξει το όνομά του. Υπερηφάνεια για τι; Η ομοφυλοφιλία δεν είναι ζήτημα επιλογής. Ήρθε στη ζωή σου χωρίς να την διαλέξεις. Αν υπήρχε η δυνατότητα να αλλάξεις, το ξέρεις ότι θα την επέλεγες. Αλλά μάλλον δεν υπάρχει. Επομένως γιατί να υπερηφανευτεί κανείς; Ή γιατί να ντραπεί;
Γι’ αυτό, φίλε μου, δεν μπορώ να έρθω το Σάββατο στο Pride. Σε περιμένω σπίτι για καφέ.
10 Σχόλια
Μου άρεσε πολύ που μετά το «Μακάριος ανήρ ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών» έβαλες τη φωτογραφία της Βουλής!! Ωραία σημειολογία! Πράγματι, η Βουλή των Ελλήνων έχει καταστεί Β(β)ουλή ασεβών!!! Ασεβών πολιτικάντιδων που ποτέ άλλοτε, νομίζω, δεν έχει ξαναδεί η χώρα! Αυτό αποδεικνύεται αβίαστα από τα αντίχριστα και ανθελληνικά τους νομοθετήματα.
Δεν θα συμφωνήσω, ωστόσο, με τις εξής προτάσεις: ”Η ομοφυλοφιλία δεν είναι ζήτημα επιλογής. Ήρθε στη ζωή σου χωρίς να την διαλέξεις. Αν υπήρχε η δυνατότητα να αλλάξεις, το ξέρεις ότι θα την επέλεγες. Αλλά μάλλον δεν υπάρχει. Επομένως γιατί να υπερηφανευτεί κανείς; Ή γιατί να ντραπεί;”
Πιστεύω ακράδαντα ότι αν ένας αμετανόητος και μακράν του Χριστού ομοφυλόφιλος είχε τη δυνατότητα να αλλάξει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό προς την ετερόφυλη έλξη, δεν θα το έπραττε! Ένας ομοφυλόφιλος που αγωνίζεται πνευματικά εν Χριστώ, θα το ήθελε οπωσδήποτε. Ένας όμως αμετανόητος αποκλείεται, και αυτό διότι για εκείνον η ομοφυλοφιλία του είναι κάτι που, όπως λέει και το άρθρο, τον προσδιορίζει, του δίνει μια ιδιαίτερη ταυτότητα, ένα συγκεκριμένο lifestyle, ένα υποτιθέμενο νόημα ζωής και φυσικά την ωραιότερη, κατ’ αυτόν, σεξουαλική εμπειρία. Οπότε, γιατί να θέλει να αλλάξει…; Για το λόγο αυτό, θεωρώ, ότι η ομοφυλοφιλία σε αυτά τα στάδια είναι (και) επιλογή.
Γι’ αυτό ”υπερηφανεύονται” οι τοιούτοι ομοφυλόφιλοι! Για την υπερήφανη επιλογή τους! Δεν αισθάνονται ντροπή για την πτώση τους όπως οι πρωτόπλαστοι. Πολύ δε περισσότερο δεν αισθάνονται την ανάγκη να μετανοήσουν, και αυτό είναι το χειρότερο…
Να διεκρινήσω δυο πράγματα:
α. Σχετικά με τους ασεβείς πολιτικούς, για να μη θεωρηθεί ότι κομματικολογώ, δεν προσπαθώ να κάνω προπαγάνδα ούτε υπέρ ούτε κατά οποιουδήποτε κόμματος. Απλώς, αναφέρω την προσωπική μου διαπίστωση που θεωρώ ότι είναι σωστή, ότι δηλαδή η ασέβεια των σημερινών πολιτικών όλων των αποχρώσεων έχει ξεπεράσει κατά πολύ αυτήν των παλαιοτέρων. Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες καταιγιστικών φοβερών αντίχριστων και ανθελληνικών νομοθετημάτων (σύμφωνα συμβίωσης, αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, μάθημα θρησκευτικών και μάθημα ιστορίας, σχεδιαζόμενες ηλεκτρονικές ταυτότητες, λαθρομετανάστες, Μακεδονικό κτλ).
β. Σχετικά με το αν είναι επιλογή ή όχι η ομοφυλοφιλία, θεωρώ ότι και είναι και δεν είναι. Διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση. Μπορεί σε πολλές περιπτώσεις αρχικά να μην είναι επιλογή, γίνεται όμως στη συνέχεια με την άγνοια (στην καλύτερη περίπτωση) και με την αμετανοησία (στη χειρότερη περίτωση).
