Για τη ρατσιστική επίθεση στο Ομοφυλοφιλία.gr

Και ξανά η θέση μας για τις θεραπείες μεταστροφής

Για ακόμη μία φορά αναγκαζόμαστε να απαντήσουμε σε δημοσιεύματα που στοχοποιούν το Ομοφυλοφιλία.gr και τους ΛΟΑΤΚΙ+ Χριστιανούς ευρύτερα. Είναι εντυπωσιακό ότι μια προσπάθεια που γίνεται επί 7 συναπτά έτη με σκοπό την έκφραση των ανθρώπων που ονομάζονται ομοφυλόφιλοι Χριστιανοί συγκεντρώνει τόση αντίδραση από τους χώρους εκείνους που πρέπει να αγωνίζονται για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα.

Γιατί πώς μπορείς να αγωνίζεσαι για την κατοχύρωση των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων και να παραβλέπεις το αρχαιότερο δικαίωμα του κόσμου, που είναι η θρησκευτική ελευθερία; Δηλαδή, για κάποιους στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα η θρησκευτική ελευθερία αποτελεί δευτερεύον δικαίωμα, που είμαστε έτοιμοι να το χαρίσουμε στους ετεροφυλόφιλους. Και η θρησκευτική διαφορετικότητα μέσα στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα θεωρείται απειλή!

Το τι θεωρεί κανείς προβληματικό ή επικίνδυνο είναι φυσικά ερώτημα κρίσεως. Για κάποιους προβληματικό και επικίνδυνο είναι το να θρησκεύουν τα ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσωπα! Είναι γνωστό ότι κάποια μέλη της Εκκλησίας είναι ομοφοβικά, όμως με λύπη μας διαπιστώνουμε ότι ορισμένοι στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα είναι εξίσου ομοφοβικοί και χριστοφοβικοί.

Κύριο επιχείρημα για την υποστήριξη της υστερίας κατά του Ομοφυλοφιλία.gr είναι φυσικά —τι άλλο;— η συκοφαντία ότι ενισχύουμε τις θεραπείες μεταστροφής. Το επιχείρημα αυτό είναι παλιό και αυτοί που το αναμασούν είναι προφανώς αδιάβαστοι. Σε εκτενές άρθρο μας του περασμένου Αυγούστου με τίτλο «Η Ποιμαντική της Ομοφυλοφιλίας: 7 Βασικές Αρχές για Πνευματικούς», που φιγουράρει ακόμη στις πρώτες θέσεις στην αρχική μας σελίδα, αναφέρουμε με μεγάλα bold γράμματα: «Δεν πιστεύουμε στις θεραπείες μεταστροφής».

Ο οδηγός αυτός που συντάχθηκε σε συνεργασία με Ορθόδοξους πνευματικούς αναφέρει ξεκάθαρα:

Οι σεξουαλικές έλξεις, σε αντίθεση με τις σεξουαλικές συμπεριφορές, δεν εξαρτώνται από τη βούληση του προσώπου. Η μεγάλη πλειοψηφία των επιστημονικών μελετών έχουν δείξει ότι οι συστηματικές θεραπείες αλλαγής του σεξουαλικού προσανατολισμού δεν είναι αποτελεσματικές. Επομένως, το να στείλουμε τον πιστό στον ψυχολόγο με σκοπό να αλλάξει προσανατολισμό είναι χάσιμο χρόνου, χρημάτων και ψυχικών δυνάμεων. Φυσικά, ο πιστός μπορεί να χρειάζεται ψυχιατρική ή ψυχολογική βοήθεια για άλλους λόγους, αλλά η αλλαγή του σεξουαλικού προσανατολισμού δεν είναι στόχος στον οποίο ένας ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει περισσότερο από ό,τι ένας οδοντίατρος.

Είναι άλλωστε αμφίβολο αν υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα επαγγελματίας ψυχικής υγείας που να εφαρμόζει θεραπείες αλλαγής του σεξουαλικού προσανατολισμού ή, όπως αλλιώς λέγονται, επανορθωτικές θεραπείες ή θεραπείες μεταστροφής. Οι θεραπείες αυτές έχουν απαξιωθεί εδώ και δεκαετίες και πλέον οι σύγχρονοι επιστήμονες εφαρμόζουν υποστηρικτικές (affirmative) θεραπείες, που στόχο έχουν, σύμφωνα με το εγχειρίδιο της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας, να υποστηρίξουν το πρόσωπο ώστε “να αναπτύξει την ταυτότητά του, χωρίς κανέναν εκ των προτέρων στόχο για το πώς θα αυτοπροσδιοριστεί ή θα ζήσει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό”.

Παράλληλα με αυτήν την προϊούσα απαξίωση, δημιουργήθηκαν στην Αμερική θρησκευτικές ομάδες, κατά κύριο λόγο προτεσταντικές, οι οποίες ανέπτυξαν “προγράμματα θρησκευτικά διαμεσολαβούμενης αλλαγής του σεξουαλικού προσανατολισμού”. Μελέτες που έγιναν σε τέτοιες οργανώσεις διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες ήταν αρχικά αμφιφυλόφιλοι και όχι ομοφυλόφιλοι και δεν εμφάνισαν κάποια ουσιαστική αλλαγή στον προσανατολισμό τους μετά τη συμμετοχή στο πρόγραμμα.

