—Καλησπέρα, Πέτρο. Χαιρόμαστε πολύ που δέχτηκες να μας μιλήσεις μετά από τη μικρή μας γνωριμία. Η αλήθεια είναι ότι μας χαροποιεί πάντοτε όταν έχουμε ανθρώπους πρόθυμους να μοιραστούν τις εμπειρίες τους, γιατί αυτές είναι εμπειρίες ως επί το πλείστον κοινές για μας και μας ενώνουν.
—Καλησπέρα! Εγώ χαίρομαι πολύ που σας γνώρισα και χαίρομαι που θα τα πούμε σήμερα και με αυτό τον τρόπο.
—Πες μας λίγα λόγια για σένα, Πέτρο.
—Είμαι ο Πέτρος, είμαι 21 ετών και μένω στην Αθήνα. Από την παιδική μου ηλικία έχω ομόφυλες έλξεις. Στην αρχή, ως μικρό παιδί, δεν το είχα φιλοσοφήσει πολύ. Οι περισσότερές μου παρέες αποτελούνταν από κορίτσια, γιατί είχα πάντα καλύτερη σχέση μαζί τους και καταλαβαινόμασταν περισσότερο. Έτσι, ένιωθα την ανάγκη να γίνω αποδεκτός από το σύνολο των αγοριών. Θα ήθελα να ήμουν ένας από αυτούς. Αργότερα, στην εφηβική μου ηλικία, στο γυμνάσιο, συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι σαν τους υπόλοιπους, ότι διαφέρω. Πάντοτε ένιωθα την ανάγκη ενός αδελφικού φίλου. Παρ’ ότι ήμουν πολύ κοινωνικός και είχα αρκετές παρέες, ένιωθα μόνος. Τότε ίσως λόγω ηλικίας είχα αφήσει τους ομοφυλοφιλικούς λογισμούς να με συνεπάρουν και απλά αμφιταλαντευόμουν σε μία κατάσταση αποδοχής και άρνησης.
—Οπότε βίωνες μία σύγχυση…
—Ναι. Βίωνα μία σύγχυση, η οποία συνοδευόταν από πολλά συναισθήματα όπως απελπισία, θυμό, στεναχώρια, απογοήτευση.
—Τι σε έκανε να θέλεις να αρνηθείς τις έλξεις σου;
—Νομίζω ότι ήταν η ανάγκη μου να ταυτιστώ με τους υπόλοιπους άνδρες, να νιώσω ότι είμαι ίδιος με αυτούς και ότι ανήκω στο ίδιο σύνολο. Επειδή δεν συνήθιζα να παίζω και τα αγορίστικα παιχνίδια, δηλαδή ας πούμε δεν έπαιζα ποδόσφαιρο… Στην παιδική ηλικία, όταν ένα αγόρι δεν ασχολείται τόσο με τον αθλητισμό ή με αυτοκίνητα ή με δήθεν μαγκιές, δεν γίνεται εύκολα αποδεκτό από το υπόλοιπο σύνολο και έτσι αναγκάζεται να βρει αλλού παρέα (ακόμη κι αν δεν ταιριάζει με το αλλού) ή να παραμείνει μόνος χωρίς φίλους.
—Είχες βιώσει απόρριψη ή απλά ένιωθες ότι δεν ταιριάζεις;
—Και τα δύο.
Είχα βιώσει απόρριψη, κάποιες φορές στο σχολείο μού κάνανε bullying, ακριβώς επειδή ήμουν χαμηλότερων τόνων, και ταυτόχρονα ένιωθα ότι δεν ταιριάζω με τα άλλα αγόρια.
—Η σχέση σου με τον Χριστό ποια ήταν;
—Η οικογένειά μου ήταν κοντά στην Εκκλησία και στον Θεό και, έτσι, πήγα από νωρίς κατηχητικό και εκκλησιαζόμουν. Γνώριζα τις διδαχές του Χριστού σε ένα γενικό πλαίσιο. Όμως δεν γινόντουσαν όλα τόσο συνειδητά. Αργότερα, στην εφηβεία, άρχισα να ψάχνω περισσότερο τον εαυτό μου και να αναζητώ τον Θεό. Στα 15 μου, κατάλαβα το νόημα της πίστης και δυσκολευόμουνα πολύ να το συνδυάσω με τη διαφορετικότητά μου. Βέβαια μέχρι και την ενηλικίωσή μου δεν είχα κάποιον πνευματικό. Έκανα εξομολόγηση συνήθως μια-δυο φορές τον χρόνο, σε τυπικά πλαίσια και, έτσι, δεν είχα κάποια σωστή καθοδήγηση.
—Σήμερα, στα 21 σου πώς πάει αυτή η σύγκρουση;
—Δεν μπορώ να πω ότι ήταν σύγκρουση ακριβώς. Απλά αμφιταλαντευόμουν. Σήμερα έχω μάθει αρκετά πράγματα.
Η ομοφυλοφιλία είναι ένα πάθος, όπως όλα τα υπόλοιπα και, αν και πολλές φορές με καταβάλλει και νιώθω ότι δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω, ξέρω ότι όπως ο καθένας έχει τον δικό του σταυρό, έτσι και εγώ έχω τον δικό μου.
Πλέον έχω έναν πνευματικό που με συμβουλεύει και με καθοδηγεί και με βοηθάει να κάνω στην άκρη τα πάθη και τους λογισμούς μου και να έχω (όσο μπορώ) μια ζωή κοντά στον Χριστό, μια πνευματική ζωή.
—Πόσο εύκολο ήταν να μιλήσεις στον πνευματικό για την διαφορετικότητά σου;
—Δεν μπορώ να πω ότι δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα, γιατί ξέρω ότι σίγουρα θα το είχε ξανακούσει. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο και όλοι οι άνθρωποι έχουν τα δικά τους μυστικά, τα δικά τους προβλήματα. Ήξερα ότι δεν θα με “διώξει” και μάλιστα ήξερα ότι θα φύγει από πάνω μου ένα βάρος, όταν του μιλήσω, όπως και συνέβη. Συχνά δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε για τα ενδόψυχά μας, γιατί φοβόμαστε, νιώθουμε ότι δεν θα μας καταλάβουν, ότι δεν θα μας ωφελήσει πουθενά. Αλλά πολλές φορές, όταν το μοιραζόμαστε με άλλους, βλέπουμε μια διαφορετική οπτική των πραγμάτων και πιστεύω ότι ένας καλός πνευματικός δεν θα σε ωθήσει στην απελπισία, αλλά θα σε βοηθήσει να νιώσεις δυνατός και θα σε κάνει να καταλάβεις ότι υπάρχουν και σημαντικότερα προβλήματα.
—Σαν Χριστιανός, ο οποίος αισθάνεσαι έλξη προς το ίδιο φύλο, ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα στην καθημερινότητά σου;
—Ίσως το δυσκολότερο είναι να διακρίνεις τον λογισμό από το πάθος και να μην υποκύψεις σε αυτό. Δηλαδή άλλο είναι η πράξη και άλλο η σκέψη της πράξης. Οι λογισμοί τροφοδοτούν τα πάθη και είναι η αρχή τους, οπότε θέλει διαφορετική αντιμετώπιση όταν έχεις έναν λογισμό από όταν έχεις το ίδιο το πάθος. Π.χ. μπορεί να έχω λογισμούς να τρώω συνέχεια, ακατάπαυστα και με λαιμαργία, αλλά αν δε το κάνω τότε θα έχω απλά λογισμούς. Αν υποκύψω, σταδιακά θα αποκτήσω το πάθος της βουλιμίας.
Έτσι και σε μένα υπάρχει η σαρκική έλξη προς τους άνδρες, αναγνωρίζω ότι την έχω και δεν ήταν επιλογή μου. Είναι επιλογή μου όμως αν θα την ενισχύσω ή θα την καταστείλω.
Οι λογισμοί έρχονται και φεύγουν και δεν μπορούμε να τους πολεμήσουμε μόνοι μας, πρέπει να αφήσουμε αυτό το έργο στον Θεό, ο οποίος ξέρει αν, πότε και πώς θα τους πάρει. Αν τους έχουμε αφήσει και μας επηρεάζουν και καθορίζουν τη ζωή μας με πράξεις, εκεί είναι πιο δύσκολα τα πράγματα, χρειάζεται η καθοδήγηση από τον πνευματικό.
—Νιώθεις αγανάκτηση ή απελπισία για το γεγονός ότι τυχαίνει να είσαι ομοφυλόφιλος; Πώς διαχειρίζεσαι τις ομόφυλες έλξεις σου;
—Όχι, δεν αγανακτώ ακριβώς. Η αγανάκτηση κρύβει θυμό, κάτι που εγώ δεν αισθάνομαι. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι θα είχα μια πολύ καλύτερη ζωή, αν δεν είχα αυτό το πρόβλημα. Όμως, πρόσφατα άρχισα να βλέπω τα πράγματα από μία διαφορετική οπτική και σκέφτομαι ότι, αν δεν το είχα, το πιθανότερο είναι να μην ζούσα κοντά στον Χριστό και να είχα μια αμαρτωλή ζωή, χωρίς να συνειδητοποιώ τι κάνω. Σκοπός όμως δεν είναι να μιλάμε υποθετικά, γιατί δεν ωφελεί και ποτέ δεν θα μάθουμε την αλήθεια. Σίγουρα όλοι αγανακτούμε για τα προβλήματά μας και τα πάθη μας και λέμε “γιατί σε μένα να συμβεί αυτό”, αλλά δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που να μην αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα. Ο σταυρός του καθενός είναι διαφορετικός.
Ίσως είναι λίγο βαρύτερος ο σταυρός των ομοφυλόφιλων, καθώς μας περιορίζει σε κάποια πράγματα, αλλά για τον Θεό τίποτα δεν είναι αδύνατο και με τη βοήθεια Του όλα αντιμετωπίζονται.
Τώρα για να έρθουμε στο θέμα της διαχείρισης, θα σας έλεγα πως δυσκολεύομαι αρκετά. Είναι πολύ δύσκολο να παλέψεις τα πάθη και τους λογισμούς σου. Υπήρξε μια περίοδος στη ζωή μου που μου είχε γίνει εμμονή. Αυτό δεν είναι καλό διότι αναλωνόμαστε τόσο πολύ σε αυτό το πάθος, λες και δεν υπάρχουν άλλα πάθη ή δεν έχουμε άλλα προβλήματα
—Έχεις κάνει σχέση με αγόρι;
—Όχι, δεν έχω κάνει σχέση με αγόρι ούτε και περιστασιακό σεξ. Μάλλον το μόνο που θα με κρατούσε σε μία τέτοια σχέση είναι η σεξουαλική έλξη. Οτιδήποτε άλλο πέραν του σεξ, μπορώ να το βρω και σε ένα φίλο.
