Επειδή ανάμεσα στους αγαπητούς επισκέπτες του ιστοτόπου υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι που διερωτώνται αν έχουν κάποια πνευματική διέξοδο, απαντάμε εδώ δημόσια για όποιον τον αφορά.
Καταρχήν, θα πρέπει μόνος του κανείς να αποφασίσει, αν η ομοφυλοφιλία του είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί πνευματικά ή αντίθετα κάτι το οποίο πρέπει να ακολουθήσει και να ζήσει σύμφωνα με αυτό. Η απόφαση αυτή δεν είναι καθόλου εύκολη. Και για τον πιο πεπεισμένο gay ακτιβιστή, η διαδικασία αυτή μπορεί να πάρει χρόνια. Στη διάρκειά τους, καλό είναι να μη λαμβάνει μονοσήμαντες πληροφορίες σχετικά με την ομοφυλοφιλία, αλλά να εξετάζει το θέμα σφαιρικά.
Εφόσον το πρόσωπο που αισθάνεται ομοφυλοφιλικές επιθυμίες αποφασίσει ελεύθερα ότι δεν θέλει να τις ακολουθήσει και επιθυμεί να αγωνιστεί, τότε άμεσα προκύπτει το ερώτημα: Και πώς γίνεται αυτό;
Η σχέση με το Χριστό θεραπεύει
Αυτό που γνωρίζω εξ ιδίας πείρας, καθώς το ζω ο ίδιος, είναι ότι οι άνθρωποι που νιώθουν ομοφυλοφιλικές επιθυμίες μπορούν να θεραπευτούν ψυχοσωματικά μέσα από μια ουσιαστική σχέση αγάπης με τον Ιησού Χριστό και την Εκκλησία του.
Όταν αναφερόμαστε σε Εκκλησία, εννοούμε την Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία είναι και η μόνη που κατέχει όλο το πλήρωμα της αλήθειας. Ωστόσο, γνωρίζουμε πως και στις άλλες εκκλησίες, υπάρχουν άνθρωποι που μέσα από τη σχέση τους με το Θεό έχουν καταφέρει να αλλάξουν τρόπο ζωής και να αποκομίσουν μεγάλη ωφέλεια και ευτυχία. Δεν είναι του παρόντος να προχωρήσουμε σε εκκλησιολογικές προσεγγίσεις. Απλά εγώ πιστεύω στην Ορθόδοξη Εκκλησία, και, όπως είναι προφανές, όλο το υλικό σε αυτό τον ιστοχώρο προσεγγίζει το θέμα της ομοφυλοφιλίας από την οπτική της ορθόδοξης βιοτής.
Πώς να ξεκινήσω;
Αν αποφάσισες να γνωρίσεις το Χριστό, τότε καταρχήν θα πρέπεις να συνειδητοποιήσεις ότι η χριστιανική ζωή δεν είναι εύκολη για κανέναν. Ο Χριστιανός καλείται να αντιμετωπίσει περισσότερους πειρασμούς από έναν άπιστο, καθώς τρέφει την αντιπαλότητα των δαιμόνων, αλλά και του αμαρτωλού κόσμου. Αν μάλιστα κάποιος πριν γνωρίσει το Χριστό, είχε ζήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες της σάρκας, τότε είναι βέβαιο ότι θα έχει να αντιμετωπίσει και την πίεση και τις απαιτήσεις της σάρκας του. Όλη αυτή η διαδικασία δε θα γίνει αυτόματα, αλλά θα σου πάρει χρόνια.
Βέβαια, αυτός δεν είναι λόγος να απελπιστείς πριν καλά-καλά αρχίσεις να περπατάς το δρόμο του Θεού. Είναι όμως απαραίτητο να το γνωρίζεις, ώστε σε κάθε βήμα αυτού του δρόμου να επικαλείσαι τη δύναμή Του. Μόνοι μας δεν μπορούμε να ζήσουμε χριστιανικά ούτε μια μέρα. Με τη χάρη του Θεού όμως μπορούμε και θαύματα να κάνουμε.
