Και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάνεις;

Η ζωή είναι περίπλοκη. Δεν είμαστε μόνο ο Γιώργος, η Μαρία, η Ελένη. Είμαστε πολλά άλλα πράγματα μαζί που μας κάνουν σύνθετους. Είμαστε Έλληνες, Χριστιανοί, απόγονοι μιας συγκεκριμένης οικογένειας, πτυχιούχοι εκείνης της σχολής που αλλιώς τη νομίζαμε όταν μπήκαμε.

Και ταυτόχρονα είμαστε πολλά παραπάνω από το άθροισμα των μερών μας. Όλοι χτίζουμε μια μοναδική προσωπικότητα μέσα από πολλαπλές ταυτότητες, που είναι αποτέλεσμα συμπτώσεων και επιλογών. Μια από αυτές είναι η σεξουαλικότητα και καταλαμβάνει ένα σεβαστό κομμάτι της ζωής μας, που αξίζει να το αντιμετωπίζουμε με προσοχή.

Ναι, είμαι ομοφυλόφιλος ή αμφιφυλόφιλος και είναι χάσιμο χρόνου να προσπαθώ να αποδείξω το αντίθετο. Είναι άλλωστε ένα μέρος της ταυτότητάς μου, όχι το είναι μου ολόκληρο.

Είμαι ο Γιώργος, Έλληνας, Χριστιανός, απόγονος μιας συγκεκριμένης οικογένειας, πτυχιούχος εκείνης της σχολής που αλλιώς τη νόμιζα όταν μπήκα …και ομοφυλόφιλος. Κάποιοι θα ακούσουν μαζί τις λέξεις Χριστιανός και ομοφυλόφιλος και θα παραξενευτούν. Ίσως πουν ότι αντιμετωπίζω κάποια ψυχική σύγκρουση – ή «γνωστική ασυμφωνία» για τους πιο ψαγμένους. Ίσως πάλι συμπεράνουν ότι είμαι αμαρτωλός και πλανεμένος, αφού πώς είναι δυνατόν ένας Χριστιανός να είναι ομοφυλόφιλος;;!

Αλλά αυτά είναι απλά στερεότυπα.

  • Το στερεότυπο του Χριστιανού που σε όλα είναι απονήρευτος, δεν έχει ποτέ πειρασμούς και τρέχει από μοναστήρι σε μοναστήρι.
  • Και το στερεότυπο του ομοφυλόφιλου που είναι πνευματικά αδιάφορος, ζει για να απολαμβάνει τις ηδονές και δεν αφήνει πόλη με pride που να μην δώσει το παρών!

Λες και οι πιστοί άνθρωποι δεν νιώθουμε ποτέ σεξουαλική έλξη. Ή λες και οι ομοφυλόφιλοι δεν έχουμε ποτέ πνευματικές ανησυχίες...

Όλα αυτά διαψεύδονται από μετρήσιμα στοιχεία. Η μεγάλη πλειοψηφία των Χριστιανών νιώθει σεξουαλική έλξη, για αυτό άλλωστε η Εκκλησία φροντίζει να τους προστατέψει, προτείνοντας το μυστήριο του γάμου (Α΄ Κορ. 7:9). Άλλο που για τους ομοφυλόφιλους που στερούνται την έλξη προς το άλλο φύλο, η ποιμαντική περιορίζεται σε συστάσεις για νηστεία και προσευχή… Κι επιπλέον, οι μισοί ομοφυλόφιλοι επιλέγουν να παραμένουν θρησκευόμενοι και τουλάχιστον 2 στους 5 θεωρούν τη θρησκεία σημαντική στη ζωή τους 1Conron, K. J., Goldberg, S. K., & O’Neill, K. K. (2020). Religiosity among LGBT adults in the US (Vol. 2). Williams Institute, UCLA School of Law. Η υπόθεση λοιπόν ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν μπορούν να είναι Χριστιανοί (και το αντίθετο) δεν είναι τόσο εμπειρικά θεμελιωμένη.

