Η επιλογή της άγαμης ζωής για όσους βιώνουν ομόφυλες έλξεις είναι ένα καλό πράγμα σύμφωνα με τον αλάνθαστο λόγο του Θεού. Για μένα προσωπικά, η επιλογή της άγαμης ζωής ήταν σαν μια απώλεια. Έπρεπε να πω “καλό ταξίδι” στην σεξουαλική μου έκφραση και ταυτότητα, στην ελπίδα να βρω έναν μακροχρόνιο σύντροφο και σωματική επαφή. Ένιωθα σαν να μου έπαιρναν κάτι που αγαπούσα. Για μερικά χρόνια δεν μπορούσα παρά να το βιώνω ως μια μεγάλη απώλεια. Είχα λογισμούς όπως “δεν θα παντρευτώ ποτέ”, “ποτέ δεν θα κάνω παιδιά”, “είμαι μόνος μου” και “η οικογένειά μου ή η Εκκλησία δεν θα με καταλάβει”. Όλα αυτά με οδηγούσαν στο άγχος, την κατάθλιψη και την κοινωνική απομόνωση.
Ευτυχώς, καθώς περνούσαν τα χρόνια, ένιωσα την ειρήνη του Χριστού, καθώς συμπορευόμουν εν Αγίω Πνεύματι με την Εκκλησία. Δεν βρήκα εύκολες λύσεις, αλλά με τη συνομιλία, με την προσευχή, με την νήψη των λογισμών και με την εμβάθυνση στον λόγο του Θεού, βιώνω μια συνεχή ανακαίνιση. Ελπίζω η εμπειρία μου να ευλογεί και να ενθαρρύνει και εσάς, καθώς κι εσύ πορεύεστε με τον Χριστό.
Είναι πραγματικά καλό να μιλάς
“Τον Κύριο τον αγαπώ, γιατί ακούει τη φωνή μου όταν του δέομαι. Στρέφεται με προσοχή σ’ εμένα· σ’ όλη μου τη ζωή θα τον καλώ”
Ψαλμός 114:1-2
Στους Ψαλμούς, ο Δαυίδ έκραξε προς τον Θεό. Και ο Θεός τον άκουσε. Όλους μάς ακούει. Δεν ήμουν σε θέση να προχωρήσω στην ζωή μου, μέχρις ότου εξέφρασα τον πόνο μου, πένθησα τις απώλειές μου, παραδέχτηκα τους φόβους μου και τις συνέπειες που μπορεί να επέφερε η άγαμη ζωή στο μέλλον μου. Έπρεπε να πενθήσω την απώλεια της προηγούμενης ταυτότητάς μου και να αποδεχθώ την πραγματικότητά μου. Σε πλείστες περιπτώσεις εκέκραξα προς τον Θεό, όταν ήμουν μόνος μου ή με ανθρώπους αγάπης στο πλευρό μου, αφήνοντας τις μέριμνές μου σε Αυτόν. Είναι σημαντικό να γνωρίζεις ανθρώπους στους οποίους μπορείς να μιλήσεις, τους οποίους μπορείς να εμπιστευτείς, ανθρώπους που δεν θα σε κρίνουν και στους οποίους μπορείς τακτικά να αποκαλύπτεις τον βαθύτερο πόνο σου.
Αλήθεια και ψέματα
Η επιστολή του Ιακώβου στο 3ο κεφάλαιο μιλάει για την δύναμη των λέξεων. Επηρεάζουν τη ζωή μας και μας φέρνουν είτε τη ζωή είτε τον θάνατο. Αλλά και οι σκέψεις μας έχουν πολύ ισχυρή επιρροή πάνω μας.
Πρέπει να δοκιμάζουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας που δεν ευθυγραμμίζονται με τον λόγο του Θεού. Όπως ανέφερα ήδη, βίωνα επώδυνες σκέψεις που με οδηγούσαν στο άγχος και την κατάθλιψη. Αν σκεφτόμαστε και λέμε άσχημα πράγματα για τον εαυτό μας, τότε δεν θα ζούμε κάτω από την ταυτότητα και την ελευθερία του Θεού.