Σε μερικές όμως περιτώσεις, η ομοφυλοφιλία (αλλά και όχι μόνο αυτή) θεωρώ ότι είναι εξαρχής επιλογή. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η ομοφυλοφιλία συνήθως επέρχεται σε ένα ετεροφυλόφιλο άτομο κατόπιν ανάλογων ομοφυλοφιλικών εμπειριών οι οποίες πραγματοποιήθηκαν προκειμένου το άτομο αυτό να ολοκληρώσει, υποτίθεται, τον προσωπικό κύκλο γνώσης του επί του θέματος. Με απλά λόγια, κατόπιν σεξουαλικών πειραμάτων.
Ή καλύτερα πειραματισμών.
Ναι, νομίζω ότι πέτυχε ο συνειρμός. Θα συμφωνήσω μαζί σου. Οι βουλευτές μας διαφθείρουν τον λαό. Όμως, και πάλι η ευθύνη είναι δική μας, και γιατί τους εκλέξαμε και γιατί ο Θεός επέτρεψε να έρθουν στην εξουσία λόγω της δικής μας αμετανοησίας. Όσον αφορά την ομοφυλοφιλία και το αν είναι επιλογή ή όχι, παραπέμπω στην σταθερή διάκριση που κάνω μεταξύ ομοφυλοφιλίας και αρσενοκοιτίας. Η αρσενοκοιτία είναι πάντοτε επιλογή. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι, εκτός από τις περιπτώσεις όπου αποτελεί συνέπεια της αρσενοκοιτίας.
Συμφωνώ μαζί σου Γιώργο σε όλα.
Ακόμα και εγώ που δεν έχω καμία σχέση με ομοφυλοφιλία γνωρίζω πολύ καλα ότι αυτά τα gay pride στην πραγματικότητα κάνουν περισσότερο κακό στους ομοφυλοφιλους παρα καλο και θεωρω οτι τους χρησιμοποιούν καποιοι για να περάσουν αυτήν την ατζέντα της <> για να διαλύσουν την ελληνική κοινωνία και τις παραδοσιακές της αξίες και να την ελέγχουν
Προσέγγιση που θυμίζει αυτή των ΜΜΕ. Επιλογή και εστίαση στις ακρότητες, γεγονός που αλλοιώνει την πρόθεση και τον στόχο της πλειοψηφίας.
Το θέμα της πίστης και του πολέμου που υφίσταται από πολλούς λοακτι ακτιβιστές δεν θα το πιάσω δεν μπορώ να αντικρούσω αποτελεσματικά. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ίσως δεν είναι πολύ εύκολο να θεωρήσεις ότι είσαι αγαπητός σε ένα θρησκευτικό σύστημα στις γραφές του οποίου (που όποιος το υπηρετεί πλήρως τις θεωρεί θεόπνευστες και έγκυρες για διδασκαλία) αναφέρεται ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες (νομίζω για άνδρες γίνεται λόγος) δεν θα κληρονομήσουν την βασιλεία του Θεού (για να σε προλάβω αναφέρεται συγκεκριμένα σε όσους “πλαγιαζουν” με άνδρες) .
1) Όνομα: Pride
Δεν σημαίνει υπερηφάνεια που σου αρέσουν άνδρες αν είσαι άνδρας.
Σημαίνει ότι σε μια κοινωνία που ανέκαθεν σε αντιμετώπιζε ως βρωμιά που πρέπει να εξαλειφθεί στέκεσαι πια στα πόδια σου και μπορείς να ζήσεις και εσύ με αυτό το χαρακτηριστικό σου. Η έννοια της περηφάνειας δεν είναι το “Είμαι gay δώστε μου συγχαρητήρια” . Είναι το “είμαι gay , υπάρχω και δεν θα φάω αλλά σκατά, θα ζήσω ελεύθερος χωρίς ντροπή”.
2) Έκτροπα και χυδαιότητες
Ναι όντως υπάρχουν εικόνες που θα μπορούσαν να θεωρηθούν υπερβολικές και ότι δεν ωφελούν.
Όμως αυτό δεν ορίζει την πλειονότητα του pride. Αυτό προβάλλεται από τα ΜΜΕ για να κάνει αίσθηση.
Αναλογία : Πορεία για το Πολυτεχνείο
Που εστιάζουν τα ΜΜΕ? Σε λίγους βανδαλιστες που έκαναν ζημιές και έτσι η όλη πορεία και το νόημα της πάνε περίπατο. Αλλά δεν φταίει η πορεία για αυτό και ίσα ίσα χρειάζεται μεγαλύτερη υποστήριξη για να αναδειχθεί το νόημα της.
Το να αναλύσω περί ετεροκανονικοτητας, σεξισμού και τοξικής αρρενωπότητας (σε απάντηση των οποίων είναι το “παρούσα”) είναι αρκετά επίπονη διαδικασία με ένα πληκτρολόγιο.
Ως προς τις εταιρείες τους υποκριτές πολιτικούς ναι δυστυχώς θα υπάρχουν. Όμως εσύ άλλο σκοπό θα έχεις εκεί.
Ναι ίσως η όψη του pride ως μια γιορτή να μην εξυπηρετεί τους στόχους του.
