Συνέντευξη με έναν ομοφυλόφιλο πατέρα

“Τίποτε το εφήμερο δεν αξίζει περισσότερο από αυτό που ζω τώρα…”

— Καλησπέρα, αδελφέ! Είναι μεγάλη χαρά που είσαι μαζί μας και που δέχτηκες να μας δώσεις αυτή τη συνέντευξη, γιατί θεωρώ ότι η ιστορία σου είναι αρκετά συχνή αλλά πολύ αφανής στην κοινωνία μας. Θες να μας πεις μερικά λόγια για σένα, εισαγωγικά;
— Καλησπέρα! Δική μου είναι η χαρά. Είμαι ο Χριστόφορος, 34 ετών, στρατιωτικός και στον ελεύθερό μου χρόνο ιεροψάλτης, σύζυγος και πατέρας τεσσάρων παιδιών. Είμαι ένα ευαίσθητος άνθρωπος. Από μικρό παιδάκι θυμάμαι τον εαυτό μου με το παραμικρό να κλαίω, π.χ. αν μου έλεγαν κάτι που με προσέβαλε. Ήμουν χαρούμενος αρκετά με τη ζωή μου, αλλά πολύ λυπημένος και πολύ μπερδεμένος όταν κατάλαβα την ιδιαιτερότητά μου.

— Ποια είναι η ιδιαιτερότητά σου;
— Με ελκύουν άτομα του ίδιου φύλου.

— Αρκετά συχνό αυτό.
— Ναι, αρκετά συχνό, από ό,τι έχω καταλάβει πλέον. Γιατί παλαιότερα πίστευα ότι ήμουν πολύ σπάνιος!

— Ναι, έτσι συμβαίνει μέχρι που έρχεται η μαγική στιγμή και καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν κι άλλοι! Χριστόφορε, πότε σου ήρθαν αυτές οι έλξεις;
— Στο Δημοτικό, βασικά. Περίπου 7-8 χρονών. Ένιωθα ότι με ελκύει ένα άλλο παιδάκι του ίδιου φύλου στην ίδια τάξη.

— Οι γυναίκες σε ελκύουν;
— Με ελκύουν και αυτές, αλλά σε ένα μικρότερο ποσοστό. Δηλαδή περίπου 20% με ελκύουν οι γυναίκες και 80% οι άντρες.

— Με την Εκκλησία τι σχέση έχεις;
— Είμαι μέσα στην Εκκλησία από μικρό παιδάκι. Είχα το «μπόλιασμα» της Εκκλησίας. Από μικρός είχα αγάπη, πόθο για τον Χριστό και την Εκκλησία. Παρά τα εμπόδια και τα προβλήματα που είχα, που με είχαν μπερδέψει πάρα πολύ. Κι όπως προείπα, πέρασα πολλές φάσεις στη ζωή μου. Χαρά, λύπη, πόνο, οργή πολλές φορές κατά του Θεού. Του έλεγα «γιατί με βασανίζεις έτσι; Δεν το θέλω αυτό. Γιατί μου το ‘δωσες;» και ένιωθα σαν να με έχει αδικήσει ο Θεός. Είχα οργή.

— Και έβγαλες άκρη;
— Άργησα να το εξομολογηθώ, είναι η αλήθεια. Το είπα στον πνευματικό μου, όταν ήμουν 21 ετών. Τότε κατάλαβε κι αυτός τι είχε περάσει η ψυχή μου. Με βοήθησε πάρα πολύ! Πλέον μπορώ να πω μετά από ώριμη σκέψη, αφού πέρασαν τόσα χρόνια, ότι αυτός είναι ο σταυρός μου, όπως με συμβούλεψε και ο πνευματικός μου.

— Σταυρός. Δηλαδή βάσανο;
— Όχι πλέον σαν βάσανο. Εννοείται ότι πολλές φορές λυγίζω, είμαι άνθρωπος. Αλλά όχι πλέον σαν βάσανο να λέω «γιατί, γιατί, γιατί σε μένα;». Είναι απλά ένας αγώνας μεγάλος.

— Πες μας για τη γυναίκα σου. Πώς έγινε και γνωριστήκατε;
— Ήμουν 20 ετών και μας σύστησε ένας φίλος μου. Βγήκαμε έξω, μιλήσαμε και σιγά-σιγά κάναμε σχέση. Είδα ότι αυτή η κοπέλα με ελκύει και από την αρχή έβλεπα ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν για μένα. Από την πρώτη ματιά!