—Πέτρο, τα κορίτσια σε ελκύουν;
—Μπορώ να πω ότι με ελκύει η γυναικεία προσωπικότητα. Νομίζω κιόλας πως στο παρελθόν έχω ερωτευτεί μία κοπέλα αλλά περισσότερο την προσωπικότητά της και όχι το σώμα της. Δεν υπήρχε σωματοποιημένη έλξη. Όπως είπα, είχα από πάντα φίλες και πλέον έχω μάθει να τις καταλαβαίνω και με γοητεύει ο τρόπος που σκέφτονται. Αλλά δεν ξέρω αν ο έρωτας πρέπει να συνδυάζεται απαραίτητα με σωματική έλξη.
—Έχεις μιλήσει στις φίλες και στους φίλους σου για την ομοφυλοφιλία σου;
—Έχω μιλήσει μόνο στον πνευματικό μου και σε λίγα άτομα από την ιστοσελίδα σας. Γενικά, δεν πιστεύω ότι είναι καλό να ανοίγεσαι σε όλους για αυτά τα θέματα. Θέλει προσοχή, γιατί πολλές φορές δεν είναι ότι θα σε απορρίψουν αλλά μπορεί να σε καθοδηγήσουν προς έναν λάθος δρόμο. Ξέρω ότι έχω ανθρώπους δίπλα μου που, αν τους μιλούσα, θα με στήριζαν, αλλά ταυτόχρονα θα με ωθούσαν σε μια ζωή μακριά από τον Χριστό, που δεν θέλω να κάνω. Σε τέτοιες περιπτώσεις βοηθάει πολύ, εκτός από τον πνευματικό σου, να μιλήσεις σε κάποιον φίλο που θα σε καταλάβει, που είναι έμπιστος και σκέφτεται όπως εσύ. Έναν φίλο, που ξέρει τον δρόμο που θέλεις να ακολουθήσεις και θα σε στηρίξει για να προχωρήσεις σε αυτόν και όχι στην δήθεν ελευθερία της εποχής. Όταν ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος τότε αγωνίζεσαι με περισσότερο ζήλο.
—Γι’ αυτό είχε πει και ο άγιος Παΐσιος, ότι πολύ βοηθάει στο ζήτημα της ομοφυλοφιλίας να έχει κανείς έναν καλό και αληθινό φίλο. Θα έλεγα μάλιστα, αν μου επιτρέπεις μια προσωπική αναφορά, ότι κι εμένα αυτό με ενδυνάμωνε όταν ήμουν στην ηλικία σου, ότι υπήρχαν δηλαδή δίπλα μου άνθρωποι συνομήλικοι που μπορεί να μην ήξεραν για μένα, αλλά ήταν αγωνιστές της αγνότητας, ετεροφυλόφιλοι αλλά αγωνίζονταν για τον Χριστό. Αυτούς τους ανθρώπους είχα δίπλα μου και με ενέπνεαν και έλεγα “γιατί όχι κι εγώ; γιατί να μην αγωνιστώ κι εγώ; στο πηγάδι κατούρησα;”
—Ναι, το έχω διαβάσει αυτό που λέει ο άγιος Παΐσιος. Κάπως έτσι το βλέπω κι εγώ.
—Έχεις φίλους ομοφυλόφιλους;
Έχω γνωρίσει κάποιους ομοφυλόφιλους, οι οποίοι έχουν αποφασίσει να ζήσουν διαφορετικά από εμένα, μακριά από τον Θεό, όχι γιατί είναι «θυμωμένοι» μαζί Του, αλλά γιατί δεν έχουν γνωρίσει ακόμα την Αλήθεια Του. Πιστεύω ότι ο Θεός γνωρίζει την κατάλληλη στιγμή να φανερωθεί στον καθέναν από εμάς, να τον προσκαλέσει στην Κοινωνία Του, όταν εκείνος θα είναι πραγματικά έτοιμος.
—Έχεις συμμετάσχει σε δράσεις των ΛΟΑΤΚΙ οργανώσεων;
—Όχι. Έχω την αίσθηση ότι οι πιο προβεβλημένοι άνθρωποι αυτών των οργανώσεων είναι μακριά από τον Χριστό (συνάμα και με την ιδεολογία μου) κι έτσι δε με αντιπροσωπεύουν κιόλας. Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ και δεν έχω την περιέργεια να ασχοληθώ. Δεν λέω ότι οι οργανώσεις αυτές είναι κάτι λάθος ή κάτι κακό, δεν το κατακρίνω –ακριβώς επειδή δεν έχω ασχοληθεί με το περιεχόμενό τους–, αλλά προσωπικά δεν με τραβάνε. Πάντως θα ήθελα να επισημάνω εδώ ότι παρότι δεν έχουμε τις ίδιες πεποιθήσεις, θλίβομαι ιδιαίτερα όταν βλέπω πως στην κοινωνία μας υπάρχουν άνθρωποι που αντί να τους δείχνουν αγάπη –όπως θα έπρεπε σαφώς σε όλο τον κόσμο– τους αντιμετωπίζουν ρατσιστικά, προσβάλλοντάς τους και κατ’ αυτό το τρόπο χάνεται η εμπιστοσύνη τους.
—Πέτρο, τι σημαίνει για σένα, έναν 21χρονο ομοφυλόφιλο η πίστη σου στον Χριστό;
—Βαριά ερώτηση! Πιστεύω ότι υπάρχει Θεός, ότι είναι ο Χριστός, ότι μας αγαπάει όλους και θέλει κι εμείς να δείχνουμε αγάπη σε όλους. Είναι πολύ κοινότυπες κουβέντες αυτές, αλλά αυτό είναι όλο το νόημα της θρησκείας μας. Η πίστη είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο, δηλαδή μπορεί να λέμε «πιστεύω» αλλά να μην έχουμε συνειδητοποιήσει τι σημαίνει πίστη.
Η πίστη στον Χριστό κατ’ εμέ σημαίνει αφιέρωση, μέχρι το βαθμό που μπορεί ο καθένας, και αφιέρωση σημαίνει να κάνεις το θέλημά Του. Μόνο τότε νιώθω πλήρης. Χωρίς τον Θεό η ψυχή δεν γεμίζει, όσες απολαύσεις κι αν έχει ο άνθρωπος.
Η τροφή της ψυχής, είναι ο Χριστός, τον έχει ανάγκη. Μιλάω εκ πείρας καθώς έχω περάσει ένα χρονικό διάστημα μακριά από τον Θεό και πάντα ένιωθα ένα κενό μέσα μου.
—Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια από σήμερα;
—Δεν ξέρω. Νομίζω ότι η σκέψη για το μέλλον μας είναι η σκέψη που έχουν οι περισσότεροι ομοφυλόφιλοι στην ηλικία μου. Ίσως νιώθουν ότι πρέπει να βιαστούν να πάρουν μια απόφαση, να είναι σίγουροι για το μέλλον. Η συμβουλή μου (κάτι που λέω και στον εαυτό μου) είναι να αφήσουμε το μέλλον μας στον Θεό. Δεν ξέρω αν εύχομαι να σταματήσω να έχω αυτές τις έλξεις –στο χέρι του Θεού είναι αυτό. Σίγουρα θα ήμουν πιο ευτυχισμένος, αν έκλεινε αυτό το κεφάλαιο στη ζωή μου (κάτι που συχνά εύχομαι), αλλά φοβάμαι μην παραστρατήσω τότε και βρεθώ μακριά από τον Θεό. Οπότε προτιμώ να ασχολούμαι με το παρόν και να μην αγωνιώ για το μέλλον. Η μοναξιά είναι το μόνο πράγμα που δεν θα μπορώ να αντιμετωπίσω κι αυτό είναι που με φοβίζει. Προσεύχομαι στον Θεό να μου δείξει ποιο δρόμο να ακολουθήσω, ελπίζοντας πως σε αυτόν τον δρόμο δεν θα είμαι μόνος.
—Αμήν, σ’ το εύχομαι! Κατά πόσο πιστεύεις ότι σε αυτό σου τον αγώνα η Εκκλησία βρίσκεται δίπλα σου αρωγός; Θα ήθελες κάτι περισσότερο από αυτήν;
—Στον αγώνα μου με βοηθάει πολύ ο πνευματικός μου. Εκτός από πνευματικούς, όπως είπα, χρειάζονται και καλοί φίλοι, υποστηρικτικοί και έμπιστοι.
Τώρα σαν σύνολο η Εκκλησία ίσως αυτό που θα μπορούσε να κάνει είναι να δείξει, με όποιον τρόπο μπορεί, ότι είναι ανοιχτή σε ανθρώπους σαν εμάς. Γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί που προσπαθούν να την πλησιάσουν αλλά τους τρομάζει η απόρριψη.
Πρέπει η Εκκλησία να βγάζει ένα πρόσωπο αποδοχής και αγάπης. Η θρησκεία μας μας αποδέχεται και μας αγαπάει, αλλά πολλές φορές η Εκκλησία δεν το εκφράζει αυτό. Καλώς ή κακώς, η Εκκλησία είναι αυτή που πρέπει να εκφράσει τη θρησκεία, αλλιώς πολλοί κατηγορούν την θρησκεία για πράγματα στα οποία δεν φταίει.
—Πολύ καλές παρατηρήσεις! Εύχομαι ο καλός Θεός, που βλέπει τον αγώνα σου και την ψυχή σου, καταλαβαίνει την κάθε σου αμφιβολία, να σου δώσει τη δύναμη να Τον ακολουθείς.
—Να προσθέσω κάτι για τους αναγνώστες μας. Θα ήθελα να τους πω να προσπαθήσουν όλοι να αναζητήσουν τον Θεό, ειδικά όσοι είναι κοντά στην ηλικία μου, και να το κάνουν στην αρχή μόνοι τους. Γιατί ο Θεός υπάρχει και περιμένει… Να έχουν το θάρρος να Τον αναζητήσουν και να μην φοβούνται την απόρριψη. Όπως εγώ και τόσοι άλλοι, κάποιο λόγο είχαμε που το κάναμε και για να συνεχίσουμε να ζούμε κοντά στον Θεό όσο μπορούμε, σημαίνει ότι μας αρέσει και ότι εισπράττουμε αγάπη.
—Αμήν. Ευχαριστούμε πάρα πολύ, Πετράκη!
Φωτογραφίες: Jonnas Duarte, Pexels
27 Απαντήσεις
Γεια σου Πέτρο. Συγχαρητήρια για την αγάπη σου στον Χριστό. Εύχομαι ο Θεός να σου χαρίσει δύναμη και φίλους αληθινούς που θα σε στηρίξουν.
Φυσικά και θα του χαρίσει. Το παν είναι ο άνθρωπος να καταλάβει ότι χρειάζεται την βοήθεια Του Θεού σε όλα τα θέματα και να την ζητήσει και όταν την ζητήσει θα του δοθεί άπειρες φορές σε όλη τη ζωή του.
Ο Θεός μας ξέρει, γνωρίζει τα πάντα για τον άνθρωπο. Πρέπει να κάνουμε προσπάθεια να τον γνωρίσουμε και εμείς.