Έχεις πνευματικό;
Αν λοιπόν θέλεις να ζήσεις χριστιανικά, πρέπει πρώτα-πρώτα να το ζητήσεις αυτό από το Χριστό και Αυτός θα σου το δώσει. Στο δρόμο αυτό χρειαζόμαστε εφόδια. Η σταθερή συμμετοχή στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας (εξομολόγηση, θεία κοινωνία κ.α.) μάς τα προσφέρει.
Αφού ζητήσεις τη βοήθεια του Θεού, θα πρέπει να απευθυνθείς σε κάποιον καλό πνευματικό εξομολόγο, όπου θα εξομολογηθείς όλες σου τις αμαρτίες και θα μιλήσεις λεπτομερώς για τη ζωή σου. Η εξομολόγηση αυτή είναι το καλύτερο ξεκίνημα για το μεγάλο αγώνα της ψυχικής μας μεταμόρφωσης. Θα μας δώσει την άφεση και τη δύναμη να προχωρήσουμε. Θα μας εξασφαλίσει όμως και έναν σταθερό φίλο, τον πνευματικό μας, ο οποίος θα γνωρίζει τον αγώνα μας, θα μας ενθαρρύνει και θα προσεύχεται για μας. Θα μας προσφέρει την πατρική αγάπη, την οποία πιθανόν να έχουμε στερηθεί, και θα δέχεται να μας ακούσει κάθε φορά που το έχουμε ανάγκη.
Η σχέση μας με τον πνευματικό μας πρέπει να χαρακτηρίζεται από απόλυτη ειλικρίνεια. Όχι μόνο γιατί αυτή πρέπει να είναι η σχέση ανάμεσα στον πατέρα και το παιδί, αλλά και γιατί μόνο έτσι θα πληρούνται οι προϋποθέσεις του Μυστηρίου, μέσα από το οποίο θα αναγεννιόμαστε πνευματικά.
Ποια είναι τα κίνητρά σου;
Αυτό που πρέπει να αναρωτηθεί κανείς, όταν αποφασίσει να αλλάξει τρόπο ζωής είναι ο λόγος για τον οποίο θέλει να μπει σε αυτή τη δύσκολη διαδικασία. Ποια είναι τα κίνητρά του;
- Θέλει να κάνει ευτυχισμένη την οικογένειά του;
- Θέλει να κάνει τη δική του οικογένεια;
- Θέλει να πάψει να πληγώνει τον εαυτό του;
Όλα αυτά είναι θεμιτά. Δεν μπορούν όμως να εξασφαλίσουν μια σταθερή απόφαση για την επιτυχή έκβαση του αγώνα. Το μόνο κίνητρο που μπορεί να μας ενεργοποιήσει είναι η ανάγκη για μια γνήσια ερωτική σχέση με τον ίδιο το Θεό. Ναι! Ακούγεται παράξενο ίσως, αλλά ο άνθρωπος είναι ερωτικό ον. Δημιουργήθηκε από τον ίδιο το Θεό με αυτό τον ερωτισμό, ώστε να επιθυμεί να βρίσκεται σε μια αδιάκοπη συνουσία μαζί Του. Η συνουσία αυτή στην ορθόδοξη πνευματικότητα ονομάζεται προσευχή.