— Ήταν η πρώτη σου κοπέλα;
— Ναι. Πρώτη και καλύτερη. Και από τότε που είμαστε μαζί, τόσα χρόνια, δεν έχω ενδώσει.

— Πριν είχες ενδώσει;
— Ναι, μία φορά. Και εύχομαι να μην ενδώσω ποτέ, ο Θεός να με πάρει από αυτή τη ζωή δίχως τύψεις ότι πρόδωσα τον γάμο μου. Μεγάλος αγώνας. Παρόμοιο αγώνα έχουν και όλοι οι Χριστιανοί σύζυγοι, βέβαια.

— Μέσα σε αυτήν την καθημερινότητα, που είσαι σύζυγος και πατέρας, πώς μπλέκονται οι ομόφυλες έλξεις;
— Από τη στιγμή που γνώρισα την σύζυγό μου, στις αρχές για αρκετά χρόνια, δεν ένιωθα ομόφυλες έλξεις καθόλου. Ένιωθα ότι με γέμιζε απόλυτα η σύζυγός μου. Και ακόμα με γεμίζει βέβαια. Απλά ίσως πλέον έχει μπει στη μέση και η ρουτίνα, η καθημερινότητα. Έτσι, μετά ξεκίνησαν και οι άλλες σκέψεις και έλξεις, μέσα σε αυτή τη ρουτίνα της ζωής.

— Έρχονται δηλαδή αυτές οι σκέψεις σαν περισπασμοί.
— Ναι, ναι. Έρχονται αρκετά συχνά. Το διώχνω, το αποβάλλω από πάνω μου, αλλά έρχεται, δεν μπορώ να πω πως δεν έρχεται. Είναι σαν μια καταιγίδα μέσα στο χειμώνα.

— Οι έλξεις σου για τη γυναίκα σου πώς είναι;
— Πολύ καλά! Είμαστε μια χαρά.

— Αυτή η έλξη πώς σου ήρθε; Ήταν κάτι που επιδίωξες;
— Όχι, όχι. Απλά ήρθε. Από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε και βγήκαμε έξω, είχα έλξη προς αυτήν και αυτή προς εμένα. Γι’ αυτό δεν είχα αμφιβολία ότι είναι ο άνθρωπος που μου έστειλε ο Θεός. Το πιστεύω αυτό. Μου την έστειλε για να με βοηθήσει!

— Ξέρεις, όλη αυτή την ώρα που μιλάμε, σκέφτομαι, όταν τελειώσει η απομαγνητοφώνηση και γίνει η δημοσίευση στον ιστότοπο, σκέφτομαι τα σχόλια που θα υπάρχουν από κάτω! Φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν άνθρωποι που θα πούνε ότι να, είναι υποκριτικό αυτό που κάνεις, έθαψες τη ζωή σου μέσα σε έναν γάμο για να κρυφτείς, επειδή φοβόσουν τον κοινωνικό περίγυρο, ξέρεις αυτές τις βλακείες! Εσύ είχες ποτέ αμφιβολία ότι έκανες το σωστό;
— Όχι, ποτέ. Δεν είχα αμφιβολία, γιατί πραγματικά την αγάπησα, την αγαπάω και πιστεύω ότι, όσο μας έχει ο Θεός μαζί, θα την αγαπάω μια ζωή. Και πιστεύω ότι τίποτε το εφήμερο δεν αξίζει περισσότερο από αυτό που ζω τώρα. Είναι μια σχέση ζωής. Δεν ξέρω, αν ήμουν μόνος μου, πώς θα αισθανόμουν αυτή τη στιγμή. Επειδή το βιώνω αυτό, ζω με τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου, πιστεύω ότι θα χάσω τη γη κάτω από τα πόδια μου, αν μείνω μόνος μου. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ αυτό το κομμάτι.

— Χριστόφορε, της έχεις μιλήσει για τις ομόφυλες έλξεις σου;
— Όχι, βέβαια, και ούτε πρόκειται. Με έχει πάρα πολύ ψηλά. Φοβάμαι ότι θα κατέβω πολύ στα μάτια της και θα πικραθεί κι αυτή πάρα πολύ. Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα περάσει κι αυτή στην ψυχή της, άμα της το πω αυτό. Πιστεύω ότι θα είναι πολύ δύσκολο για να το διαχειριστεί, από τη στιγμή μάλιστα που έχω κάνει και οικογένεια.

