Χαιρετώ την παρέα! Ήθελα με τη σειρά μου να γράψω και εγώ την εμπειρία της δικής μου μεταστροφής και την αρχή του αγώνα μου για τον Χριστό. Στα 29 μου χρόνια είχα την πρώτη μου εμπειρία και ουσιαστικά ξεκίνησα την gay ζωή — από μικρός ήξερα βέβαια ότι έχω έλξη προς το ίδιο φύλο. Μέχρι τότε ερωτικές εμπειρίες δεν είχα. Δε θέλω να εισέλθω σε λεπτομέρειες αλλά να πω μόνο τούτο: η πρώτη μου επαφή δεν ήταν ωραία. Ναι μεν συνειδητή και με συναίνεση αλλά δεν ήταν ωραία εμπειρία. Θυμάμαι όμως το εξής, την παραβίαση που ένιωσα στο σώμα μου και τη μυρωδιά. Δε μπορώ να εξηγήσω τι μυρωδιά ήταν ακριβώς, μια ξένη μυρωδιά που τη θυμάμαι ακόμα.
Πέρασαν τα χρόνια, ερωτεύτηκα, έκανα σχέσεις (κυρίως μακροχρόνιες) και ενώ ήμουν σε σχέση χρόνων, μιλάω με έναν καλό μου φίλο που τότε ζούσε στο Λονδίνο και μου λέει ότι σε μια εξομολόγηση του ο πνευματικός τού είπε ότι «άλλο είναι να κάνεις one night stand και άλλο να συνάπτεις σχέση. Στο ένα είναι πτώση, στο άλλο είναι πλήρη αποδοχή της αμαρτίας». Θυμάμαι το σοκ που ένιωσα όταν το άκουσα για πρώτη φορά. Ένα ολόκληρο οικοδόμημα που είχα κτίσει μέσα μου γκρεμίστηκε μονομιάς. Πάντα πίστευα ότι είναι καλύτερα να είσαι σταθερός σε μια σχέση από το να κάνεις sex dates και να αμαρτάνεις διπλά (πορνεία) και να κινδυνεύεις ταυτόχρονα να κολλήσεις και αρρώστιες που θα μπορούσαν να σε στείλουν στον θάνατο μια ώρα αρχύτερα. Ένιωσα σοκ και πανικό. Δε θέλω να σας μπερδέψω παιδιά, δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερα να κάνεις one night stand. Προσπαθώ απλώς να σας μεταφέρω τη λάθος αντίληψη που είχα σε πνευματικό επίπεδο.

Το συζήτησα και με τον δικό μου πνευματικό. Παρόλο αυτά και μη μπορώντας να το διαχειριστώ, το έβαλα πίσω μου, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπήρχε εκεί ο σπόρος αυτός. Στην πολύχρονη σχέση μου υπήρχαν πολλά συναισθήματα αλλά και μια συνεχή πάλη μέσα μου. Μια πάλη μεταξύ της αποδοχής της αμαρτίας και της αγάπης του Χριστού. Θυμάστε την ατάκα του μοναχού Ευθύμιου στο σήριαλ Άγιος Παίσιος, όταν ο Άγιος τον ρώτησε «τι τα θέλεις όλα αυτά τα πράγματα, εδώ ήρθες για την αγάπη του Χριστού» Και ο μοναχός απάντησε: «Ε, τότε να τα πετάξουμε όλα αυτά τα βαρίδια αν είναι για την αγάπη του Χριστού». «Για την αγάπη του Χριστού» φώναζε και πέταγε από το παράθυρο τα κουταλάκια και τα πιρουνάκια.
Πέρασαν 2-3 χρόνια από εκείνη την ημέρα που εμφυτεύτηκε ο σπόρος αυτός. Καλοκαίρι πια του 2020, έχουμε περάσει την πρώτη καραντίνα από τον κορωνοϊό και ξεκίνησε πάλι μέσα μου αυτή η πάλη. Η πεποίθηση μου: δεν μπορώ να διανοηθώ να χωρίσω, εγώ, μετά από τόσα χρόνια σχέσης, τον άνθρωπό που ακόμα αγαπώ για να μπορώ να είμαι ελεύθερος να επιλέξω τον Χριστό. Πόσο εγωιστικό από μέρους μου! Η ψυχή μου το ήθελε, το μυαλό μου όχι και μου έλεγε πως δεν έχω τον τρόπο. Αφού λοιπόν δεν είχα εγώ τον τρόπο, τον είχε ο Χριστός.

Μια ωραία ημέρα έχοντας το κινητό στα χέρια και κάνοντας scroll down σε διάφορες δημοσιεύσεις στο Facebook πέφτει στη ματιά μου μια εικόνα του Χριστού με μια προσευχή. Την κοίταζα χωρίς να την διαβάζω. Μέσα μου ήξερα ότι αυτό είναι κάτι σοβαρό και πως αν το διαβάσω δεν υπάρχει γυρισμός. Μη με ρωτάτε πως το ήξερα, απλώς το ήξερα. Κλείνω λοιπόν τα μάτια μου και αποφασίζω να την διαβάσω…με πίστη.