Αυτό τον ερωτισμό, ο άνθρωπος τον διέφθειρε με τις αμαρτίες του και τον χρησιμοποίησε, όχι για να πλησιάσει το Θεό, αλλά αντίθετα για να απομακρυνθεί από Αυτόν. Η αλήθεια, όμως, είναι μία και είναι γραμμένη στο πνευματικό μας γονιδίωμα: έχουμε ουράνιες προδιαγραφές. Η καρδιά μας διψάει για έρωτα, όχι έρωτα ανθρώπινο, αλλά έρωτα θεϊκό, και μόνο η εκπλήρωση αυτού του έρωτα, του αληθινού, που τρέφει ο άνθρωπος για το Θεό, και για τον οποίο έχει δημιουργηθεί, μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους. Την αλήθεια αυτή την περιέγραψε ο άγιος Αυγουστίνος ως εξής:
Μας έπλασες για Σένα, Θεέ μου, και είναι ανήσυχη η ψυχή μας, μέχρις ότου Σε βρει και αναπαυθεί σε Σένα
Αυτός ο θείος έρωτας είναι ο μόνος ικανός να μας μεταμορφώσει από παιδιά της αμαρτίας σε παιδιά του Θεού. Όπως πολύ ωραία το έχει διατυπώσει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος:
“ο έρωτας νικιέται με τον Έρωτα”.
Να είσαι έτοιμος για θυσίες
Το να ζεις πνευματικά προϋποθέτει να τα κάνεις όλα για χάρη του Θεού, που μας έπλασε και σταυρώθηκε για μας. Αν υπάρχει κάτι που μας χωρίζει από Αυτόν, τότε πρέπει να είμαστε έτοιμοι να το αποχωριστούμε. Αυτές τις θυσίες ζήτησε ο Χριστός από τους μαθητές του, μιλώντας συμβολικά ως εξής:
Αν το χέρι σου ή το πόδι σου σε σκανδαλίζει, κόψ’ τα και πέταξέ τα. Καλύτερα να εισέλθεις στην αιώνια ζωή κουτσός ή κουλός, παρά να έχεις και τα δυο χέρια ή πόδια και να πεταχτείς στην αιώνια φωτιά. Και αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, βγάλ’ το και πέταξέ το. Γιατί είναι καλύτερο να μπεις μονόφθαλμος στην αιώνια ζωή, παρά και με τα δυο σου μάτια να πεταχτείς στη γέεννα του πυρός. (Ματθ. ιη΄ 8-9)
Εδώ συμβολικά ο Χριστός μάς προσκαλεί να αποχωριστούμε από κάθε πρόσωπο ή πράγμα που μας σκανδαλίζει και μας εμποδίζει να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημά Του. Δεν αναφέρεται σε ακρωτηριασμούς, αφού εξάλλου ο ίδιος έπλασε το σώμα μας καλό λίαν. Αναφέρεται όμως στις θυσίες που πρέπει να κάνουμε.
Είναι φίλοι; είναι γνωστοί; είναι συνήθειες; επιθυμίες; φωτογραφίες; αναμνήσεις; είναι η δουλειά μας; Ό,τι κι αν είναι, αν μας χωρίζει από το Χριστό και μας συνδέει με την αμαρτωλή ζωή που ζούσαμε στο παρελθόν, πρέπει να το αποχωριστούμε. Δεν είναι εύκολο. Όπως λέει κι ο Απόστολος Παύλος,
Όσοι ανήκουν στο Χριστό σταύρωσαν τη σάρκα τους μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες της. (Γαλ. ε΄ 24).
Κι όμως από τις θυσίες αυτές βγαίνουμε κερδισμένοι. Ο ίδιος ο Χριστός υποσχέθηκε στους μαθητές του, ότι κάθε θυσία μας θα ανταμειφθεί ήδη από αυτή τη ζωή με πολλά περισσότερα:
Καθένας ο οποίος άφησε το σπίτι του ή τους αδελφούς τους ή τις αδελφές του ή τον πατέρα ή τη μητέρα ή τη γυναίκα του ή τα παιδιά του ή τα χωράφια του για χάρη μου, θα λάβει εκατονταπλάσια και θα κληρονομήσει την αιώνια ζωή. (Ματθ. ιθ΄ 29).
