Καμιά φορά μας πιάνει απογοήτευση για τις αμαρτίες μας ή μας πολιορκεί η σκέψη να τα παρατήσουμε και να παραδοθούμε στο ρεύμα της εποχής. «Αφού ούτως ή άλλως δεν τα καταφέρνω, γιατί να κοροϊδεύω τον εαυτό μου» μάς λέει ο πειρασμός. Ας δούμε πώς θα μπορέσουμε να απαντήσουμε σε αυτές τις σκέψεις και να αντιμετωπίσουμε τρεις συχνούς λόγους αποτυχίας στην πνευματική μας ζωή.
1. Να κρατήσουμε την πίστη μας
Είναι σίγουρα οδυνηρό να μην μπορούμε να ανταποκριθούμε στα ιδανικά μας, στον στόχο να μιμηθούμε τον Χριστό. Κι επειδή δεν καταφέρνουμε π.χ. να κόψουμε ένα σαρκικό αμάρτημα, μας τρώει ο λογισμός «μήπως τελικά δεν είναι αμαρτία;».
Αυτός είναι ο πρώτος λόγος για τις πνευματικές μας αποτυχίες: ότι δεν έχουμε καθαρή πίστη.
Όμως όχι. Όσο κι αν αμαρτάνουμε, να μην πάψουμε να πιστεύουμε στις εντολές του Θεού. Γι’ αυτό υπάρχουν οι εντολές για να καταλαβαίνουμε ότι είμαστε λειψοί και να διορθωθούμε.
- Ο Χριστός δεν ήρθε στη γη για τους τέλειους, για αυτούς που δεν κάνουν λάθη, για αυτούς που δεν μετανιώνουν ποτέ.
- Ο Χριστός δεν ήρθε στη γη για τους ξερόλες, για αυτούς που δεν έχουν ανησυχίες, για αυτούς που έχουν όλες τις απαντήσεις.
- Ο Χριστός ήρθε για να μας αλλάξει, για να μας ελκύσει, για να μας απαλλάξει από τον κακό μας εαυτό, αφού πρώτα εμείς νιώσουμε την ανάγκη Του.
Ναι, είμαστε αμαρτωλοί αλλά ας μη γίνουμε ασεβείς. Ας αποτυγχάνουμε, αλλά μην εγκαταλείψουμε την πίστη μας σαν τους υποκριτές. Γιατί ξέρεις κάτι; Ο Θεός το δέχεται αυτό, βλέπει ότι τουλάχιστον αναγνωρίζουμε την αποτυχία μας και ταπεινωνόμαστε μπροστά σε Εκείνον και ζητάμε συγχώρεση.
Όπως λέει μια ευχή της Πεντηκοστής: «Μπροστά Σου μόνο αμαρτάνουμε, αλλά κι Εσένα μόνο λατρεύουμε. Δεν μάθαμε να προσκυνάμε άλλο Θεό. Συγχώρησέ μας κι άπλωσε το χέρι σου να μας βοηθήσεις» 1Εσπερινός της Γονυκλισίας, Κυριακή της Πεντηκοστής, 2η ευχή,. Έτσι κι εμείς: Μπροστά Του μόνο να αμαρτάνουμε αλλά Αυτόν μόνο να λατρεύουμε, κρατώντας αναλλοίωτη την πίστη μας και ομολογώντας ότι αυτό που κάνουμε είναι αμαρτία. Κι Εκείνος θα μας συγχωρήσει.
Άλλωστε η εναλλακτική, το να “δικαιωθούμε” μόνοι μας, είναι πολύ πιο κουραστική και επώδυνη. Κοίτα τι κάνουν οι άνθρωποι: Πόλεμοι και διαδηλώσεις και διατριβές και συνέδρια, μόνο και μόνο για να μην παραδεχτούν ότι είναι αμαρτωλοί. Αξίζει τόσος κόπος;
Έκανες μια αμαρτία; Εντάξει, βρε παιδί μου. Είσαι αμαρτωλός κι εσύ όπως όλοι μας. Πες ήμαρτον και θα σωθείς. Με το ήμαρτον σωζόμαστε, όχι με το “δεν είναι αμαρτία”.
2. Να διορθώσουμε τις πράξεις μας
Ο δεύτερος λόγος αποτυχίας είναι ότι δεν αγωνιζόμαστε πραγματικά να εφαρμόσουμε την πίστη μας. Θεωρητικά δεχόμαστε ότι κάποιο πάθος είναι αμαρτία, αλλά στην πράξη παραιτούμαστε και αφήνουμε πολλά παράθυρα ανοιχτά για να μπαίνει στην ψυχή μας. Και όπως λέει η Αγία Γραφή, “ο θάνατος ανέβηκε από τα παράθυρα” 2Ιερεμία 9:21.
Ας λυπηθούμε τον εαυτό μας και ας σταματήσουμε επιτέλους να κολλάμε ένσημα στην αμαρτία. «Πώς να ελεηθεί από τον Κύριο αυτός που δεν λυπάται ο ίδιος τον εαυτό Του;» αναρωτιέται ένας άγιος 3Άγιος Ησύχιος Ιεροσολύμων.
Ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία της ελευθερίας. Κανένας δεν μπορεί να σωθεί παρά τη θέλησή του. Γι’ αυτό πρέπει κι εμείς να συναινέσουμε δείχνοντας έμπρακτα τη διάθεσή μας. «H βασιλεία του Θεού κερδίζεται με προσπάθεια, και την κατακτούν αυτοί που αγωνίζονται» 4Κατά Ματθαίον 11:12. Που σημαίνει ότι αν θέλουμε να απαλλαγούμε από τα πάθη μας, πρέπει να ξεβολευτούμε. Έστω για μια μέρα, έστω για σήμερα να απαρνηθούμε την κακή συνήθεια. Έστω για σήμερα και αύριο έχει ο Θεός.