Κύριε Ιησού Χριστέ, σε προσκαλώ να έρθεις στην καρδιά και στη ζωή μου.
Το παραδέχομαι ότι είμαι αμαρτωλός και σου ζητάω να με συγχωρέσεις καθώς και να με βοηθήσεις με τη χάρη Σου να μετανοήσω.
Πιστεύω ότι είσαι ο Υιός του Θεού και ότι σταυρώθηκες για τις αμαρτίες μου και ο Θεός σε ανέστησε από τους νεκρούς.
Κύριε, ελέησε με, σώσε την ψυχή μου και γέμισε με με το Άγιο Σου Πνεύμα. Σε ευχαριστώ Θεέ μου. Αμήν
Αυτή την προσευχή δε τη γνώριζα αλλά όταν τη διάβασα ένιωσα σα να έκανα μια μυστική συμφωνία με τον Θεό. Περιέργως, από εκείνη την ημέρα και οι επόμενοι 2-3 μήνες που ακολούθησαν, η σχέση μου και η επικοινωνία με τον άνθρωπο που μέναμε και μαζί αρκετά χρόνια ήταν σαν ένα δεύτερο ‘ξανανιωμα’, όπως όταν είχαμε πρωτογνωριστεί. Λίγο πριν την δεύτερη καραντίνα ξεκίνησαν τα μαύρα σύννεφα, συζητήσεις για τη σχέση, που πάει, τι συμβαίνει, χωρίς τσακωμούς βέβαια αλλά συζητήσεις επί συζητήσεων που κούραζαν.

Αυτό που συνέβη το βράδυ στις 21 Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, δεν το περίμενα καθόλου. Ερχόμενος βράδυ από τη δουλειά, έτσι ξαφνικά, μου ανακοινώνει ότι βρήκε σπίτι να μετακομίσει. Ήξερα πολύ καλά τι σήμαινε αυτό. Τόσα χρόνια σε σχέση και ξαφνικά, ήρεμα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς να χρειαστεί να πω κάτι εγώ ήρθε το τέλος. Το τέλος όμως όχι απλώς της σχέσης αλλά μιας ζωής που δεν μου κούμπωνε πια. Όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου όλα έγιναν με θαυμαστό τρόπο. Προσοχή, όχι ότι δεν πόνεσα με τον χωρισμό, αυτό θα ήταν πολύ μεγάλο ψέμα, γιατί τα συναισθήματα ήταν εκεί. Είναι η ανθρώπινη πλευρά. Αλλά τον πόνο αυτόν υπερπηδούσε ένας σκοπός ανώτερος. Η παραδοχή μου ότι «είμαι αμαρτωλός» ήξερα ότι δεν σημαίνει τίποτα, αν στην συνέχεια δε μπορούσα να εγκαταλείψω την αμαρτία για να μπορώ να συντάσσομαι με τον Χριστό
Δε θέλω επ’ ουδενί να περάσω το μήνυμα ότι τώρα έγινα αναμάρτητος, ότι δεν υπάρχουν πτώσεις, ότι δεν υπάρχουν πειρασμοί. Αυτό που θέλω να πω μέσα από τη δική μου ιστορία είναι ότι όσο βουνό κι αν μας φαίνεται κάτι, όσο ακατόρθωτο κι αν νομίζουμε ότι είναι, εμείς απλώς να το ζητάμε με την ψυχή μας. Να ζητάμε το έλεος του Θεού, να Του ζητάμε τη μετάνοια, να του ζητάμε τη βασιλεία του Θεού. Να μην τα ξεχνάμε. Ναι, δε την αξίζουμε αλλά ξέρει Αυτός! Άλλωστε αυτό το είπε και ο ίδιος ο Κύριος: “αιτείτε και θα σας δοθεί”.
Με αγάπη προς όλα τα μέλη
Βασίλης
3 Απαντήσεις
Πολύ συγκινητική η ανάρτηση σου αδερφέ μου . Την μετάνοια σου εύχομαι να αποκτήσω κάποια μέρα . Ο Θεός να σε ευλογεί και να σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις τον αγώνα σου !
Γεια σου Βασίλη!
Τελευταία δεν παρακολουθώ πολύ τη σελίδα απ’ όπου ξεκίνησαν ΟΛΑ για μένα…αλλά όποτε τυγχάνει να διαβάσω ένα άρθρο από εδω…, το χαίρομαι πραγματικά και πάντοτε. Γιατί είναι του δικού μας μικρού κύκλου. Γιατί είναι λες και φτιάχνουμε το καλύτερο ψωμί και τρώμε μόνοι μας. Ούτε που το πιστεύουν οι άλλοι αυτά που ΕΜΕΙΣ ζούμε.
Είμαστε μια μερίδα παρεξηγημένων ανθρώπων. Υπάρχουμε. Είμαστε η μειοψηφία τη μειοψηφίας ΑΛΛΑ, έχουμε φωνή, έχουμε ζωή, έχουμε το σάιτ…εχουμυ ο ένας τον άλλον! Εχουμε τα πάντα.
