Όλοι τείνουμε να σκεφθούμε το ίδιο και να δώσουμε την ίδια απάντηση. Δηλαδή ότι το πάθος μας ή η διαφορετικότητα, όπως συνηθίζεται να αποκαλείται η ομόφυλη έλξη, είναι το εμπόδιο που μάς κρατάει μακριά από το Θεό και πολλές φορές μάς στρέφει ακόμα και ενάντια στον ίδιο το Δημιουργό μας.
Αν ψάξουμε βαθύτερα, αν καταδυθούμε στον εσωτερικό σκοτεινό ωκεανό μας, θα δούμε πως δεν είναι το πάθος ή η διαφορετικότητα, που μας απομακρύνει από το Θεό, αλλά η αμετανοησία μας! Δηλαδή η άρνηση συνειδητοποίησης της αμαρτωλότητός μας ενώπιον του Θεού.
Τις περισσότερες φορές ένας άνθρωπος, που αφήνεται στη διαφορετικότητά του και αμαρτάνει μέσω της ομοφυλοφιλίας, καταλήγει να είναι καταθλιπτικός, απελπισμένος, εσωτερικά γηρασμένος και εξωτερικά συνήθως δείχνει τόσο σκυθρωπός. Καταλήγει να σκέφτεται χωρίς λογική και γίνεται έρμαιο της φιληδονίας, η οποία τον σπρώχνει περισσότερο στη διαστροφή, μέχρι να εξαντληθούν οι ψυχικές του δυνάμεις, και πολύ συχνά επιζητεί το τέλος του.
Είναι λογικό να συμβαίνει αυτό, γιατί εκτός από τους φυσικούς νόμους, που όρισε ο Θεός να διέπουν το σύμπαν, υπάρχουν και οι πνευματικοί νόμοι. Για παράδειγμα, ένα φτερό, όσο ελαφρύ και αν είναι, έλκεται από τον πυρήνα της γης και εν τέλει θα πέσει στο χώμα σύμφωνα με τον νόμο της βαρύτητας. Ομοίως, όσο περισσότερο η ψυχοσωματική μας οντότητα αρνείται να ακολουθήσει τις εντολές, που μας έδωσε ο Πάνσοφος Δημιουργός και μέσα από τις οποίες μπορούμε να ζούμε στη γη με αγάπη, ειρήνη, ψυχοσωματική αρμονία και υγεία, θα καταλήξει να βιώσει την απομάκρυνση από το Θεό. Αυτό συνεπάγεται με έλλειψη λογικής, που οδηγεί στην απελπισία ακόμα και στην παράνοια, και επιφέρει παχύτητα της σάρκας, που βαραίνει την ψυχή και την έλκει και την γκρεμίζει στην άβυσσο, πριν ακόμα η ψυχή εγκαταλείψει τη γήινη ζωή.
Εμμένοντας στην αμαρτία μας φτάνουμε σε αδιέξοδο. Μόνο αν δεχθούμε το φωτισμό του Θεού, τελικά θα ταπεινωθούμε και, όπως ο άσωτος υιός, με δάκρυα μετανοίας θα επιστρέψουμε στην πάνστοργη αγκαλιά του Δημιουργού μας, γνωρίζοντας πως η ζωή μας είναι δώρο του Πλάστη μας, ο Οποίος μάς έφερε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη, και πρέπει, για να τη διατηρήσουμε, να ακολουθήσουμε τις θείες εντολές Του. Ο Ζωοδότης Κύριος μάς το ζητά αυτό, γιατί, όπως μας εξηγεί ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, μέσα στις θείες εντολές εμπεριέχεται η ίδια η ζωή!
Οι πνευματικοί νόμοι εμπεριέχουν την κρίση του Θεού! Κρίνεται ο άνθρωπος, αμέσως μόλις αρχίζει να πράττει, να νοεί και να ομιλεί. Αν αγωνίζεται και προσπαθεί να τηρήσει τις εντολές του Κυρίου, οδηγείται στον αγιασμό με τη θεία χάρη Του. Αν χρησιμοποιεί το αυτεξούσιο που του δόθηκε, για να ακολουθήσει τις δικές του αμαρτωλές επιθυμίες, δηλαδή τη φιληδονία, τη φιλαργυρία, τη φιλαρχία και γενικότερα τη φιλαυτία, τότε οδηγείται στην απώλεια και στο χωρισμό από το Δημιουργό του.
Δε μας έπλασε ο Θεός ομοφυλόφιλους! Είμαστε άνθρωποι της πτώσεως, δηλαδή μεταπτωτικοί άνθρωποι. Άνθρωποι που η φύση τους αρρώστησε μετά την πτώση λόγω της απώλειας της θείας Χάριτος και έχουμε μέσα μας το άρρωστο σπέρμα των προγόνων μας, το οποίο και μεταδίδουμε.
Η απομάκρυνση μας από το Θεό και η ειδωλοποίηση του εαυτού μας αλλά και της κτίσεως, που μας περιβάλλει, γεννά τα πάθη της ατιμίας, σύμφωνα με τον πνευματικό νόμο, που ο άγιος απόστολος Παύλος μάς επισημαίνει.