Φίλε Πέτρο αν θέλεις να απευθυνθείς σε άτομα που είναι εξειδικευμένα στην ομοφυλοφιλία και επιστήμονες, ξεκίνα με έναν ψυχολόγο στο Orlando lgbtq. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να είσαι ομοφυλόφιλος και δεν υπάρχει κανένας λόγος να καταπιέζεις κάτι που είναι φυσικό. Λέγοντας φυσικό συμπεριλαμβάνω ακόμα και την άκρατη επιθυμία για σεξ που μπορεί να έχει ο καθένας, ομοφυλόφιλος ή ετεροφυλόφιλος, κάθε άνθρωπος τελοσπαντων ο οποίος για διάφορους κοινωνικούς, ιδεολογικούς κι άλλους παράγοντες έχει σβήσει τον διακόπτη της ερωτικής συνεύρεσης. Και εξηγώ, πώς γίνεται να μην σκέφτεσαι συνεχώς την ερωτική συνεύρεση, όταν προσπαθείς εσύ ο ίδιος να την καταπνίξεις με οποιοδήποτε τρόπο. Μα με έναν διακόπτη την σβήνουμε και την ανοίγουμε; Άνθρωποι είμαστε και όχι υπεράνθρωποι. Για να στο φέρω και πιο κοντά στην ιδεολογία σου, τον “σταυρό” σου θα τον σηκώσεις όταν πραγματικά αποδεχθείς τον εαυτό σου και όχι όταν προσπαθείς να τον πείσεις ότι είσαι κάποιος άλλος. Κλείνοντας, θα σου συνιστούσα απλά να κάνεις σεξ, 21 χρονών είσαι, βέβαια κάντο όταν εσύ αισθανθείς έτοιμος. Πρόσεξε όμως να βρεις έναν άνθρωπο με τον οποίο θες πραγματικά να ζήσεις μια τέτοια εμπειρία και όχι κάποιον τυχάρπαστο. Η αποχή χρόνων από μια τόσο βασική ανθρώπινη λειτουργία δεν είναι παίξε γέλασε. Όταν αφήσεις τις ορμόνες σου να λαβουν δράση ερχόμενος σε ερωτική επαφή πιθανόν δεν θα κρατιέσαι σαν ένας έφηβος “πρωτάρης” και εκεί είναι που θα πρέπει να ελέγξεις τον εαυτό σου και να τον συμαζέψεις εξαιτίας όλων αυτών που δεν κάνεις τόσα χρόνια. Μην ανησυχείς το ίδιο θα συνέβαινε είτε ήσουν ετεροφυλόφιλος. Μίλα λοιπόν με έναν εξειδικευμένο επιστήμονα (ψυχολόγο, αφροδισιολόγο, ανδρολόγο, σεξολόγο και ένα σωρό άλλες ειδικότητες, σίγουρα όμως όχι πνευματικό για τέτοια θέματα λόγω του ότι θεσμικά δεν είναι αρμόδιος και μάλιστα μπορεί να έχει ποινικές ευθύνες σε περίπτωση που ασκεί μεθόδους μεταστροφής σε ομοφυλόφιλους) και θα έχεις ότι βοήθεια χρειάζεσαι!
Αυτό το μήνυμα απευθύνεται σε όλους, ομοφυλόφιλους, λεσβίες, αμφιφυλόφιλους, διεμφυλικούς, γενικά σε όλες τις ταυτότητες. Βρισκόμαστε στο έτος 2021 και ακόμα η Εκκλησία να αποδεχτεί το γεγονός ότι υπάρχουμε και εμείς σαν άνθρωποι και ότι δεν χρειαζόμαστε κάποια θεραπεία, φοβούμενη μήπως γκρεμιστεί όλο το δόγμα της, λες και σε κάθε Οικουμενική Σύνοδο δεν το έκοβε και έραβε όπως αυτή ήθελε. Πραγματικά διαβάζοντας κανείς τον παραπάνω διάλογο με τον Πέτρο, διαπιστώνει ότι χρησιμοποιείτε θεραπείες/μεθόδους μεταστροφής κάτι που θα έπρεπε άμεσα να ελεγχθεί ποινικά.
Αγαπητέ Πέτρο, παρά το κοινό σύνθημα “Η Ταυτότητά σου δεν Θέλει Αλλαγή”, από ό,τι κατάλαβες από τα λόγια του Ανδρέα η δική σου ταυτότητα χρειάζεται αλλαγή και μάλιστα επειγόντως! Πάνω από όλα ειλικρίνεια!
Ζήτα από όλους βοήθεια εκτός πνευματική βοήθεια…. Βρίσκεσαι σε μεγάλη πλάνη. Μπράβο στο παιδί για τον αγώνα του. Μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα, τον καταλαβαίνω σε όλα. Μόνο κοντά στο Θεό ο άνθρωπος βρίσκει ειρήνη, όλα τα άλλα είναι πλάνες.
Πόση υποκρισία και κενότητα πια, μόνο στον Θεό ο άνθρωπος βρίσκει ειρήνη και όλα τα άλλα είναι πλάνες! Δηλαδή αν έρχεται κανείς σε επαφή με τον άνθρωπο που αγαπά είτε είναι του ίδιου φίλου είτε όχι δεν έρχεται κοντά στο θείο; Μία φορά ερχόμαστε σε αυτή την ζωή και κανείς ούτε καμιά θρησκεία δεν έχει το δικαίωμα να μας στερεί το να μπορούμε να ζήσουμε όπως πραγματικά νιώθουμε. Το να είσαι ομοφυλόφιλος στην κοινωνία σημαίνει να μπορείς να ζεις όπως ζουν οι ετεροφυλόφιλοι, με τα ίδια δικαιώματα χωρίς στιγματισμό. Διαφορετικά θα πρέπει να υποθέσουμε ότι η Ορθοδοξία όπως την εννοείτε εσείς κάνει εκπτώσεις και διαχωρισμούς σε κάποιους ανθρώπους που είναι ομοφυλόφιλοι.
Από πού και ως πού προκύπτει στο σχόλιό μου ότι πρέπει να κάνει κάποια αλλαγή ο Πέτρος; Διαφωτίστε με παρακαλώ, ειλικρινά! Και εν πάση περιπτώσει για τέτοια θέματα αρμόδια δεν είναι η Εκκλησία και η παράδοσή της, αλλά η επιστήμη μέσω της έρευνας.
Γιατί να μην επισκεφτεί έναν ψυχολόγο όπως κάνουμε όλοι μας, ετεροφυλόφιλοι και μη, ελπίζω και εσείς, και όχι να πιστεύουμε σε αναπόδεικτες θεωρίες. Εκτός αν έχετε να μου παραδώσετε μια επίσημη έρευνα της Εκκλησίας ως προς το θέμα, πολύ αμφιβάλλω!
Φίλε Πέτρο το ότι είμαστε ομοφυλόφιλοι δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε κοντά στον Θεό. Επίσης δεν είναι πρωτοφανές ότι η Εκκλησία δεν αποδέχεται τέτοιες ταυτότητες, εδώ εν έτη 2021 δεν αποδέχεται μία γυναίκα που έχει αδιαθετήσει να μεταλάβει και ένα σωρό άλλα πολλά. Βέβαια θα μου πεις αν δεν μπορείς να ακολουθήσεις το δόγμα κατά γράμμα δεν έχεις θέση στην Εκκλησία! Τότε δεν θα είχε μείνει κανείς σε αυτή, ούτε καν οι ίδιοι εκπρόσωποί της.
Ξαναεπισημαίνω ότι επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρό και ευαίσθητο θα το ψάξεις πολύ περισσότερο και δεν θα επαναπαυθείς σε αυτά που σου λέει ο πνευματικός σου.
Άκου εκεί η ταυτότητά σου χρειάζεται αλλαγή και μάλιστα επειγόντως! Αυτή που χρειάζεται αλλαγή είναι η Εκκλησία, άλλωστε σε τόσες Οικουμενικές Συνόδους αλλάζει το δόγμα της κατά το συμφέρον της, ας το ξανακάνει αν θέλει να κρατήσει κοντά τους πιστούς της.
Ειλικρινά θέλετε απάντηση; Διαβάστε ξανά το τελευταίο σας μήνυμα και δείτε πόσες αλλαγές τού προτείνετε να κάνει. Φαίνεται πως εσείς είστε αυτός που δεν τον αποδέχεται.
Το να συμβουλευτεί κάποιος έναν ψυχολόγο σημαινει αλλαγή ταυτότητας; Εν πάση περιπτώσει, ο φίλος αναφέρει ότι είναι ομοφυλόφιλος, για ποιο λόγο τον συμβουλεύει ο πνευματικός του να μην έρθει σε επαφή με ανθρώπους ιδίου φύλου, αλλά να αποσιωπήσει μέσα του ό,τι αισθάνεται. Θα συμβούλευε ποτέ άραγε και τους ετεροφυλόφιλους να αποσιωπήσουν την ερωτική τους επιθυμία για τις γυναίκες; Δεν νομίζω! Αλλά τί να κάνουμε, σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία (Ελλάδα-Εκκλησία) από ότι φαίνεται μπορούν μόνο συγκεκριμένες ταυτότητες να έρχονται σε ερωτική επαφή!
Φίλε Πέτρο σφύζεις από ζωή, οπότε ζήσε! Σκέψου και εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν το προνόμιο να ζήσουν όσο πιο ολοκληρωμένα γίνεται λόγω πολλών προβλημάτων υγείας κ.α. Αν τους ρώταγες τί θα έκαναν στην θέση σου, πώς νομίζεις θα σου απαντούσαν; Ζήσε!
Και το να ζήσεις δεν σημαίνει ότι θα πρέπει έρθεις σε ερωτική επαφή με όποιον να’ναι, αλλά να βρεις έναν άνθρωπο με τον οποίο θες πραγματικά να μοιραστείς μια τέτοια εμπειρία και όχι κάποιον τυχαία.
Για άλλη μια φορά επισημαίνω ότι επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρό και ευαίσθητο θα το ψάξεις πολύ περισσότερο και δεν θα επαναπαυθείς σε αυτά που σου λέει ο πνευματικός σου.
Άκου εκεί η ταυτότητά σου χρειάζεται αλλαγή και μάλιστα επειγόντως! Αυτή που χρειάζεται αλλαγή είναι η Εκκλησία, άλλωστε σε τόσες Οικουμενικές Συνόδους αλλάζει το δόγμα της κατά το συμφέρον της, ας το ξανακάνει αν θέλει να κρατήσει κοντά τους πιστούς της.
Και για να επανέλθω λίγο στον κύριο που απαντά παραπάνω, αν θέλει να κάνουμε διάλογο ας μου παρουσιάσει με τεκμηριωμένα επιχειρήματα πού ακριβώς σου προτείνω να κάνεις αλλαγή της ταυτότητάς σου. Δεν είμαστε ομοφυλόφιλοι από επιλογή, απλά έτσι γεννηθήκαμε και δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τίποτα καταπιέζοντας το εαυτό μας για να ταιριάξουμε στην Εκκλησία και στην κοινωνία.