Κι αυτό δεν είναι άποψη, είναι η ζωή μου! Είμαι ομοφυλόφιλος και Χριστιανός. Θέλω να ζήσω με τον Χριστό και να τον έχω στη ζωή μου. Ταυτόχρονα όμως βλέπω ότι αυτή η έλξη δεν λέει να φύγει παρά τον αγώνα μου. Ατονεί, γίνεται διαχειρίσιμη αλλά είναι εδώ. Κι ας έχω καταλάβει ότι η σεξουαλική έκφραση δεν είναι πάντα καλή κι απελευθερωτική. Κι ότι οι σεξουαλικοί καταναγκασμοί τείνουν να χρονίζουν, ακριβώς επειδή διαιωνίζουν κάποιο τραύμα μας.

Όμως, στην τελική κανείς και τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη σχέση μου με τον Χριστό, την εμπιστοσύνη στη φροντίδα του, τις γελαστές ματιές προς τον ουρανό και τις εσπερινές προσευχές μας.

Η χριστιανική ζωή έχει ένα κόστος. Μα η αξία της είναι μεγάλη και όποιος καλότυχε να τη γευτεί, δεν μπορεί ποτέ να την ξεχάσει. Ομοφυλόφιλος ή ετεροφυλόφιλος, ο Χριστιανός θα προσπαθήσει να αποφύγει τις αμαρτωλές πράξεις. Γιατί η καρδιά μας νιώθει αυτό που είπε ο Χριστός:

Τι έχει να ωφεληθεί ο άνθρωπος, αν κερδίσει τον κόσμο όλο, αλλά ζημιωθεί την ψυχή του; Ή τι θα δώσει ο άνθρωπος αντάλλαγμα για την ψυχή του;

Κατά Μάρκο 8:36-37

Το έχει περιγράψει πολύ ωραία ο μεγάλος Αλεξανδρινός:

Αυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Αρταξέρξης, αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία· και τί ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις;

Η Σατραπεία

Σ’ αυτό το ποίημα ο Καβάφης περιγράφει μια αγωνία που μοιάζει με τη δική μας. Όπως και στην αρχαία Αθήνα, έτσι και στον αγώνα που επιλέξαμε, είναι φρικτή η μέρα που αφέθηκες κι ενδίδεις. Φρικτή γιατί αυτά που παίρνεις ως καρπό της αμαρτίας μπορεί σε κάποιους να φαντάζουν εντυπωσιακά, αλλά εσύ ξέρεις πως δεν μπορούν να αναπληρώσουν αυτά που χάνεις: Την αγορά, το θέατρο και τους στεφάνους.

Αλλά στην πνευματική ζωή δεν βασιλεύει η απελπισία και η κατήφεια. Σε αντίθεση με την αρχαία Αθήνα, εδώ η επιστροφή είναι δυνατή. Μπορείς να επιστρέψεις στον Χριστό, κι αυτός είναι ήδη έτοιμος να βγει στον δρόμο και να σ’ αγκαλιάσει και να σου δώσει ξανά εκείνα τα άλλα που ζητεί η ψυχή σου.

Τι λες λοιπόν; Γυρίζουμε;

Cover: Adobe Stock/Armin Staudt

Παραπομπές

Ανακάλυψε περισσότερα από το Ομοφυλοφιλία.gr

Αν θέλεις να ενημερώνεσαι για τις νέες δημοσιεύσεις, γράψε το email σου παρακάτω.

3 Απαντήσεις

  1. Υπέροχο άρθρο Γιώργο για άλλη μια φορά…Αμήν ο Θεός να μας φυλάει όλους και όλες γιατί οι πειρασμοί καραδοκούν παντού.
    Καλό αγώνα❤️

  2. Πολύ καλό άρθρο Γιώργο, είναι ό,τι χρειαζόμαστε εμείς που αγωνιζόμαστε για να μην ξεχνάμε να το κάνουμε καθημερινά, αφήνοντας στην άκρη γογγυσμούς και δικαιολογίες. Ας μην ξεχνάμε πάντα να κοιτάμε ψηλά όταν νιώθουμε ότι βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, στην αγκαλιά Του που μένει πάντοτε ανοιχτή.

  3. Καμιά φορά χρειάζεται να δώσουμε στον εαυτό μας τον χώρο να δει καθαρά τη δική του πορεία. Η οικογένεια, η κοινωνία, ο επαγγελματικός μας κύκλος —όλα μάς διαμορφώνουν, αλλά συχνά μάς περιορίζουν μέσα σε ένα “καλούπι” με ξένες προσδοκίες και απαιτήσεις. Η στάση της κοινωνίας πολλές φορές διαφέρει τόσο από τη στάση της Εκκλησίας, που προκαλεί σύγχυση και πόνο.