Είναι απορίας άξιο πώς όσοι μετά από επισταμένη έρευνα διαπιστώνουν ότι το Ομοφυλοφιλία.gr “ενισχύει έμμεσα τις θεραπείες μεταστροφής” δεν έκαναν καν τον κόπο να διαβάσουν τον οδηγό μας προς τους Ορθόδοξους πνευματικούς, τους οποίους κατηγορούν ότι διενεργούν θεραπείες μεταστροφής. Τόση αντικειμενικότητα!

Σε άλλο σημείο, η συντάκτρια χρεώνει στον ιστότοπό μας «υπονοούμενα για το ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός αλλάζει». Και απαντούμε: όχι υπονοούμενα αλλά ξεκάθαρη θέση. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός αλλάζει, όμως όχι σύμφωνα με τη βούληση του προσώπου. Αλλάζει και εξελίσσεται κατά τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου, ως αποτέλεσμα της σεξουαλικής ρευστότητας, η οποία είναι ιδιαίτερα συχνή στις γυναίκες νεότερης ηλικίας. Τι να κάνουμε δηλαδή; Το γεγονός αυτό είναι κοινή επιστημονική γνώση και η σύνδεσή του με τις θεραπείες μεταστροφής είναι τουλάχιστον επικίνδυνη για τους αμφιφυλόφιλους, που αποτελούν και τη μεγάλη πλειονότητα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Αποδεικνύει όμως και ότι η αμφιφοβία καλά κρατεί ακόμη εντός της κοινότητας.

Κανονικά δεν θα μπαίναμε στον κόπο να απαντήσουμε σε μια προσωπική ανάρτηση που θεωρεί ότι «στη χώρα μας η Εκκλησία και οι διάφοροι εκπρόσωποί της δρουν ανεξέλεγκτοι και ατιμώρητοι», λες και οι Ορθόδοξοι κληρικοί είναι εγκληματίες που πρέπει να κυκλοφορούν με βραχιολάκι, αλλά η αναδημοσίευσή της από έγκριτο ιστότοπο και η προσπάθεια να συνδεθεί η Ορθόδοξη πνευματικότητα με άγνωστες σε μας θεραπείες μεταστροφής λειτουργεί ευθέως ρατσιστικά σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ+ Χριστιανών.

Η συντάκτρια παραπέμπει σε έρευνα του φορέα «Orlando LGBT», τα αποτελέσματα και η μεθοδολογία της οποίας εξ όσων γνωρίζουμε δεν έχουν δημοσιευτεί. Τι σχέση έχει όμως το Ομοφυλοφιλία.gr με όλα αυτά δεν μας το εξηγεί. Ταυτόχρονα, αναφέρεται σε σχετική καμπάνια με τίτλο «Η ταυτότητά σου δεν χρειάζεται αλλαγή», δεν μας εξηγεί όμως γιατί η ταυτότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ Χριστιανών βάλλεται και στοχοποιείται με τέτοια άσχετα επιχειρήματα. Επίσης, δεν μας εξηγεί πώς ένας ψυχολόγος μπορεί να λαμβάνει τέτοιες κακοποιητικές θέσεις που προάγουν το στίγμα κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ Χριστιανών και τους παραδίδουν βορά στις προκαταλήψεις.

Δυστυχώς, εν έτει 2021, οι διαθεματικές (intersectional) διακρίσεις κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ Χριστιανών προάγονται από χώρους που θα έπρεπε να τους υποστηρίζουν. Πώς μπορεί ένας ΛΟΑΤΚΙ+ Χριστιανός να νιώσει ότι «η ταυτότητά του δεν χρειάζεται αλλαγή», όταν η θρησκευτικοσεξουαλική του ταυτότητα θεωρείται «γραφική» και συνδέεται τόσο επιπόλαια με πράξεις για τις οποίες ζητείται η ποινικοποίησή τους; Πώς μπορεί εν τέλει ένας ΛΟΑΤΚΙ+ Χριστιανός να νιώσει ευπρόσδεκτος στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, όταν τον κάνουν να νιώθει ως μειονότητα μέσα στη μειονότητα, η οποία δεν θα τολμά να μιλήσει για να μην κατηγορηθεί ως εγκληματίας;

Και για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα: Η απαγόρευση των θεραπειών μεταστροφής δεν μας αφορά. Η ρατσιστική όμως απόπειρα που γίνεται από κάποιους λίγους να απαγορευτεί η ποιμαντική φροντίδα και η θρησκευτική αυτοδιάθεση των ΛΟΑΤΚΙ+ προσώπων είναι μια ακραία προσβολή των δικαιωμάτων μας, για τα οποία θα αγωνιστούμε με κάθε κόστος.

Στις 13 Οκτωβρίου ξεκίνησε μία επίθεση κατά του Ομοφυλοφιλία.gr, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη με συκοφαντίες, επιθέσεις χάκερ, ύβρεις και κατάρες. H παραπάνω απάντηση στάλθηκε αρμοδίως αλλά φαίνεται πως παράπεσε…

Ἀλλά θαρσεῖτε, Ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον (Ιωάν. 16:33)