Ο Ιησούς Χριστός ποτέ δεν αναφέρθηκε στην ομοφυλοφιλία ούτε και δίδαξε κάτι σχετικά με αυτήν. Ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του κατά Ρωμαίους καταδικάζει την ομοφυλοφιλική πράξη και όχι τον ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό την οποία κατατάσσει μαζί με την ειδωλολατρία στο παρά φύσιν κτίσμα. Σήμερα ορισμένες Προτεσταντικές εκκλησίες έχουν αποδεχτεί την τέλεση ομοφυλοφιλικων θρησκευτικών γάμων ενώ χειροτονούν πλέον και ομοφυλόφιλους ιερείς. Αντίθετα οι δύο μεγαλύτερες εκκλησίες του κόσμου η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και η Ορθόδοξη Εκκλησία όπως και πολλές νεοπροτεστικες ομάδες(Ευαγγελιστές, Πεντηκοστιανοί κτλ) είναι κάθετα αντίθετες στην αποδοχή της. Ωστόσο σε κάποια κράτη που αποτελούν κυρίαρχη θρησκευτική ομάδα υφίσταται πλέον νομική αναγνώριση των ομοφύλων ζευγαριών (π.χ Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, καθώς στην Ελλάδα, αν και υπό την μορφή απλού συμφώνου συμβίωσης). Διαφορετική κατάσταση επικρατεί σε χώρες που οι εκκλησίες διαθέτουν πολύ ισχυρή επιρροή και στις οποίες η ομοφυλοφιλία είτε είναι παράνομη είτε βρίσκεται στο κοινωνικό περιθώριο και υφίσταται πολύ σημαντική καταπίεση με την σύμφωνη γνώμη πολλές φορές και των κυβερνήσεων των κρατών αυτών όπως η Ρωσία, η Αιθιοπία, η Αρμενία, η Κένυα, η Ουγκάντα, η Ζιμπάμπουε και αλλά κράτη (https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BC%CE%BF%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1).
Βρίσκεσαι σε μεγάλη πλάνη Ανδρέα. Μπράβο στο παιδί που έχει καταλάβει το πρόβλημα και το αντιμετωπίζει σωστά. Μακάρι να καταλάβαιναν όλοι αυτά που έχει καταλάβει, να είχαν όλοι οι gay την βοήθεια ενός πνευματικού…. Δεν θα υπήρχε όλη αυτή η δυστυχία.
Και πού ακριβώς είναι το πρόβλημα στο να είναι κανείς ομοφυλόφιλος και να μπορεί να ζει και να ασκεί τα δικαιώματά του όπως ακριβώς κάνουν οι ετεροφυλόφιλοι. Τα προβλήματα τα δημιουργούν οι δογματισμοί και οι απολυτότητες της Ορθοδοξίας και όχι η σεξουαλική μας φύση και η υγιής έκφρασή της μέσω της σεξουαλικής επαφής. Άλλωστε το τελευταίο αποτελεί γενετήσιο δικαίωμα του ανθρώπου, ενώ το δόγμα της κάθε θρησκείας κατασκεύασμα-θεσμοποίηση που μάλιστα αιώνες στους αιώνες φαίνεται να απομακρύνεται από την ιερή παράδοση-ουράνια σοφία.
Κρίμα που ορίζετε a priori ότι οι ομοφυλόφιλοι που δεν έχουν την βοήθεια ενός πνευματικού ζουν ταυτόχρονα μέσα στην δυστυχία.
Δεν είναι η γνώμη μου απλά, είναι η ίδια η πραγματικότητα. Δεν έχω γνωρίσει στη ζωή μου gay που να είναι ευτυχισμένος με αυτή του την επιλογή, όλοι όσοι συζήτησα μαζί τους παραδέχονται ότι η ομοφυλοφιλία τους, τους φέρνει μόνο αρνητικά στη ζωή τους και είναι πραγματικά στεναχωρο να βλέπεις ανθρώπους σε αυτή την κατάσταση. Μόνο όσοι κατανοησαν το πρόβλημα και το αντιμετωπίζουν σωστά, βρίσκουν ειρήνη και αληθινή χαρά και ελπίδα στη ζωή. Δεν υπάρχει τίποτα το φυσιολογικό όταν δύο άντρες έχουν σεξουαλικη σχέση και αυτό δεν το λέω απλά ως ορθόδοξος, αλλά πάνω από όλα ως άνθρωπος που παρατηρώ τον κόσμο.
Δόξα τω θεώ που υπάρχουν άνθρωποι που θέλησαν να κατανοήσουν και να δεχτούν την βοήθεια του, να δουν την αλήθεια, να ακολουθήσουν τη ζωή όχι την πλάνη του πονηρου που μπερδεύει το νου των ανθρώπων με τα “γιατί”. Δόξα τω θεώ που υπάρχει, δέχεται όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως και θεραπεύει κάθε πρόβλημα, κακία, πάθος, αμαρτία σαν να μην υπήρξε ποτέ.
Έπεα πτερόεντα! Η χρήση α’ πληθυντικού από την πλευρά σας δεν δηλώνει καμία αντικειμενική πραγματικότητα. Στα πλαίσια διαλόγου αναμένω λοιπόν να μου παραθέσετε κάποια έρευνα που να αποδεικνύει έστω και κάτι από όσα λέτε. Με χαρά θα σας παραθέσω και εγώ όσες έρευνες επιθυμείτε! Εκτός και αν είναι συνήθειά σας να προσπαθείτε να πείσετε το άτομο με το οποίο συνδιαλέγεστε μόνο μέσω της προσωπικής σας εμπειρίας. Εν έτη 2021 ένα θέμα τόσο σημαντικό όπως η ομοφυλοφιλία οφείλουμε να το αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα.
Υ.Γ Η δική μου προσωπική εμπειρία για τους ομοφυλόφιλους είναι η καλύτερη! Βλέπω ανθρώπους που είναι ευτυχισμένοι, βρίσκουν ειρήνη μέσα τους, αληθινή χαρά και ελπίδα για την ζωή ακόμα και όταν κάποιοι προσπαθούν να τους τα στερήσουν. Ονόματά δεν λέμε, προσωπικότητες δεν θίγουμε!
Όλα όσα γράφω αποδεικνύονται από την μεγαλύτερη “έρευνα” που υπάρχει, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ των gay και όλης της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ. Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη από αυτή, όταν βλέπεις ανθρώπους να βιώνουν όλη αυτή την κόλαση συναισθημάτων στην καθημερινότητα τους, όλα αυτά τα προβλήματα που δημιουργεί αυτή η ψυχική αδυναμία όταν δεν αντιμετωπίζεται σωστά και με τα κατάλληλα “φάρμακα” που μας προσφέρει απλόχερα τη πίστη μας.
Ίσως ακούγονται υπερβολικά αυτά που γράφω σε κάποιον ομοφυλόφιλο που δεν γνωρίζει τον Θεό και σίγουρα μέσα στην αθεία τους ορισμένοι, μέσα στο μικρόκοσμο που φτιάχνουν προσπαθώντας να προφυλαχθούν από ενδεχόμενη εξωτερική αρνητική συμπεριφορά, μέσα την άρνηση για την αλήθεια που φέρνει τελικά και την λύτρωση, μέσα στην προσπάθεια τους να περνάνε καλά στη ζωή τους, να θεωρούν ότι και ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί απλά δεν είδαν το καλύτερο.
Εάν ειδικά είσαι άθεος, νομίζω ότι άδικα γράφεις εδώ μέσα. Δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβεις τι λέγεται εδώ από ανθρώπους που βιώνουν την Χάρη Του Θεού. Θα τους καταλάβεις όταν θελήσεις και εσύ ο ίδιος να την γευτείς, γιατί δεν υπάρχει ανθρώπινη έρευνα που να την περιγράφει. Υπάρχουν άλλα βιβλία θεολογικά, Πατέρες αλλά φυσικά υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν σπουδάσει ψυχολογία, ιατρική κλπ, οι οποίοι γνωρίζουν ταυτόχρονα και την αλήθεια της Ορθοδοξίας και έτσι έχουν ένα όμορφο συνδιασμό πάνω τους και μπορούν να κατευθύνουν σωστά έναν άνθρωπο που θα ζητήσει την βοήθεια τους σε σχέση με έναν λχ άθεο ψυχολόγο που μπορεί να οδηγήσει σε αδιέξοδα ψυχικά έναν άνθρωπο.
Η ομοφιλοφιλία και κάθε ψυχικό πάθος αντιμετωπίζεται πάντα σοβαρά από την εκκλησία, να είσαι βέβαιος γι αυτό. Απλά να ξέρεις ότι οι κανόνες της πίστης μας για αυτό και άλλα σημαντικά θέματα, δεν μπορούν να αλλάξουν γιατί έτσι θα ακυρωνόταν το ίδιο το ευαγγέλιο, τα λόγια του ίδιου του Χριστού, η διδασκαλία του που είπε ότι “οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι”.
Η ψυχική ειρήνη και αληθινή χαρά και ελπίδα στη ζωή που ανέφερα στο προηγούμενο σχόλιο υπάρχει μόνο κοντά στο Θεό, πουθενά αλλού και στο γράφω όχι γιατί απλά πιστεύω στα λόγια του ευαγγελίου εκ πείρας “Ο δε καρπός του Πνεύματος έστιν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια”, αλλά γιατί εγώ ο ίδιος ως νέος είχα χρόνια σεξουαλικές σχέσεις με άτομα του ιδίου φύλλου και χρόνια ολόκληρα έχω ζήσει την ομοφυλοφιλική ζωή σε ότι υπάρχει εκεί έξω και στον κόσμο του ίντερνετ και γνωρίζω πλέον πολύ καλά τις διαφορές. Γνωρίζω εκ πείρας τι είδους “αληθινή χαρά και ελπίδα” έχει ένας άνθρωπος εκτός εκκλησίας και συγκεκριμένα ομοφυλόφιλος, και τι είδους “αληθινή χαρά και ελπίδα” έχει αυτός που βρήκε την αλήθεια και εύχομαι και σε κάθε gay εκεί έξω να την βρει γιατί λυπάμαι πραγματικά όταν βλέπω ανθρώπους να ταλαιπωρούνται.
Καλημέρα!
Οι ομοφυλόφιλοι Χριστιανοί πιστοί ταλαιπωρούνται και δεν μπορούν να ζήσουν την αληθινή χαρά και την ελπίδα επειδή η Εκκλησία τούς το επιβάλλει.