Δεν παύει όμως να είναι μια υπενθύμιση ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι ζουν ανάμεσα μας και ότι οι προκαταλήψεις, οι διακρίσεις , η βία δεν έχουν θέση πια στις ζωές μας.
Φίλε Άρη, ευχαριστώ για το σχόλιο και για την απόπειρα κατανόησης. 2,5 χρόνια μετά τη συγγραφή του άρθρου δεν νομίζω ότι έχουν αλλάξει ριζικά τα πράγματα. Ξαναδιαβάζοντας το κείμενό μου, οι μόνες διορθώσεις που ένιωσα την ανάγκη να κάνω είναι μόνο εκφραστικές.
Ναι, πλέον έχει αυξηθεί η ορατότητα των ομόφυλων έλξεων με άλλους τρόπους και έχει ενταθεί η τάση αποπολιτικοποίησης των ομοφυλοφιλικών θεμάτων. Εξελίξεις δηλαδή που εντείνουν την ανάγκη να αλλάξουν και τα pride festivals.
Παρεμπιπτόντως, γνωρίζω άτομο που με αφορμή τη συμμετοχή του σε ένα Pride βρήκε τον Χριστό, πράγμα που επιβεβαιώνει πως κάθε άνθρωπος είναι ένας ξεχωριστός κόσμος! Αλλά επ’ αυτού θα γράψουμε προσεχώς…
Δεν μου λες που είναι ο Χριστός σου να τον βρω και εγώ γιατί δεν τον βλέπω του αρέσει να παίζει κρυφτό μάλλον. Και ας είναι πανταχού παρόν μάλλον ντρέπεται ρε εσύ. Ντροπαλουλης. Εκτός από όταν πρόκειται να σπάσει στο ξύλο καταστηματάρχες στο Ναό του Σολομώντα. Ή εκτός και αν πρόκειται να γίνει φωτιά, να ανοίξει την θάλασσα για χιλιάδες κόσμο μπροστά του, να δώσει φάει από θαύμα σε χιλιάδες κόσμο μπροστά τους. Σε αυτούς δεν ντρέπεται να εμφανιστεί και να αποδείξει τον εαυτό του. Σε εμένα γιατί ντρέπεται και όχι μόνο σε εμένα αλλά και σε όλη την ανθρωπότητα όταν τόσες άλλες φορές μια χαρά δεν έπαιζε κρυφτό και εμφανίζονταν; Α παρεπιπτόντως πόσες φορές έχει αλλάξει ο λόγος του Θεού, τα κείμενα του και η Βίβλο σας; Και σε πόσες μορφές και versions έχει βγει και με ποσά interpretations το ίδιο κείμενο και διαφορετικές εκδοχές κειμένων του Θεού σου έχουν βγει; Μάλλον δεν τον πολύ νοιάζει να αποδείχνει ποιο είναι το σωστό κείμενο και η εκδοχή. Σου λέει ποιος χεστηκε για τους ανθρώπους ε; Εγώ πως να βρω τον σωστό Ιησού ρε άμα δεν υπάρχει ένας σταθερός Ιησούς με 50.000 διαφορετικές ιστορίες με διαφορετικές εκδοχές η κάθε μία από κάθε χριστιανό;
Λέγεται pride γιατί το pride έχει δύο σημασίες σαν λέξη. Στα συγκεκριμένα φεστιβάλ pride το χρησιμοποιούμε με την σημασία “consciousness of one’s own dignity.” Με συνώνυμα τις λέξεις dignity, self-esteem και αντώνυμο την λέξη shame. Δηλαδή απλά σημαίνει το αντίθετο της ντροπής. Απλά το να μην νιώθεις ντροπή και να μην νιώθεις άσχημα για αυτό που εισαι. Και όχι όπως θεωρεί αυτός που έγραψε το αρθρο και χρησιμοποιεί την άλλη σημασία της λέξης pride που δεν είναι αυτή η σημασία που χρησιμοποιουμαι και θα μπορούσε να το ξέρει με ένα απλό google search αλλά δεν θέλετε να μάθετε τίποτα για εμάς και τίποτα για αυτά που μιλάτε μόνο την ατζέντα σας να βγάλετε χωρίς να ξέρετε τίποτα και λέγοντας μόνο ψέματα όπως εδώ ο φίλος μας που άλλαξε της σημασία της λέξης όπως την χρησιμοποιούμε εμείς και που θα μπορούσε να το ξέρει με ένα απλό google search. Και αυτό είναι ουσιαστικά το μήνυμα του pride. Αποδοχή, αγάπη. Ούτε ένα απλό πράγμα για την κοινότητα δεν μπορείτε να το κάνετε google search μόνο να μιλάτε ξέρετε χωρίς να μαθαίνετε. Μπεεεεε αμνοί του Θεού. Μπεεεεε.