Εμπιστεύσου το Χριστό
Ο Χριστός δεν είναι ένας απόμακρος Θεός, ο οποίος ζητά από τους ανθρώπους την υπακοή σε πράγματα παράλογα, έτοιμος να μας τιμωρήσει για κάθε αμαρτία. Όχι. Ο χριστιανικός Θεός δεν έχει καμιά σχέση με αυτά τα μυθεύματα που έχουμε δημιουργήσει στο μυαλό μας.
Ο Χριστός ξέρει ότι ο δρόμος σου είναι δύσκολος. Γι’ αυτό και ήρθε ο ίδιος στη γη, έγινε άνθρωπος τέλειος σε όλα, δίδαξε, αγωνίστηκε, σταυρώθηκε και νίκησε την αμαρτία. Ξέρει πώς είναι να ζεις στη γη και πώς είναι να παλεύεις με την αμαρτία. Ο Ίδιος είναι ο μόνος που τη νίκησε πλήρως. Αλλά κι εμείς μπορούμε να την νικήσουμε, αν μένουμε ενωμένοι μαζί Του. Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος:
Δεν έχουμε Αρχηγό που να μην μπορεί να μας συμπονέσει για τις ασθένειές μας. Όχι. Ο Ίδιος υπέστη όλους τους πειρασμούς όπως κι εμείς, αλλά χωρίς να αμαρτήσει. (Εβρ. δ΄ 15).
Ο Χριστός είναι νικητής. Είναι ο φιλάνθρωπος νικητής, που ήρθε στη γη για να μας καλέσει να ζήσουμε μαζί Του. Ας τον εμπιστευτούμε σε όλα. Αυτός μπορεί να μας καταλάβει.
Αγωνίσου ενάντια στη σάρκα
Πάντοτε ήταν δύσκολο να είσαι Χριστιανός. Ένα παραπάνω στις μέρες μας, που το σαρκικό φρόνημα είναι κυρίαρχο σε όλη την κοινωνία. Αυτό έχει εμποτίσει τη ζωή μας και μας έχει κάνει να σεξουαλικοποιούμε τα πάντα, ακόμη και τα πιο αθώα πράγματα.
Πώς μπορεί ένας άνθρωπος που αισθάνεται έλξη προς το φύλο του, ο οποίος έχει ζήσει μέσα σ’ αυτή την κοινωνία, να μεταβάλει αυτό το φρόνημα μέσα του; Πώς μπορεί να απαλλαγεί από τις τυχόν εξαρτήσεις του, οι οποίες κάνουν θραύση στην ομοφυλοφιλική κοινότητα, την πορνογραφία, τον αυνανισμό κ.λπ.; Μόνο με τη χάρη του Ιησού Χριστού. Όπως είπε ο Ίδιος ο Κύριός μας και αποτελεί και την προμετωπίδα του ιστολογίου:
Ό,τι είναι αδύνατο για τους ανθρώπους είναι δυνατό για το Θεό (Λουκ. ιη΄ 27).
Ας ζητάμε τη βοήθειά Του. Τις ώρες των πειρασμών ας Τον καλούμε να μας υπερασπιστεί.
Έχε υπομονή
Κάθε αρχή και δύσκολη, ειδικά στον αγώνα για την αιώνια ευτυχία. Ίσως η πνευματική ζωή να μοιάζει δύσκολη ή βαρετή. Όσο πιο ολοκληρωτικά παραδοθείς στο Χριστό, όμως, τόσο πιο όμορφα θα νιώσεις. Ο Χριστός είπε:
Ελάτε κοντά μου όλοι εσείς που είστε κουρασμένοι και φορτωμένοι με αμαρτίες, κι εγώ θα σας αναπαύσω. Πάρτε πάνω σας το ζυγό μου και μάθετε από μένα ότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά. Και θα βρείτε ανάπαυση στις ψυχές σας. Γιατί ο ζυγός μου είναι εύκολος και το φορτίο μου ελαφρύ (Ματθ. ια΄ 28-30).
Αυτή η σχέση με το Χριστό, όλα τα κάνει εύκολα και ενδιαφέροντα, πολύ περισσότερο από ό,τι η κοσμική ζωή, που μας γέμιζε με άγχος και μιζέρια.