Μιλάτε για τα λόγια του ίδιου του Χριστού, το Ευαγγέλιο και την διδασκαλία του που είπε ότι “οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι”. Αυτό δεν το είπε ο Χριστός αλλά το αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στις επιστολές του προς Κορινθίους, ένας άνθρωπος δηλαδή όπως όλοι μας, με τις προσωπικές του πεποιθήσεις ή μη. Τώρα αν θέλετε να πιστέψετε ότι ο Απόστολος Παύλος και όλοι όσοι έγραψαν τα βιβλία που απαρτίζουν την Καινή Διαθήκη αντιπροσωπεύουν ακριβώς αυτολεξεί όσα είπε ο Χριστός είναι θέμα καθαρά υποκειμενικό. Πάρτε για παράδειγμα τα ευαγγέλια, οι επιστημονικές έρευνες όσον αφορά το ερώτημα σχετικά με τις διαφορές που συχνά συναντάμε σε εξωτερικές διατυπώσεις κάποιων διδασκαλιών στα ευαγγέλια, η απάντηση που συνήθως δίδεται είναι πως αυτές σχετίζονται με το σκοπό που επιδίωκε ο κάθε ευαγγελιστής γράφοντας το ευαγγέλιο του και με τις ανάγκες των χριστιανών στους οποίους απευθύνεται. Επίσης η επιστημονική θεολογική κοινότητα υποστηρίζει πως κάθε ευαγγελιστής βάζει την προσωπική του σφραγίδα, θεολογική ή φραστική, στο κοινό υλικό της παράδοσης ή στο υλικό που αντλεί από τις γραπτές πηγές, ανάλογα με τους παραλήπτες στους οποίους απευθύνεται
(Kurt Aland, The Problem of the New Testament Canon, Λονδίνο, Mowbray, 1962) & (L.D.Reynolds & N.G.Wilson, Αντιγραφείς και Φιλόλογοι, ΜΙΕΤ, 1981) & (Καραββιδόπουλου Ι., Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη, Πουρναρά, 1998).
Συνεχίζετε και κάνετε λόγο για την ομοφυλοφιλία ως ψυχικό πάθος και το πόσο σοβαρά αντιμετωπίζεται από την Εκκλησία- αερολογίες, προσωπικές απόψεις που στερούνται αποδεικτικών στοιχείων. Αν βέβαια έχετε αποδεικτικά στοιχεία ευχαρίστως να μας τα παραθέσετε. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας από το 1990 δεν συμφωνεί μαζί σας, καθώς αφαίρεσε την ομοφυλοφιλία από την λίστα με τα ψυχικά νοσήματα που ίσχυε μέχρι τότε, επειδή δεν υπήρχαν στοιχεία που να το αποδεικνύουν. Αυτό συγκεκριμένα εγκρίθηκε από την 43η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας στις 17 Μαΐου 1990. Ολόκληρη η συναίνεση της επιστημονικής έρευνας και της κλινικής βιβλιογραφίας υποδεικνύει ότι οι έλξεις, τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές προς το ίδιο φύλο είναι φυσιολογικές και θετικές παραλλαγές της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Υπάρχει πλέον σήμερα ένας μεγάλος όγκος επιστημονικών στοιχείων που αποδεικνύουν ότι το να είσαι ομοφυλόφιλος, λεσβία ή αμφιφυλόφιλος είναι συμβατός με τη φυσιολογική ψυχική υγεία και την κοινωνική προσαρμογή
(http://www.euro.who.int/en/what-we-do/health-topics/communicable-diseases/hivaids/news/news/2011/6/stop-discrimination-against-homosexual-men-and-women) & (American Psychological Association: Appropriate Therapeutic Responses to Sexual Orientation).
Δυστυχώς για εσάς δεν είμαι άθεος, αλλά δεν υπάρχει και μέτρο να μετρήσει πόσο Χριστιανός είναι ο καθένας μας, εννοώντας πως δεν μπορεί να είναι κάποιος περισσότερο Χριστιανός από κάποιον άλλο. Αν τηρούσατε πιστά το ορθόδοξο δόγμα θα ήσασταν στα ουράνια και δεν θα μας γράφατε από εδώ. Επειδή λοιπόν άνθρωπος παραμένετε με αδυναμίες και μη, θα ήταν καλύτερα να σταματήσετε να αναπαράγετε την προσωπική σας θρησκευτική μισαλλοδοξία και να μην κάνετε διακρίσεις όπου σας ταιριάζει. Οι ομοφυλόφιλοι Χριστιανοί έχουν το δικαίωμα να μπορούν να ζήσουν ακριβώς όπως και οι ετεροφυλόφιλοι. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί διάκριση προς το γενετήσιο δικαίωμα του ανθρώπου και είναι κρίμα η αγαπημένη Ορθόδοξη Εκκλησία να το ευαγγελίζεται!
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω να παραθέσετε κάποιες έρευνες οι οποίες στηρίζουν τις απόψεις σας. Αν θέλετε να κάνουμε υγιή διάλογο αναμένω με ανυπομονησία να τις διαβάσω- η προσωπική σας γνώμη και εμπειρία δεν αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα!
*** Επειδή υπάρχει ένα θέμα με τα σχόλια και δεν μπορώ να απαντήσω απευθείας στο τελευταίο σχόλιο του φίλου Ανδρέα – 12 Δεκεμβρίου 2021 at 2:11 ΜΜ – το κάνω εδώ με αυτό τον τρόπο και ελπίζω να το δει. Δυστυχώς και σε άλλο σχόλιο του δεν υπάρχει δυνατότητα απάντησης, αλλά η ουσία όσων γράφω παραμένει η ίδια.
Καλημέρα Ανδρέα
Αρχικά να ξέρεις ότι δεν έχω σκοπό να έρθω σε αντιπαράθεση με κανένα gay, δεν είναι αυτός ο σκοπός που γράφω την προσωπική μου εμπειρία που είναι και πολλών ετών. Σκοπός μου είναι να μοιραστώ με άλλους ανθρώπους τις σκέψεις μου και φυσικά όποιος θέλει τις δέχεται, δεν βιάζω κανένα να συμφωνήσει μαζί μου ή να απαντάει στα σχόλια μου.
Ήμουν απολύτως βέβαιος ότι δεν θα καταλάβεις τι γράφω και δεν μπορείς σε αυτή τη φάση της ζωής σου να με νιώσεις, γιατί απλά εκπέμπουμε σε άλλα μήκη κύματος και η τελευταία απάντηση σου με επιβεβαίωσε πλήρως. Εσύ όπως και άλλοι “χριστιανοί” και μη, περιμένεις να δεις επιστημονική μελέτη για την ύπαρξη Του Θεού … και αν νομίζεις ότι ο Ιησούς Χριστός είναι σύμφωνος με την ομοφυλοφιλία, πλανάσαι πλάνην οικτράν. Ο Απόστολος Παύλος ότι έχει πει και γράψει είναι 100% σύμφωνο με την διδασκαλία του Χριστού, από τον ίδιο τον Θεό έπαιρνε την Χάρη για τα θαύματα που έκανε και από τον ίδιο φωτιζόταν όταν μιλούσε. Φυσικά και κάθε Απόστολος όπως και κάθε άνθρωπος διατηρεί τον δικό του χαρακτήρα, αυτός όμως ποτέ δεν έρχεται σε αντίθεση με την πηγή της αλήθειας. Αυτά είναι βασικά πράγματα που τα κατανοεί φαντάζομαι σχεδόν ο οποιοσδήποτε.
Η εκκλησία δεν μου επιβάλλει τίποτα, πλανιέσαι και σε αυτό. Εγώ ο ίδιος θέλησα να απελευθερωθώ από το ψυχικό πάθος μου και ζήτησα την βοήθεια του ίδιου Του Θεού μέσω της εκκλησίας η οποία πάντα με αγάπη και υπομονή με στηρίζει στον αγώνα που ΕΓΩ διάλεξα να κάνω γιατί βλέπω ότι μόνο έτσι είναι πραγματικά ευτυχισμένος ο άνθρωπος. Διώχνοντας τα πάθη από την ψυχή του. Οπότε η ταλαιπωρία που βρίσκεις στους ομοφυλόφιλους χριστιανούς είναι απλά στο μυαλό σου, πουθενά αλλού.
Καταλαβαίνω ότι προσπαθείς να υποστηρίξεις την ομοφυλοφιλία και αμύνεσαι αυτή την στιγμή έντονα στις αλήθειες που βλέπεις να γράφονται, αλλά η αλήθεια είναι μια και βρίσκεται κοντά στο Θεό και το ζω αυτό έντονα. Θα ήθελα και εσύ να το ζήσεις κάποια στιγμή αλλά θα γίνει μόνο όταν με καλή προαίρεση προσπαθήσεις να πλησιάσεις την αλήθεια. Όταν βλέπεις κάτι που είναι αντίθετο με τις σεξουαλικές σου επιλογές, θέλεις να το πολεμήσεις γιατί αισθάνεσαι ότι απειλείσαι από αυτό. Απειλείται να γκρεμιστεί σαν χάρτινος πύργος η ψευδαίσθηση που σου έχουν δημιουργήσει ο Πονηρός και κόσμος του, ότι δηλαδή η ομοφυλοφιλία είναι μια φυσιολογική κατάσταση και ότι κάθε τι πνευματικό πρέπει να αποδεικνύεται επιστημονικά με μελέτες. Σε καταλαβαίνω σε κάθε τι που γράφεις, σου είπα έχω εμπειρία πολλών ετών.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας από το 1990 δεν συμφωνεί μαζί μου, γιατί απλά τα άτομα που τον απαρτίζουν σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο, σκέφτονται καθαρά υλικά, όχι πνευματικά. Η Ορθόδοξη εκκλησία που είναι ότι πιο γνήσιο υπάρχει ως προς τον Ιησού Χριστό, πάντα θα καταδικάζει την πράξη της ομοφυλοφιλίας – όχι τον άνθρωπο – όπως και τις υπόλοιπες σεξουαλικές πράξεις εκτός γάμου και πολύ καλά θα κάνει αφού ακολουθεί τα λόγια του ίδιου του Θεού και νοιάζεται για την ψυχική υγεία του κόσμου.
Καταλαβαίνεις ότι η γνώμη ενός ψυχολόγου ή επιστήμονα που υποστηρίζει την ομοφυλοφιλία, σε πνευματικό επίπεδο δεν έχει καμιά αξία για τον Ορθόδοξο Χριστιανό.
Αλλοίμονο μου αν έπαιρνα υπόψη μου τις γνώμες ανθρώπων που δεν έχουν σχέση με τον Θεό και την αλήθεια Του και δεν άκουγα τους χιλιάδες Αγίους και Πατέρες της εκκλησίας μας. Θα ήταν πολύ ανόητο από πλευράς μου. Η επιστημονική κοινότητα πολλές φορές ήρθε και θα έρθει σε αντίθεση με την διδασκαλία της εκκλησίας, όπως λχ συμβαίνει και με τις εκτρώσεις που τις θεωρεί δικαίωμα της γυναίκας. Είναι πάρα πολλά τα θέματα που υπάρχουν διαφωνίες αλλά δεν με μπερδεύει εμένα καθόλου αυτό.