    Συμφωνώ απόλυτα ότι ο δρόμος της αυτογνωσίας περνά μέσα από την αποδοχή —και όχι μια αποδοχή θορυβώδη και εξωτερική, αλλά εσωτερική και ταπεινή: να είμαστε υπερήφανοι όχι για την ταυτότητα που ο κόσμος επιβάλλει, αλλά για την τιμή που έχουμε να γνωρίζουμε και να ζούμε μέσα στην Εκκλησία. Σε έναν διαρκή πνευματικό αγώνα, με πτώσεις, απογοητεύσεις, σιωπές και αντοχές.

    Μερικές φορές νιώθουμε πως όλα μάς ωθούν να εγκαταλείψουμε τον αγώνα. Όμως αυτός ο κύκλος του πέφτω, σηκώνομαι και συνεχίζω είναι ο κύκλος της σωτηρίας. Είναι ο δρόμος που μας εκπαιδεύει στην ταπείνωση και στην ελπίδα. Αν ακούσουμε τη φωνή του Θεού, τη φωνή της Εκκλησίας και τη φωνή του πνευματικού μας, θα καταλάβουμε πως υπάρχει τρόπος, υπάρχει ελπίδα, υπάρχει φως.

    Ας σταματήσουμε να ζούμε τη ζωή που ο κόσμος μάς “πλασάρει”, και ας δούμε την πραγματικότητα με τα μάτια της πίστης. Η ηδονή και η καλοπέραση είναι πρόσκαιρες και πάντα αφήνουν ένα κενό. Ο Χριστός, όμως, είναι αιώνιος και γεμίζει την ψυχή μας με ειρήνη και νόημα. Εύχομαι όλοι μας να μείνουμε στον αγώνα, στη Χάρη και στην αγκαλιά Του.
    🙏🩵

Αφήστε ένα σχόλιο

To email σας μένει μυστικό. *

Τελευταία

Για την αγάπη του Χριστού: Πώς χώρισα από μια σχέση 9 χρόνων

Για την αγάπη του Χριστού: Πώς χώρισα από μια σχέση 9 χρόνων

Τόσα χρόνια σε σχέση και ξαφνικά, ήρεμα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, ήρθε το τέλος. Το τέλος όμως όχι απλώς της σχέσης αλλά μιας ζωής που δεν μου κούμπωνε πια. Όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου όλα έγιναν με θαυμαστό τρόπο…

8 Οκτωβρίου 2025
Τι λέει πραγματικά ο Χριστός για το σεξ;

Τι λέει πραγματικά ο Χριστός για το σεξ;

Ο Χριστός μάς καταλαβαίνει. Ξέρει πόσο δυνατό είναι το σεξουαλικό ένστικτο. Για αυτό και δεν καταδικάζει αλλά θεραπεύει. Προτείνει τον γάμο ως το κατεξοχήν πεδίο της σεξουαλικότητας και προσφέρει συγχώρεση σε όσους πέφτουν. Ένας οδηγός με πρακτικές συμβουλές του Χριστού για την αγνότητα και την πνευματική ελευθερία.

15 Σεπτεμβρίου 2025
9 σκέψεις για τους ομοφυλόφιλους Χριστιανούς

9 σκέψεις για τους ομοφυλόφιλους Χριστιανούς

Εννέα θεολογικές σκέψεις για ομοφυλόφιλους Χριστιανούς που ψάχνονται. Πώς να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις του πνευματικού αγώνα με ελπίδα, διατηρώντας την πίστη στον Χριστό; Προσωπικές εμπειρίες και συμβουλές από κάποιον που γνωρίζει τον δρόμο.

22 Ιουλίου 2025
Ο Βασίλης, το hookup και τα άγια λείψανα

Ο Βασίλης, το hookup και τα άγια λείψανα

Μου ‘χε στείλει μήνυμα ένα παιδί που μου άρεσε πολύ και βλέπαμε ο ένας το προφίλ του άλλου αλλά δεν μιλούσαμε ποτέ, πολύ καιρό αυτό το βιολί. Και εκείνο το πρωινό λοιπόν μου μίλησε!

7 Ιουλίου 2025