Μήπως δε ζούμε στα χρόνια της νεοειδωλολατρίας πια; Καθόλου τυχαίο λοιπόν, που αυξάνεται διαρκώς η ομοφυλοφιλία και τα άλλα πάθη της ατιμίας! Λειτουργεί ξεκάθαρα ο πνευματικός νόμος!
Δεν έπλασε ο Κύριος τον Αδάμ και την Εύα και τους όρισε ως κορωνίδα της κτίσεως Του και συνδημιουργούς Του μέσω της τεκνογονίας; Μπορεί ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι να είναι συνδημιουργοί του Δημιουργού του;
Ξέρω πόσο δύσκολο είναι για έναν ομοφυλόφιλο να στερείται την αγάπη και την συντροφικότητα. Ο Κύριος όμως δεν καταδικάζει τίποτα από αυτά! Καταδικάζει την ερωτική συνεύρεση δύο ανδρών και όχι τα λεπτά συναισθήματα.
Υπάρχουν λοιπόν πνευματικοί νόμοι που λειτουργούν και δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε αυτό, ακόμη και αν εναντιωνόμαστε στις άγιες, ζωοποιές εντολές του Πλάστη μας. Όταν ένας άνθρωπος, είτε είναι ομοφυλόφιλος είτε όχι, δε δέχεται και δεν ακολουθεί το νόμο του Κυρίου, τότε μοιραία οδηγείται στην απώλεια, τον πνευματικό θάνατο και την ατίμωση του ίδιου του εαυτού του.
Ο ομοφυλόφιλος δύσκολα μπορεί να γίνει ετεροφυλόφιλος. Βέβαια τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο και αδύνατο για το Θεό. Τις περισσότερες φορές ο Κύριος επιτρέπει αυτό το σταυρό για εμάς, δηλαδή την ομόφυλη ερωτική έλξη, ως οδό μαρτυρίου αλλά και μετανοίας και ταπεινώσεως, που οδηγούν στο στέφανο της αιωνιότητας.
Ο Χριστός σταυρώθηκε και με το πάναγνο αίμα Του ξέπλυνε τα αμαρτωλά μας πάθη και μέσω της αναστάσεώς Του ανάστησε την πεπτωκυία φύση μας. Στο σώμα της αγίας Του Εκκλησίας μεταδίδεται η θεία Χάρις δια μέσου των Ιερών Μυστηρίων, ενώ με την τήρηση των θείων Του εντολών οδηγεί τον πεπτωκότα άνθρωπο στον αγιασμό, τη σωτηρία και την αιώνια Ζωή!
Σημαντικό είναι ότι μέσω της πνευματικής ζωής, δηλαδή της ειλικρινούς εξομολογήσεως, της Θείας Κοινωνίας, του τακτικού εκκλησιασμού, της προσωπικής προσευχής και γενικά του προσωπικού αγώνος μας, εισέρχεται ο Κύριος στην καρδιά και στη διάνοια, στο σώμα μας και μας εξαγνίζει και μας καθαρίζει από τη σαρκικότητά μας, από τη φιληδονία και από τη διαστροφή και, ελευθερωμένοι πια, πλησιάζουμε ο ένας τον άλλον με αγάπη αγνή.
Πολλοί σύγχρονοι άνθρωποι υποστηρίζουν ότι ένας ομοφυλόφιλος που εναντιώνεται στο πάθος του είναι υποκριτής και προβληματικός. Έτσι συνήθως αποκαλούνται οι μετανοημένοι ομοφυλόφιλοι από τους ανθρώπους, που απέχουν μακράν από τη μετάνοια και δεν κατοικεί σε αυτούς το πνεύμα του Θεού. Όμως, ο ομοφυλόφιλος, που εναντιώνεται στο πάθος του, δεν είναι υποκριτής ούτε και προβληματικός. Αντίθετα, με τη χάρη και τη δύναμη του Κυρίου, είναι ανδρείος αγωνιστής!
Ας ζητήσουμε από τον Κύριο να μας επισκεφθεί με το πνεύμα της βαθυτάτης μετανοίας, μετά πολλών δακρύων και συντετριμμένης καρδίας, αλλά και με ανδρείο φρόνημα και αγωνιστικό, για να παλέψουμε ενάντια στον άρρωστο εαυτό μας και τις πονηρές επιθυμίες μας, οι οποίες μας χωρίζουν από το Δημιουργό μας, δηλαδή από το Φως και την αιώνια ζωή και το έλεος Του,που είναι απέραντο και μας μεταμορφώνει σε υιούς του Φωτός και μας οδηγεί στην οδό της σωτηρίας και του αγιασμού, όπου καλείται από τον ίδιο το Χριστό κάθε άνθρωπος, είτε είναι είτε δεν είναι ομοφυλόφιλος. Αμήν!
Πέτρος, Αθήνα