— Χριστόφορε, είσαι πατέρας. Αν κάποιο παιδάκι σου από τα τέσσερα εμφανίσει ομόφυλες έλξεις, πώς θα νιώσεις σαν γονιός, σαν πατέρας;
— Το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό. Θα στεναχωρηθώ για τον αγώνα που θα έχει να αντιμετωπίσει το παιδί μου. Γιατί οι ομόφυλες έλξεις είναι κάτι που δυσκολεύει τη ζωή μας, σε μπερδεύει. Και στη ζωή μας περνάμε διάφορες φάσεις. Αλλιώς τις αντιμετωπίζει ένας 10χρονος, αλλιώς ένας 15χρονος, αλλιώς ένας 20χρονος, 25χρονος, 30χρονος… Διαφορετικές σκέψεις! Δεν το συζητώ, βέβαια. Εννοείται ότι είναι το παιδί μου και θα είναι. Αλλά προσεύχομαι στον Θεό να μην το ζήσω αυτό, γιατί δεν θέλω να πονέσουν όπως πόνεσα εγώ. Αυτό προσεύχομαι.

— Νομίζω ότι αυτές τις προσευχές που γίνονται με αγάπη πατρική, τις ακούει πιο εύκολα ο Θεός.
— Μακάρι!

— Χριστόφορε, υπάρχουν πολλά παιδιά που είναι στη δική σου περίπου περίπτωση. Π.χ. εγώ έχω τρία άτομα στο μυαλό που μόνο φέτος, ενώ δεν είχαν βιώσει ποτέ ετερόφυλες έλξεις, ξαφνικά ένιωσαν έλξη για μία κοπέλα. Μιλάμε για ηλικίες 20-22 ετών. Άλλα παιδιά πάλι δεν έχουν βιώσει ποτέ ετερόφυλες έλξεις και δεν ξέρουν αν θα βιώσουν, –γιατί, εννοείται, τίποτα δεν είναι σίγουρο, ο κάθε άνθρωπος έχει μία μοναδική διαδρομή να διανύσει. Σε αυτά τα παιδιά, λοιπόν, που είτε έχουν είτε δεν έχουν, αλλά ονειρεύονται να δημιουργήσουν οικογένεια, τι θα τους πρότεινες;
— Ένα έχω να πω: ότι ο Θεός μάς έκανε άντρες (ή γυναίκες, αντίστοιχα). Αφού λοιπόν επέτρεψε να περάσουμε αυτόν τον αγώνα, καλό είναι να παλέψουμε. Όπως παλεύουν όλοι με τον δικό του σταυρό ο καθένας. Όσον αφορά αυτούς που ονειρεύονται να κάνουν οικογένεια, καλό είναι να το επιδιώξουν, πάντα όμως με τη συμβουλή ενός καλού πνευματικού. Και εύχομαι να έχουν καλόν αγώνα!

— Αμήν! Χριστόφορε, σε ευχαριστούμε πάρα πολύ. Είναι πολύ όμορφα όλα αυτά που μας είπες, γιατί πρωτίστως καταλαβαίνω ότι είναι αυθεντικά. Και εύχομαι η ευχή σου να μη μολύνεις ποτέ τον γάμο σου να εισακουσθεί και να είστε μέχρι τέλους ευτυχισμένοι!
— Ευχαριστώ κι εγώ από καρδιάς. Ελπίζω πως ίσως κάποιος ωφεληθεί από την ιστορία μου, όπως κι εγώ έχω βοηθηθεί από τον ιστότοπό σας. Εύχομαι πραγματικά ό,τι καλύτερο. Και οι αναγνώστες σας να παλεύουν και να είναι κοντά στον Θεό και θα βοηθηθούνε πολύ.

— Σ’ ευχαριστούμε πολύ, Χριστόφορε. Καλά Χριστούγεννα σε σένα και σε όλη σου την οικογένεια.
— Επίσης, με υγεία σε όλο τον κόσμο. Η γέννηση του Χριστού να φέρει σε όλους υγεία και χαρά. Ο Χριστός να μπει στις καρδιές μας, στην ψυχή μας.

— Χρόνια πολλά!

Φωτογραφίες: Unsplash