Μακάρι να εξελιχθεί η σελίδα μας, το αξίζει
Με συγκίνησε πολύ η ιστορία σου, για το πώς από ένα τυχαίο ποστ στο Facebook, άλλαξε λίγο πολύ όλη η ζωή σου. Με αλυσιδωτές αλλαγές… Όλα γίνονται όταν ο Θεός το θέλει.
Ακόμα και όταν κάτι μας φαίνεται ακατόρθωτο…σαν να κουνάμε το Έβερεστ…Ε που να σκάσουν όλοι, άμα προσευχηθούμε θα γίνει.
Έχει τύχει πολλές φορές στη ζωή μου να προσευχηθώ για κάτι, για μια κατάσταση να αλλάξει…και ας φαίνεται ακατόρθωτο.
Θα πω ένα παράδειγμα, το πιο πρόσφατο.
Είχα κάνει μία μαλακία όσο ήμουν στον στρατό. Μεγάλη. Και έφαγα μεγάλη ποινή μάλιστα. Αλλά όσο την έτρωγα, προσευχόμουν να είναι μικρή η ποινή. Εν τέλει δεν ήταν. Ξενέρωσα. Απελπίστημα.
Και έπειτα έρχεται ένας λοχαγός και μας ενημερώνει μετά την αναφορά, ότι… ΚΑΜΙΆ ΠΟΙΝΉ δεν θα εκτελεστεί διότι εκείνη την ημέρα είχε αναλάβει καθήκοντα ο νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν θυμάμαι καν πως τον λένε, και μόνο για εκείνη τη μέρα, υπάρχει ACTUAL NOΜΟΘΕΣΙΑ, που λέει ότι κ
Όλες οι ποινές στον στρατό κ σε σώματα ασφαλείας που ορίζοντται ΕΚΕΊΝΗ την μέρα, δεν έχουν ισχύ. Και κάπως έτσι τη γλίτωσα. Άλλοι θα πουν τυχαίο, καρμικό…ΕΤΥΧΕ… Εγώ ν
το νιώθω, ότι ήταν εκ Θεού 🙂
Έχει τύχει και εγώ πολλές φορές να κλάψω ή να συγκινηθώ παρά πολύ έντονα ακόμα και από ένα ποστ, ή ένα βίντεο στο γιουριουμπ, σχετικό με τη θρησκεία μας. Και με χριστουγεννιάτικα τραγούδια! Σε συνδυασμό με τις δικές μου χαοτικές σκέψεις..
Εύχομαι τα καλύτερα για σένα. Εύχομαι να νιώθεις ολόκληρος, να νιώθεις καλά, να νιώθεις γεμάτα.
Εγω πνευματικά τον τελευταίο καιρό απέχω πολύ.
Και πρόσφατα χώρισα από μια καλή σχέση 2 ετών σχεδόν που είχα και είμαι στα χειρότερα μου. Και βυθισμένος και πικραμένος.
Αλλά ένα πράγμα ξέρω..Μάγκες μου .. εμπιστοσύνη στον Θεό.
Και να ζητάτε ό,τι θέλετε. Με απλότητα, με αγνότητα, με αγάπη, με ανεμελιά. 🙂 αυτά είχα να πω.
Να γίνει το Θέλημα Του, η καλύτερη ευχή.
Trust the process
Και κάτι ακόμα άσχετο.. Πάντα σκέφτομαι….τι μπορεί να σκέφτονται διάφοροι που τα διαβάζουν. Άλλοι νομιζουν είναι ψέματα, άλλοι νομίζουν τα γράφει η εκκλησία ή κάποιος καλικάντζαρος σε υπόγειο που πληρώνεται για να κάνει anti gay propaganda ξέρω γω, ΟΧΙ. 😂 That’s not tbe case. Αυτό είναι ένα μηνυμα για τους ξένους..
Συγγνώμη για το μεγάλο σχόλιο…παίζει να έγραψα περισσότερα απ’ το άρθρο.
Σε ευχαριστούμε αδελφέ Βασίλη που μοιράστηκες την καρδιά σου μαζί μας , άλλωστε όλοι εδώ είμαστε για να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον και να μας υπενθυμίζει ο καθένας μας ότι για όλους ο αγώνας ο πνευματικός έχει πτώσεις αλλά έχει και αναβάσεις!! Συνηδητοποιω ποσο θα πληγώθηκες όταν έκοψες την “προσωρινή” σου σχέση με τον άνθρωπο σου αλλά ο Θεός σου φύλαγε μια ” αιώνια” θέση δίπλα Του και αυτό φάνηκε από όλα αυτά τα γεγονότα που μας περιέγραψες. Ας προσευχηθούμε όλοι μαζί για να αγαπήσουμε τον μόνο που μας αγάπησε πραγματικά και τότε μόνο θα καταλάβουμε τι σημαίνει αληθινή Αγάπη.
Ο αδελφός σας Νίκος