Κάθε χριστιανός διαφέρει με τον άλλο και φυσικά όλοι βρίσκονται σε διαφορετική πνευματική κατάσταση. Το θέμα είναι να υπάρχει βελτίωση και αυτό δεν γίνεται διαβάζοντας επιστημονικές πλανεμένες πνευματικά μελέτες που διδάσκουν και προτρέπουν στο αφύσικο, αλλά προσκολλώντας στην αλήθεια Του Ευαγγελίου. Αυτό προσπαθώ να κάνω και εγώ και βλέπω πόσο μεγάλη διαφορά έχει η ζωή μου κοντά στην εκκλησία από όταν κατά περιόδους είχα προσκολληθεί στην σάρκα.
Κάθε ένας φυσικά έχει δικαίωμα να κάνει ότι θέλει και δικαίωμα σου και οποιοδήποτε άλλου να έχει σχέσεις με άνδρες αλλά ας μην πλανόμαστε όμως … Χριστιανός δεν είναι γιατί ο χριστιανός είναι μίμηση του Χριστού, όχι πολέμιος στις εντολές Του. Στα χαρτιά μπορεί να είναι, αυτό είναι άλλο θέμα.
Μιας και οι επιστημονικές έρευνες δεν σας πείθουν ως Χριστιανός Ορθόδοξος που μάλλον αποδέχεται την επιστήμη όπου και όπως τον βολεύει, ας αρχίσω και εγώ να εκφράζω την υποκειμενική μου άποψη.
Σαν ομοφυλόφιλος Χριστιανός Ορθόδοξος όσο μπορώ και αποδέχομαι μέρος του δόγματος, καθώς υπάρχουν και διδασκαλίες μέσα σε αυτό που δεν αρμόζουν εν έτει 2021, δεν έχω κανένα πρόβλημα να ζω σύμφωνα με τις επιθυμίες μου ολοκληρωμένα και να έχω τα ίδια δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους. Λέγοντας δεν έχω πρόβλημα εννοώ ότι δεν με ελέγχει κανένας και ούτε μου απαγορεύει να είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος από την μία, από την άλλη δεν προκαλώ πρόβλημα σε κανένα με την προτίμηση μου αυτή εκτός αν αυτός ο κάποιος πάσχει από κάποιο ψυχικό νόσημα και θέλει να νομίζει ότι μόνο οι δικές του σεξουαλικές προτιμήσεις είναι σωστές. Όντας άνθρωπος έχω γενετήσιο δικαίωμα στην σεξουαλική επαφή με κάποιον που τον αγαπώ και τον νοιάζομαι όπως έχουν όλοι. Δεν βρίσκω λόγο να απομακρυνθώ από την σεξουαλική επαφή καθώς κάτι τέτοιο αντίκειται στο δικαίωμα μου αυτό. Άλλωστε δεν έχω σκοπό να γίνω μοναχός ή ασκητής παραμένοντας μακριά από κάθε τί εγκόσμιο. Τώρα για ποιο λόγο εσείς επιλέξατε να απελευθερωθείτε από αυτό το “ψυχικό πάθος” μέσω της Εκκλησίας είναι άξιο απορίας.
Ο Χριστιανός δεν μπερδεύει την πίστη του με την επιστήμη, αυτά είναι χιλιοειπωμένα πράγματα. Γνωρίζω πολύ καλά τι είναι η επιστήμη, την δέχομαι, την χρησιμοποιώ καθημερινά στη ζωή και ωφελούμε από αυτήν, έχω πάθει βέβαια και κακό από κακή της χρήση από δική μου επιλογή και υπαιτιότητα αλλά όπως γνωρίζει όλος ο κόσμος θεωρώ, τα πνευματικά θέματα ξεφεύγουν από τα μικρά καλούπια της επιστήμης αφού στην πίστη, την δύναμη Του Θεού, το θαύμα και όλα όσα ζει ο άνθρωπος πραγματικά κοντά στο Θεό, δεν υπάρχει η λογική της ύλης αλλά η Χάρη Του Θεού. Η Χάρη αυτή, η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος δεν εξηγείται και δεν αποδεικνύεται από επιστημονικές μελέτες. Λειτουργεί συνήθως αθόρυβα χωρίς να την αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος ανακαινίζοντας όλο το είναι μας προς το θετικό. Είναι τελείως ανόητο να προσπαθούμε να εξηγήσουμε τον Θεό και τα θέματα πίστης με επιστημονικές έρευνες αφήνοντας στην άκρη το ίδιο το βίωμα που προέρχεται από τον πνευματικό αγώνα. Η σχέση επιστήμης – πίστης δεν με μπερδεύει καθόλου.
Η Ορθοδοξία αποδεδειγμένα είναι ότι πιο γνήσιο υπάρχει στην διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Εάν αλλάζαμε κάτι μέσα σε αυτήν, τότε αυτή η γνησιότητα της θα έπαυε να υπήρχε και θα μιλούσαμε πλέον για δικά μας προσωπικά ευαγγέλια. Όλη η Χάρη Του Θεού θα έφευγε από πάνω μας γιατί απλά δεν θα ακολουθούσαμε την αλήθεια Του που σκοπό έχει πάντα να μας κάνει ότι καλύτερο μπορούμε να γίνουμε ο κάθε ένας προσωπικά σε πνευματικό επίπεδο. Είναι πολύ μεγάλη πλάνη να λέμε ότι η εκκλησία επειδή ζούμε στον 21ο αιώνα πρέπει να αλλάξει τους κανόνες της αφού αυτές βασίζονται στις γραφές που είναι διαχρονικές. Όσα χιλιάδες χρόνια και να περάσουν, ο αληθινός γνήσιος λόγος Του Θεού δεν μπορεί να αλλάξει και αλλοίμονο μας εάν επιχειρήσουμε κάτι τέτοιο.
Κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος στη ζωή του να ακολουθήσει τις επιθυμίες του και να ζει όπως θέλει αυτός. Είναι δεδομένο αυτό, δεν χρειάζεται να το επαναλαμβάνουμε συνέχεια. Δεν χρειάζεται να μιλάμε συνέχεια για δικαιώματα που έχουμε, είναι δεδομένο όλα αυτά. Το βλέπουμε και στα ίδια τα λόγια του Ιησού Χριστού, «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι»
Πνευματικά όμως ο άνθρωπος που αμαρτάνει κατά βούληση δεν θα είναι ποτέ στην ίδια κατάσταση που βρίσκεται ένας άνθρωπος εντός εκκλησίας, κοντά στο Θεό. Δεν θα είναι αληθινός χριστιανός αυτός που λέει ότι εγώ θα πάω στην εκκλησία αλλά γυρνώντας σπίτι μου θα πέσω και στο κρεβάτι με τον gay φίλο μου γιατί έτσι μου αρέσει και δεν θα είναι όχι γιατί αυτό είναι δική μου άποψη, αλλά όλης της εκκλησίας και ότι την απαρτίζει, αυτό λέει και ο ίδιος ο Χριστός. Είναι μεγάλη πλάνη να νομίζουμε ότι η αμαρτία μπορεί να συνδυαστεί με τον Θεό, επειδή εμάς μας αρέσει ή μας βολεύει αυτή η κατάσταση.
Εμένα προσωπικά με αφήνει σχεδόν αδιάφορο πλέον το τι κάνει κάθε ένας στη ζωή του σε σεξουαλικό επίπεδο, απλά έχω μπει στη διαδικασία να καταθέσω την γνώμη μου τώρα χάριν της συζήτησης. Το πρόβλημα που δημιουργεί ο άνδρας που έχει σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες, το δημιουργεί πρώτα από όλα στον εαυτό του και φυσικά είναι πολυδιάστατο. Μην νομίζεις ότι πραγματικά ο κόσμος ενδιαφέρεται αν εσύ κοιμάσαι με άνδρες ή αν εγώ κοιμόμουν και έχω κάνει τόσα στη ζωή μου. Ο κάθε ένας έχει τα δικά του προβλήματα και έχει πολλά να σκεφτεί και να κάνει. Στον εαυτό μας δημιουργείται το πρόβλημα, απλά κάποιοι δεν το αντιλαμβάνονται ακόμα ή μπορεί και να το βλέπουν σε ένα βαθμό αλλά μακριά από τον Θεό το πάθος είναι τόσο δυνατό, η συνήθεια έχει γίνει τόσο μεγάλη που εξουσιάζονται από αυτά.
Αυτό που νιώθω για τους gay είναι μόνο λύπη γιατί ξέρω από δική μου εμπειρία πόσα αρνητικά συναισθήματα βιώνουν και τι προβληματική είναι η κοινωνική τους ζωή χωρίς όμως να έχω κακή προαίρεση απέναντι σε κανένα και απέναντι σε καμιά άποψη. Αφού και εγώ ο ίδιος μια ζωή μέσα στις ομοφυλοφιλικές σχέσεις ήμουν. Έχω γνωρίζει εκατοντάδες gay στη ζωή μου.
Κλείνοντας να τονίσω ότι κανείς δεν μου επιβάλλει να αλλάξω συνήθειες, είναι δική μου επιλογή όσα γράφω και πράττω. Κανείς δεν με πιέζει μέσα στην εκκλησία, ίσα – ίσα μόνο αληθινή αγάπη έχω βρει. Είναι επιλογή μου να ζω κοντά στο Θεό γιατί είδα από την μεγάλη μου εμπειρία αλλά και την ζωή πάρα πολλών άλλων gay που γνωρίζω, ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος που οδηγεί στην φυσιολογική ζωή, την πραγματική χαρά, σωματική και ψυχική ολοκλήρωση του ανθρώπου.
Θεός όμως και αμαρτία ΔΕΝ συνδυάζονται.
Ανδρέα, η Ορθόδοξη πίστη έχει την ανθρωπολογία της και η επιστήμη έχει την ψυχολογία της. Η Ορθόδοξη πίστη στηρίζεται στην αποκάλυψη, ενώ η επιστήμη στηρίζεται στο πείραμα και την παρατήρηση. Υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι που το αντικείμενο των δύο συστημάτων αλληλοεπικαλύπτεται. Στο κομμάτι της ομοφυλοφιλίας μπορούν τόσο η πίστη όσο και η ψυχολογία να λένε αλήθειες και θα μπορούσαν να λένε και λάθος πράγματα. Το σημαντικό είναι να μην εργαλειοποιούμε τη μία εναντίον της άλλης. Για μένα π.χ. είναι τελείως περιττό να μπω σε μια διαδικασία να καταρρίψω κάποια ευρήματα της ψυχολογίας, καθώς είμαι βέβαιος πως οι ψυχολόγοι δεν είναι επ’ ουδενί αλάθητοι. Προς τιμή της, η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία έχει τοποθετηθεί για το θέμα με ανακοινώσεις της, όπως η παρακάτω:
“It is important for psychology as a behavioral science, and various faith traditions as theological systems, to acknowledge and respect their profoundly different methodological, epistemological, historical, theoretical, and philosophical bases. Psychology has no legitimate function in arbitrating matters of faith and theology, and faith traditions have no legitimate place arbitrating behavioral or other sciences.” (APA Resolution on Religious, Religion-Based and/or Religion-Derived Prejudice)
Το αν λοιπόν η αρσενοκοιτία είναι ψυχικό πάθος δεν έχει αρμοδιότητα να το κρίνει κανένας ψυχολόγος. Ψυχικό πάθος δεν σημαίνει mental disorder. Μιλάμε για ξεχωριστά πράγματα και ελπίζω αυτό να είναι κατανοητό από όλους. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι ξεκάθαρο πως τόσο η απόφαση του ΠΟΥ του 1990 όσο και η δισχιλιετής αντίληψη της Εκκλησίας ότι η αρσενοκοιτία είναι αμάρτημα μπορούν να είναι ταυτόχρονα και οι δύο σωστές.