Δεν μπορώ να υποστηρίξω ή να απορρίψω κάποια συγκεκριμένη ψυχολογική θεραπεία, αλλά η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία λειτουργεί εξετάζοντας μοτίβα σκέψης, αναλύοντάς τα και θέτοντάς τα σε δοκιμασία. Οι στάσεις μας (οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας) επηρεάζουν την συμπεριφορά μας και τον τρόπο με τον οποίον αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο. Πρέπει να έχουμε την ταπείνωση να πούμε “ίσως κάνω λάθος”, για να μπορέσουμε να εξερευνήσουμε και να θέσουμε σε δοκιμασία τις σκέψεις μας, τις στάσεις και τα πιστεύω μας για τον Θεό, τον εαυτό μας και τους άλλους. Αφιερώστε χρόνο να μείνετε σιωπηλός και να εξετάσετε τον εαυτό σας. Κρατήστε ημερολόγιο με τις πεποιθήσεις σας και βρείτε αγιογραφικά χωρία που είτε θα τις ενθαρρύνουν είτε θα τις αμφισβητούν. Επιτρέψτε στον λόγο του Θεού να ανακαινίσει το νου σας.
Ένας από τους κακούς μου λογισμούς ήταν: “Ο Θεός προσπαθεί να μου στερήσει αυτήν την όχι-και-τόσο-κακή, όμορφη και υγιή ομοφυλοφιλική ζωή”. Αφού μελέτησα τον λόγο του Θεού, συνειδητοποίησα ότι είναι ένας Θεός προστάτης. Μου ζητά να μείνω άγαμος επειδή δεν δημιούργησε Αυτός την ομοφυλοφιλία. Η άγαμη ζωή είναι ένας πιο υγιής τρόπος ζωής. Είναι μία πράξη λατρείας. Είναι καλή.
Ζητήστε και θα γίνετε
Το ευαγγέλιο μάς διδάσκει να σκεφτόμαστε λιγότερο τον εαυτό μας και περισσότερο τους άλλους. Αυτή η αλήθεια φαντάζει αντικομφορμιστική για την εγωκεντρική κοινωνία μας. Το να εστιάζουμε όμως στον Χριστό δεν σημαίνει ότι αδιαφορούμε για τις ανάγκες μας αλλά ότι Τον βλέπουμε μέσα από τις δικές μας ανάγκες. Καθώς εστιάζουμε στο ευαγγέλιο, οι ανάγκες μας γίνονται μικρότερες. Οι στάσεις μας ευθυγραμμίζονται με τον λόγο Του, ώστε να μπορούμε να διακονούμε τους άλλους και να οικοδομούμε την Εκκλησία Του.
Σκεφτείτε την ιστορία του Ιώβ. Ήταν ένας θεοφοβούμενος άνθρωπος που υπέφερε την απώλεια όλων όσων αγαπούσε. Πάνω στον πόνο του φώναξε και ο Θεός εμφανίστηκε. Ο Θεός μίλησε και ο Ιώβ απαντάει:
‘Τότε σε γνώριζα μονάχα απ’ όσα είχα για σένα ακουστά· μα τώρα με τα μάτια μου σε είδα”
Ιώβ 42:5
Νομίζω πως εδώ ο Ιώβ λέει: “Τώρα που Σε είδα, ξέρω ποιος είσαι, και ξέρω τι έχω κοντά σου. Έχασα τα πάντα κι όμως κέρδισα τα πάντα”. Είμαστε όλοι σαν τον Ιώβ. Αυτό το χωρίο ξεχειλίζει από την ελπίδα της αποκατάστασης που μόνο ο Χριστό που μπορεί να προσφέρει, όταν Τον γνωρίσουμε. Η επικέντρωσή μας στον Θεό μάς δίνει την δυνατότητα να δούμε πέρα από τον πόνο μας, ώστε να δούμε Εκείνον.
Η ελπίδα ζει
Για μένα προσωπικά, δεν υπήρχε τίποτα που να με σακάτευε τόσο ψυχολογικά, όσο το να έχω σχέση με τον Ιησού και ταυτόχρονα να έχω και ένα αγόρι. Η καλή ψυχική υγεία απαιτεί καθημερινή συνοδοιπορία με τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Η ζωή στη γη είναι πρόσκαιρη αλλά φερόμαστε σαν να είναι παντοτινή. Θα περάσουμε την αιωνιότητα με τον Ιησού. Δεν υπάρχουν λέξεις να εξηγήσουν το θαύμα του να βρίσκεσαι αιώνια μέσα στην παρουσία του Κυρίου. Αυτό είναι το κίνητρό μας, η ελπίδα αυτής της δόξας.
