Αν είσαι άτομο με ομοφυλοφιλικές τάσεις και κάπου μέσα σου νιώθεις ότι η ομοφυλοφιλική ζωή δεν είναι ακριβώς αυτό που εκφράζει το βαθύτερο εαυτό σου και απλά συμβιβάζεσαι με μία επίμονη κατάσταση, θα ήθελα να σου καταθέσω κάποια πράγματα από τη δική μου ζωή, που ίσως να σε ενδιαφέρουν. Μέσα από μία δύσκολη παιδική ηλικία και μία δυσάρεστη εφηβεία ανακάλυψα στο ξεκίνημα της σεξουαλικής μου φαντασιακής ζωής, ότι τα άτομα του ιδίου φύλου μού δημιουργούν διέγερση. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία παρόλο που αυτό με τον καιρό έγινε εμμονή. Η εμμονή έγινε απωθημένο και, με το που βρέθηκα σε ένα περιβάλλον πιο ανώνυμο, ευθύς άρχισα να ζω ομοφυλοφιλικά. Ένα παράξενο πράγμα: στην ομοφυλοφιλική ζωή μου πάντα με κυνηγούσε ένα συναίσθημα ανικανοποίητου και μιας ματαιότητας αυτής της ζωής, παρ’ όλο που άλλαζα ερωτικούς συντρόφους και σύχναζα σε μέρη όπου οι ερωτικοί σύντροφοι «ανταλλάζονται». Οι σχέσεις γίνονταν όλο και πιο εφήμερες και τέλος έγινε ξεκάθαρο μέσα μου ότι η ερωτική μου ζωή δεν είναι σχέση με ένα άλλο ανθρώπινο ον, αλλά μία ανάγκη η οποία τρεφόταν από τις σεξουαλικές δραστηριότητες.
Σε νεαρή ακόμα ηλικία, στην κορυφή της σεξουαλικής μου ασυδοσίας, μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να αποδράσω από την ομοφυλοφιλική ζωή, να ζω δηλαδή χωρίς να τρέφω αυτή την ανάγκη της σεξουαλικής δραστηριότητας, και όπου με βγάλει. Παρόλο τον ενθουσιασμό των πρώτων μηνών και τη γενναία προσπάθεια της αποχής, που μου έδωσε τον αέρα του νέου ξεκινήματος και της ανανέωσης, σύντομα διαπίστωσα ότι ήταν ακατόρθωτο να κρατήσω αυτή την αποχή και ότι υπήρχαν στιγμές που δεν ήταν δυνατόν να προστατέψω τον εαυτό μου από την ομοφυλοφιλική δραστηριότητα, παρόλο που είχα βεβαιωθεί για τα πάρα πολύ ευεργετικά αποτελέσματα της αποχής αυτής.
Αναζήτησα βοήθεια από κοινότητες πρώην ομοφυλοφίλων στον παγκόσμιο ιστό με πλούσιο υλικό για την καταπολέμηση των ομοφυλοφιλικών επιθυμιών και διαπίστωσα ότι είχαν να μου προσφέρουν πολλά στον μοναχικό μέχρι τότε αγώνα μου, παρόλο που αυτό το υλικό είχε σαν πυρήνα τη χριστιανική πίστη, κάτι που δε με εξέφραζε μέχρι τότε.
Μέσα από αυτή τη συναναστροφή με αυτές τις κοινότητες, όμως, κάτι εργάστηκε μέσα μου και σύντομα πίστεψα ότι ο Χριστός είναι Αλήθεια. Σε αυτό το κομβικό σημείο μπήκε το θεμέλιο που άλλαξε τη ζωή μου. Ό,τι αλλαγές δεν είχα κάνει στη ζωή μου και την καθημερινότητά μου έγιναν τα επόμενα τρία χρόνια. Δραπέτευσα από το νοσηρό περιβάλλον όπου διέμενα, ανεξαρτητοποιήθηκα οικονομικά και ξεκίνησα να βιοπορίζομαι βρίσκοντας σχεδόν παντού ανοιχτές πόρτες σε κάθε ευκαιρία, που θα προσέθετε αξιοπρέπεια στη ζωή μου. Επιπλέον, και το βασικότερο, η παρουσία του Θεού στη ζωή μου κέρδιζε έδαφος όλο και πιο πολύ και ο ομοφυλοφιλικός καταναγκασμός κατέληξε να είναι μία πληγή, που άνοιγε μόνο για να με προειδοποιεί όποτε απομακρυνόμουν από τον Θεό. Κατά συνέπεια η τακτική του να προσπαθώ να αμύνομαι ενάντια στις ομοφυλοφιλικές επιθυμίες αντικαταστάθηκε από τη συνήθεια να αναζητώ τον Θεό στην καθημερινότητά μου, στις σχέσεις μου, στον ελεύθερο χρόνο μου.
Το αποτέλεσμα ήταν να ξαναγεννηθώ και να απολαμβάνω την νέα μου ταυτότητα, η οποία, παρ’ όλες τις πληγές που κουβαλά από το παρελθόν, πλέον τολμά να προσπαθεί να ζει φυσιολογικά και σε επίπεδο σχέσεων, προσωπικής ζωής, δραστηριοτήτων, πράγμα ακατόρθωτο για έναν άνθρωπο εξαρτημένο και περιθωριοποιημένο από την ομοφυλοφιλία.
Γιάννης, Αθήνα
Μία Απάντηση
Καλό Αγώνα αδελφε μου. Η Παναγία να σε σκεπάζει!!