Από κει κι έπειτα, σε αυτή την κοινότητα δεν επιδιώκουμε να περιορίσουμε τα δικαιώματα κανενός. Ο καθένας μπορεί στη ζωή του να κάνει ό,τι θέλει (Α΄ Κορ. 6:12). Το να επιδιώκει όμως κάποιος στο όνομα των δικών του δικαιωμάτων να περιορίσει τα δικαιώματα και τις επιλογές των άλλων αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό. Η απόπειρα μάλιστα που κάνεις με μερικά σχόλια να σχετικοποιήσεις το δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία ως δήθεν κατώτερο δικαίωμα είναι μια πολύ επικίνδυνη άποψη. Στην ελληνική δικαιοπολιτική τάξη, “η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη” (άρ. 13§1 Σ). Και ως ομοφυλόφιλοι Χριστιανοί δεν πρόκειται να χαρίσουμε σε κανέναν αυτή μας την ελευθερία.
Καλησπέρα κ.Δούκα! Από πού προκύπτει ότι εγώ παραβιάζω τα δικαιώματά σας;
Όταν κάνω αναφορά σε έρευνες δεν είναι σχετικοποίηση αλλά εμπειρικός έλεγχος, το ακριβώς αντίθετο δηλαδή.
Υπογραμμίστε μου σας παρακαλώ το σημείο στο οποίο μιλάω για περιορισμό ή παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας;
Μπορείτε να απαντήσετε σε αυτά τα ερωτήματα; Διαφορετικά θα πρέπει να υποθέσω ότι διαστρεβλώνετε τα λόγια μου όπως κάνατε και σε παλιότερα σχόλιά μου. Εν πάση περιπτώσει έστω και στα πλαίσια υγιούς διαλόγου δώστε μία σαφή απάντηση.
Τα πορίσματα κάθε ψυχολογικής έρευνας μπορούν να καταρριφθούν βεβαίως, όμως αυτό γίνεται μέσω νέων ερευνών. Αυτό σημαίνει επιστημονική εξέλιξη. Οπότε αν κάνει κάπου λάθος η ψυχολογία ως προς την ομοφυλοφιλία αυτό θα κριθεί μέσω της έρευνας και αυτό γιατί η ίδια ψυχολογία είναι ανοικτή σε κριτική, βασικό κομμάτι της επιστήμης. Από την άλλη όπως ισχυρίζεστε η Ορθόδοξη Πίστη απορρίπτει κάτι τέτοιο καθώς αποδέχεται μόνο την αποκάλυψη. Όμως ένας υγιής σκεπτόμενος άνθρωπος, ομοφυλόφιλος και Χριστιανός Ορθόδοξος, πρέπει να λαμβάνει υπόψη του και τα δύο όταν εξετάζει ένα θέμα όπως την ομοφυλοφιλία και να κρίνει μόνος του τα ποια πλευρά, Εκκλησία ή Ψυχολογία, έχει τα ισχυρότερα αποδεικτικά στοιχεία δεν νομίζετε;
Αναφέρομαι στην αποστροφή του σχολίου σας “Τα προβλήματα τα δημιουργούν οι δογματισμοί και οι απολυτότητες της Ορθοδοξίας και όχι η σεξουαλική μας φύση και η υγιής έκφρασή της μέσω της σεξουαλικής επαφής. Άλλωστε το τελευταίο αποτελεί γενετήσιο δικαίωμα του ανθρώπου, ενώ το δόγμα της κάθε θρησκείας κατασκεύασμα”. Εδώ υπονοείτε ότι η θρησκευτική ελευθερία είναι υποδεέστερο δικαίωμα. Θα αντιλαμβάνεστε ότι αυτή είναι μία ιεράρχηση που μπορείτε να την κάνετε ελεύθερα για τον εαυτό σας, όχι όμως να την επιβάλλετε και στους άλλους. Εξάλλου, ο περιορισμός του ενός δικαιώματος οδηγεί στον περιορισμό και του άλλου. Αν είσαι υποχρεωμένος να εκφράσεις την θρησκευτική/σεξουαλική σου ταυτότητα με έναν συγκεκριμένο τρόπο, τότε ούτε η άλλη σου ταυτότητα θα εκφράζεται ελεύθερα.
Όσον αφορά το ζήτημα θρησκεία-επιστήμη, νομίζω ότι ήμουν σαφής. Εκτιμώ την επιστήμη με τα ελαττώματά της. Αγαπώ την πίστη μου ακόμη κι αν κάποια κομμάτια της με δυσκολεύουν. Και καταλαβαίνω ότι οι δυο τους βλέπουν τον κόσμο από διαφορετική σκοπιά. Και ναι, η αρσενοκοιτία μπορεί να είναι πνευματικό πρόβλημα, την ίδια στιγμή που δεν είναι ψυχολογικό πρόβλημα. Κι αυτή είναι εν τέλει η ομορφιά της ελευθερίας.
Η Θρησκευτική ελευθερία μπορεί να υπάρχει, ο καθένας μπορεί να πιστεύει όπου θέλει εννοείται και δεν υπάρχει τίποτα υποδεέστερο σε αυτό που να υπονοείται από τα λεγόμενά μου. Επίσης ο καθένας μπορεί να πιστεύει όπου θέλει είτε εντός μίας οργανωμένης θρησκείας είτε εκτός.
Το δόγμα της Ορθοδοξίας όσον αφορά το γενετήσιο δικαίωμα της σεξουαλικής μου έκφρασης είναι και το μόνο που θα μπορούσε να δημιουργεί πρόβλημα στην αποδοχή της επιλογής μου αυτής από την Εκκλησία. Αλλά όπως είπα το δόγμα παραμένει δόγμα, δηλαδή αυτό φαίνεται στην Εκκλησία ότι είναι το σωστό και ακριβώς επειδή της φαίνεται και δεν θέλει να το αποδείξει κιόλας μέσω εμπεριστατωμένης έρευνας θα σας απαντήσω ότι ναι μεν δεν είναι υποδεέστερη αλλά δεν αποτελεί και την ισχυρότερη.
Ποιο είναι λοιπόν το πνευματικό πρόβλημα που δημιουργεί η αρσενοκοιτία όπως αρέσκεστε να την ονομάζετε;
κ. Δημήτρη! Η ομοφυλοφιλία δεν είναι πνευματικό ζήτημα. Η Εκκλησία προφανώς μπορεί να εκφέρει άποψη αλλά αυτό πρέπει να γίνεται στα πλαίσια υγιούς διαλόγου και όχι θείας αποκάλυψης. Το δόγμα προκύπτει από το λέξη δοκέω-ώ που σημαίνει μου φαίνεται. Αυτό το “μου φάινεται” ορθόδοξο δόγμα μόνο σταθερό δεν είναι τα τελευταία 2000 χρόνια και αυτό επιβεβαιώνεται με το τί ψηφίζεται κάθε φορά στα Οικουμενικές Συνόδους. Θέλω να πω ότι δεν είναι πλάνη να απαιτούμε τον 21ο Αθήνα η Εκκλησία να αλλάξει τους κανόνες της καθώς το κάνει επανειλημμένα σε βάθος χρόνου και όχι μόνο όσον αφορά του πιστούς και τις μεταξύ τους σχέσεις αλλά και θέματα πιο εσωτερικά.
Προσωπικά δεν ξεχωρίζω τον εαυτό μου όταν έρχομαι σε σεξουαλική επαφή με ένα άτομο του ίδιου φύλου από ότι κάνει κι ένας ετεροφυλόφιλος είναι το ίδιο πράγμα. Είναι ακραία και ρατσιστική η άποψη ότι ένας ετεροφυλόφιλος Χριστιανός Ορθόδοξος μπορεί να έρχεται σε σεξουαλική επαφή αλλά ένας ομοφυλόφιλος όχι γιατί τον απομακρύνει από τον Θεό.
Συνεχώς αναφέρετε ότι λυπάστε για τους ομοφυλόφιλους Χριστιανούς τους οποίους βλέπετε ως επί το πλείστον δυστυχισμένους, αλλά είμαστε και εμείς οι ομοφυλόφιλοι Χριστιανοί που μπορούμε να ζούμε ευτυχισμένα με τον άνθρωπό μας και να εκφραζόμαστε ελεύθερα και δεν μπορεί να μας το απαγορέψει αυτό καμία Εκκλησία καθώς δεν δημιουργούμε πρόβλημα σε κανέναν.
Ανδρέα μου λυπάμαι που θα το πω και πάλι αλλά πλανασαι οικτρά. Η ομοφυλοφιλία και κάθε είδους σαρκικο αμάρτημα είτε το κάνει gay, είτε str8 σε βγάζει αυτομάτως εκτός εκκλησίας αφού απομακρυνεσαι από τον ίδιο τον Θεό. Κάθε αμαρτία είναι πνευματικό ζήτημα και μάλιστα τα σαρκικα αμαρτήματα είναι από τα χειρότερα, τα λεγόμενα θανάσιμα αμαρτήματα.
Βρίσκεσαι σε πολύ μεγάλη πλάνη και λυπάμαι που βλέπω από τα σχόλια σου ότι ακόμα και στα πιο απλά και βασικά πνευματικά θέματα μπερδεύεσαι. Το ευαγγέλιο δεν αλλάζει, ξέχασε το αυτό. Αν η πίστη μας η Ορθοδοξία μέσω των ανθρώπων της θεωρούσε από την μία μέρα στην άλλη πως έχεις δίκιο, αυτή θα ήταν και η καταστροφή της αφού θα απομακρυνοταν από την αλήθεια του ευαγγελίου. Οι οικουμενικες συνοδοι δεν άλλαξαν το ευαγγέλιο, ίσα ίσα προστατεψαν την αλήθεια του αλλά θεωρώ ότι μάλλον είναι δύσκολο να τα κατανοήσεις αυτά από την στιγμή που δεν βλέπεις καν ως πνευματικό θέμα την ομοφυλοφιλία.
Μην μπερδεύεις επίσης τον str8 εντός γάμου με αυτόν που αμαρτανει εκτός γάμου. Ο πρώτος ζει σύμφωνα με το ευαγγέλιο, ο δεύτερος σύμφωνα με τα πάθη του όπως διαλέγει να κάνει ένας gay. Δεν διαφέρουν και πολύ ο gay με έναν str8 που αλλάζει τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα, σχεδόν την ίδια κατάσταση ζούνε. Με αυτόν τον str8 λοιπόν ναι μοιάζεις.