Να βρούμε τα παραθυράκια από τα οποία ξεκινά η κατρακύλα και να τα αποκλείσουμε. Να σβήσουμε εκείνη την εφαρμογή, να βάλουμε αυτό το φίλτρο στο κινητό μας, να μπλοκάρουμε εκείνον τον όμορφο που μας προκαλεί, να καθαρίσουμε τη ροή μας στο Insta. Και πρωτίστως να πετάξουμε τη σκέψη “δεν μπορώ να καταφέρω τίποτα” και να μην αρνούμαστε να αγωνιστούμε όσες φορές κι αν έχουμε αποτύχει.
Κάθε μικρή μας πράξη είναι απόδειξη ότι θέλουμε να ελευθερωθούμε. Κάθε μικρή μας πράξη χτίζει τη θέλησή μας για μεγαλύτερες. Κάθε μικρή μας πράξη είναι νίκη που οδηγεί στην ελευθερία.
3. Να τρέχουμε στα μυστήρια
Ο τρίτος λόγος που αποτυγχάνουμε στον πνευματικό μας αγώνα είναι ότι δεν αξιοποιούμε σωστά τα μυστήρια. «Ας διορθωθώ πρώτα καμιά βδομάδα και μετά θα πάω για εξομολόγηση» μας λέει ο λογισμός. Ή «τόσο αποτυχημένος που είμαι, γιατί να πάω στην εκκλησία;».
Προς Θεού! Ακριβώς επειδή δεν είμαστε καλά, ακριβώς γι’ αυτό θα προστρέξουμε στα μυστήρια της Εκκλησίας. «Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό οι υγιείς αλλά οι άρρωστοι» λέει ο Χριστός 5Κατά Μάρκον 2:17.
Τα μυστήρια είναι αναντικατάστατες πηγές ευλογίας. Η εξομολόγηση μάς εξασφαλίζει την άφεση, χάρη στην εξουσία που έδωσε ο Χριστός στους μαθητές του: «Πάρτε το Άγιο Πνεύμα. Σε όσους συγχωρείτε τις αμαρτίες, θα τους συγχωρηθούν. Σε όσους τις αφήσετε ασυγχώρητες, θα μείνουν ασυγχώρητες» 6Κατά Ιωάννην 20:22-23. Με την ειλικρινή εξομολόγηση, κόβουμε τα δικαιώματα του πονηρού, παίρνουμε την άφεση και ανανεώνουμε τη χάρη του Θεού μέσα μας. Την χρειαζόμαστε, γιατί «χωρίς Αυτόν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα» 7Κατά Ιωάννην 15:5.
Από την άλλη, η θεία λειτουργία αποτελεί την ύψιστη θυσία που μπορούμε να προσφέρουμε στον Θεό, γιατί είναι πραγματική υπόμνηση της σταυρικής θυσίας του Χριστού. Όταν προσερχόμαστε στη θεία κοινωνία, παίρνουμε μέσα μας τον Χριστό και αναλαμβάνει πλέον αυτός τα ηνία της ύπαρξής μας, για να καθαρίσει και να νικήσει τα πάθη μας.
Για να κοινωνήσουμε όμως, προειδοποιεί ο Απόστολος Παύλος: «πρέπει να εξετάζουμε προσεκτικά τον εαυτό μας… Γιατί όποιος τρώει τον άρτο και πίνει τον οίνο ανάξια, παίρνει μέσα του καταδίκη» 8Α΄ Κορινθίους 11:28-29. Όταν έχουμε στην καρδιά μας μνησικακία, όταν έχουμε στεναχωρήσει κάποιον, όταν έχουμε πέσει σε κάποιο σαρκικό αμάρτημα, τότε πρέπει να μείνουμε μακριά από τη θεία κοινωνία, για να μην καταδικάσουμε έτσι τον εαυτό μας. Ο πνευματικός θα μας δώσει συγκεκριμένη καθοδήγηση για το πότε και κάθε πότε θα κοινωνούμε.
Όμως, αποχή από τη θεία κοινωνία δεν σημαίνει να μην πηγαίνουμε στη θεία λειτουργία. Οι προσευχές, τα αναγνώσματα, η θεία αναφορά που γίνεται εκεί για όλους μάς προσκαλούν. Ας πάμε στην εκκλησία αυτή την Κυριακή και την ώρα που θα βγει η Θεία Κοινωνία, ας μείνουμε όρθιοι κι ας Του ζητήσουμε να έρθει νοερά μέσα στην καρδιά μας. Θα το κάνει κάθε φορά που το ζητάς. Κι έτσι ενισχυμένος κάθε εβδομάδα θα συνεχίζεις τον αγώνα σου πιο δυνατός.
Θέλουμε πραγματικά να απαλλαγούμε από τα πάθη μας; Τότε ας μη σπαταλιόμαστε άλλο στην αμαρτία, αλλά με αληθινή πίστη και χαρούμενο αγώνα ας τρέχουμε στα μυστήρια, τα φάρμακα της ψυχής. Και τότε ναι, θα ενεργήσει η χάρη του Θεού και θα μας απαλλάξει.
Cover: Adobe Stock/Rido
Παραπομπές
- 1Εσπερινός της Γονυκλισίας, Κυριακή της Πεντηκοστής, 2η ευχή,
- 2Ιερεμία 9:21
- 3Άγιος Ησύχιος Ιεροσολύμων
- 4Κατά Ματθαίον 11:12
- 5Κατά Μάρκον 2:17
- 6Κατά Ιωάννην 20:22-23
- 7Κατά Ιωάννην 15:5
- 8Α΄ Κορινθίους 11:28-29