Έχεις πολλά και μεγάλα κενά στα πνευματικά θέματα, ακόμα μπουσουλας, η πνευματική σου κατάσταση είναι πολύ χαμηλή και λυπάμαι πραγματικά που το διαπιστώνω αυτό. Είναι τόσο έντονο …
Όταν λέω ότι λυπάμαι τους gay γιατί γνωρίζω εκ πείρας την ζωή και την ψυχολογία τους, δεν αναφέρομαι μόνο στους χριστιανούς αλλά στους gay γενικότερα κάθε θρησκείας είτε και άθεους. Κάθε gay άνθρωπος στον πλανήτη ουσιαστικά το ίδιο πνευματικό πρόβλημα έχει. Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζει ψυχικά και κοινωνικά.
Ζήσε όπως θέλεις… Δεν μου δημιουργείς εμένα πρόβλημα και στον υπόλοιπο κόσμο. Όπως σου είπα και πριν δεν με αφορά καν, ούτε ο κόσμος ενδιαφέρετε πραγματικά για το τι κάνεις στο κρεβάτι σου. Μην πλανασαι όμως ότι έτσι είσαι χριστιανός και μάλιστα όμοιος με ένα παντρεμένο ζευγάρι. Δεν έχεις καμία σχέση και αυτό δεν είναι απλά η γνώμη μου, είναι η πραγματικότητα που δεν μπορεί να αλλάζει σύμφωνα με τα πάθη κάποιου gay.
Κάνε ότι θέλεις στην ζωή σου, δεν σου το απαγορεύει κάνεις αλλά να έχεις και ταυτόχρονα και αυτογνωσία.
Κ. Δημήτρη,
είναι γνωστό το μπέρδεμα να θεωρείται η ομοφυλοφιλία το ίδιο με την μοιχεία. Το ότι είναι κάποιος ομοφυλόφιλος δεν σημαίνει ότι αλλάζει συντρόφους σαν τα πουκάμισα.
Σταματήστε να βλέπετε την ομοφυλοφιλία μόνο μέσω των εμπειριών που είχατε εσείς και ο κύκλος σας. Οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να παντρεύονται με πολιτικό γάμο και να είναι αγαπημένοι και πιστοί μεταξύ τους, αφού με θρησκευτικό τους απαγορεύεται από την Εκκλησία. Θα μου πείτε δεν αναγνωρίζετε πολιτικούς γάμους. Θρησκευτικός ή πολιτικός ο γάμος δεν έχει σημασία γιατί το σημαντικότερο είναι η αγάπη μεταξύ των ανθρώπων και δεν σημαίνει ότι επειδή δεν μετείχαν στο θρησκευτικό τελετουργικό του γάμου από την Εκκλησία δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Είδαμε πόσοι ευλογημένοι είναι οι θρησκευτικοί γάμοι τόσα χρόνια!
Αγαπητέ μπορείτε να μου υπογραμμίσετε πού ακριβώς αναφέρω στο σχόλιο μου ότι το Ευαγγέλιο άλλαξε μέσα στα χρόνια; Μάλλον όχι!
Θεωρείτε ότι το δόγμα της Εκκλησίας παρέμεινε σταθερό 2 χιλετίες μέχρι σήμερα; Τότε πώς διακαιολογείτε εσείς ότι σε κάθε Οικουμενική Σύνοδο δογματίζουν για διαφορετικά πράγματα κάθε φορά; Ακριβώς επειδή η Εκκλησία κάθε φορά έρχεται αντιμέτωπη με διαφορετικά πράγματα στην εποχή της που πρέπει να λύσει. Και κάποια από αυτά τα ζητήματα είναι ζητήματα που αφορούν και τους πιστούς της. Ευχαρίστως να σας παραθέσω μερικά παραδείγματα εφόσον το επιθυμείτε και εσείς!
Πραγματικά κ. Δημήτρη θεωρείτε τον εαυτό σας αρμόδιο για να κρίνει ποιος πλανάται ή όχι και μάλιστα να το λέτε με σθένος και σιγουριά. Αν ναι, ποιος σας δίνει αυτή την αρμοδιότητα, πείτε μας σας παρακαλώ!
Εν πάση περιπτώσει, υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι Χριστιανοί σε αυτό τον κόσμο που δεν φοβούνται να ζήσουν την ζωή τους ευτυχισμένα με το άνθρωπο που αγαπούν και νοιάζονται και χαίρομαι που είμαι ένας από αυτούς. Από την άλλη είναι πραγματικά απάνθρωπο να εκφράζονται τέτοιες ρατσιστικές απόψεις περί εξίσωσης της ομοφυλοφιλίας με την μοιχεία είτε τις στηρίζετε εσείς ο ίδιος είτε η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Φίλε μου Ανδρέα πραγματικά καταλαβαίνω κάθε σου σκέψη, αλλά νομίζω ότι εσύ δεν μπορείς να αντιληφθείς σε αυτή τη φάση της ζωής σου τι σου γράφω εγώ ή τι σου γράφουν άλλοι και γενικότερα το θέμα της ομοφυλοφιλίας από πνευματικής απόψεως και το τονίζω από πνευματική άποψη πάντα γιατί αυτό εξετάζω εγώ και αυτό έχει την μεγαλύτερη σημασία και δεν βρίσκω νόημα στο να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια ξανά.
Όλο το πρόβλημα στην ομοφυλοφιλία έχει να κάνει με το ότι συγκαταλέγεται δικαίως από την εκκλησία ανάμεσα στα σαρκικά αμαρτήματα που μας χωρίζουν από τον Θεό. Σαρκικά αμαρτήματα υπάρχουν πολλά και διάφορα, ακόμα και η αυτοϊκανοποίηση είναι σαρκικό αμάρτημα – πνευματικό θέμα. Δεν έχω εγώ κάποιο μπέρδεμα στο μυαλό μου, γνωρίζω να τα διακρίνω και κατανοώ τι είναι το κάθε ένα. Από πνευματική σκοπιά όμως δεν διαφέρουν και πολύ γιατί όπως σου έγραψα κάθε άνθρωπος που ζει σαρκικά αφήνεται στα πάθη του και έτσι βγαίνουν όλοι εκτός εκκλησίας με την βούληση τους. Γι’ αυτό σου γράφω ότι ο μόνος str8 που έχεις όμοια χαρακτηριστικά, είναι ο str8 που ζει καλλιεργώντας τα πάθη του και δεν έχει μεγάλη διαφορά για την εκκλησιά αν εσύ πας με άνδρες ή ο ετεροφυλόφιλος ψάχνει γυναίκες ή αν εσύ θέλεις σταθερές σχέσεις και κάποιος άλλος gay ή str8 δεν θέλει σταθερές σχέσεις.
Κρίνοντας αυτές τις καταστάσεις σύμφωνα με το ευαγγέλιο και όχι μόνο με την προσωπική μου άποψη, δεν διαφέρεις ιδιαίτερα από έναν τέτοιο ετεροφυλόφιλο αφού και οι δύο σας θέτετε εκτός εκκλησίας τον εαυτό σας και μένετε χριστιανοί απλά στα χαρτιά … με ότι συνεπάγεται αυτό.
Αυτά όλα δεν είναι απλά η δική μου άποψη που σχηματίστηκε από την πείρα ετών που έχω πάνω στην ομοφυλοφιλία όπως αναφέρω και στο άρθρο μου «ΓΝΩΡΙΣΑ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΟΛΗ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ», αλλά είναι η θέση του ίδιου του ευαγγελίου και εάν δεν θέλεις να πιστέψεις εμένα και εάν σε ενδιαφέρει πραγματικά να γνωρίσεις, ξεκίνα να το μελετάς με καλή προαίρεση, με βοήθεια και αυτό και άλλα πατερικά βιβλία που αναφέρονται στις σαρκικές αμαρτίες γενικότερα. Οπότε την σιγουριά να γράφω με τέτοια αυτοπεποίθηση όπως αναφέρεις, μου το δίνει το ίδιο το ευαγγέλιο που εσύ δεν γνωρίζεις και παρερμηνεύεις αυτή τη στιγμή. Δεν γνωρίζεις και δεν καταλαβαίνεις απλά βασικά πράγματα … πολύ βασικά πνευματικά θέματα ζώντας μέσα στον μικρόκοσμο σου με την ψευδαίσθηση που σου έχουν δημιουργήσει ότι είσαι όμοιος με έναν εγκρατή χριστιανό … Δεν καταλαβαίνεις καν την διαφορά του πολιτικού γάμου με τον θρησκευτικό και θεωρείς ότι ο θρησκευτικός γάμος έχει την ευλογία Του Θεού, ενώ η ίδια η εκκλησιά καταδικάζει τον πολιτικό γάμο με πολλούς τρόπους.
Δεν είσαι αληθινά μέλος της “εκκλησίας” και εσύ και όποιος από εμάς ζει μέσα στην αμαρτία και αυτό φυσικά δεν εμπεριέχει κανένα φασισμό και καμιά κακία από εμένα που το βλέπω και το υποστηρίζω ή από την εκκλησία που έχει αυτή τη θέση, γιατί την έχει στηριγμένη στις γραφές. Η εκκλησία έχει τους κανόνες της που είναι κανόνες βασισμένοι στο ευαγγέλιο και αυτοί δεν αλλάζουν επειδή μπορεί να μην βολεύουν ένα κομμάτι του κόσμου που θέλει να ζει διαφορετικά από αυτό. Αν θέλεις να είσαι μέσα στην εκκλησία τους δέχεσαι και ζεις μια φυσιολογική ζωή με όλες τις αληθινές χαρές της, αν πάλι δεν θέλεις, δεν σε πιέζει κανείς, δεν σου το επιβάλλει κανένας, μπορείς να κάνεις ότι θέλεις στη ζωή σου αλλά στην πράξη ΔΕΝ θα είσαι αληθινός χριστιανός και φυσικά ΔΕΝ θα έχεις καμιά σχέση με ένα χριστιανό που αγωνίζεται πνευματικά, είτε άγαμο είτε έγγαμο.
Πίστεψε με δεν υπάρχει κανένας ρατσισμός ή φασισμός ή κακία στα παραπάνω, αυτά είναι απλά τα ΔΕΔΟΜΕΝΑ της πίστης μας και είσαι ελεύθερος να ακολουθήσεις ότι θέλεις.
Πρόσεχε όμως γιατί ενώ δεν υπάρχει φασισμός σε αυτά, υπάρχει πολύς εγωισμός όταν θέλουμε να έχουμε πράγματα που δεν μπορούμε αποδεδειγμένα να έχουμε και προσπαθούμε να τα οικειοποιηθούμε χωρίς να έχουμε καμιά απολύτως σχέση με αυτά.
Κ. Δημήτρη τί σημαίνει εγκράτεια για έναν ετεροφυλόφιλο; Μπορεί να έχει σεξουαλικές επαφές ή όχι;