Στο δρόμο σου αυτό να θυμάσαι ότι θα αντιμετωπίσεις και πτώσεις. Μην απελπίζεσαι όμως. Δεν είναι το ίδιο να πέφτεις στην αμαρτία και το ίδιο να είσαι παραδομένος σε αυτήν. Ο Θεός δε βλέπει μόνο το αποτέλεσμα, αλλά βλέπει και την προσπάθειά μας. Εξάλλου, άγιος δεν είναι αυτός που δεν πέφτει καθόλου, αλλά είναι αυτός που πέφτει 1000 φορές και σηκώνεται 1001. Έτσι κι εσύ, αγωνίσου.
Ο νικητής δε φαίνεται παρά μόνο μετά τη λήξη του πολέμου. Επίστρεφε στο Χριστό μετά από κάθε πτώση σου. Προσευχήσου σε Αυτόν να σε στηρίξει πάλι στα πόδια σου. Αποφάσισε να μην ξανα-αμαρτήσεις. Πάρε την καλή απόφαση και ξεκίνα ξανά τον αγώνα σου με υπομονή, χωρίς να λυπάσαι και να εξουθενώνεσαι για τις πτώσεις σου. Ο Χριστός θα δει την υπομονή σου και θα σου χαρίσει τη νίκη.
Να ξέρεις ότι η αποκατάσταση της ψυχικής σου υγείας και ελευθερίας δε θα γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Όπως γράψαμε και παραπάνω, θα πάρει χρόνια. Αυτό ισχύει, όχι επειδή ο Θεός δεν μπορεί να σου πάρει τις αμαρτίες εν μιά νυκτί. Μπορεί, και σε κάποιους λίγους το έχει κάνει. Αλλά σαν καλός γιατρός των ψυχών και των σωμάτων μας δεν αρκείται να μας δώσει ένα χαπάκι, το οποίο θα εξαλείψει τα συμπτώματα της αμαρτίας. Θέλει να θεραπεύσει τα βαθύτερα αίτια, τα οποία επειδή είναι ψυχικά και σμιλεύονταν μέσα μας για χρόνια, από τότε που ήμασταν πάρα πολύ μικροί, είναι και δυσεξάλειπτα. Όχι όμως ανεξάλειπτα. Η εμπιστοσύνη στο έλεος του Θεού και η υπομονή μας στον αγώνα είναι ο μόνος σωστός τρόπος πορείας.
Να συμμετέχεις στα Μυστήρια
Όπως είπαμε, η εξομολόγηση είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο στο δρόμο μας προς την ηθική ελευθερία. Ωστόσο, και τα υπόλοιπα Μυστήρια είναι πολύ βοηθητικά, όταν συμμετέχουμε σε αυτά με πίστη. Η Θεία Κοινωνία, όταν έχουμε την ευλογία του πνευματικού μας για να συμμετέχουμε σε αυτήν, φέρνει το Χριστό μέσα μας, Τον κάνει άρχοντα της ψυχής μας και μας ανακαινίζει μέσα κι έξω. Και το Ιερό Ευχέλαιο έχει τη δύναμη να μας θεραπεύει από τις σωματικές και τις ψυχικές μας ασθένειες και να μας κάνει υγιείς και δυνατούς.
Να έχεις πνευματικούς φίλους
Η πνευματική ζωή δεν είναι κάτι που το βιώνει κανείς μόνος του. Σίγουρα, η σημαντικότερη σχέση στη ζωή μας πρέπει να είναι η σχέση μας με το Θεό. Αλλά σ’ αυτό το δύσκολο και όμορφο δρόμο, χρειαζόμαστε συνοδοιπόρους. Κανείς δε σώζεται μόνος του, παρά μόνο μέσα από την αγαπητική επικοινωνία και συμβίωση με τους άλλους.
Πολύ βοηθητικό λοιπόν θα είναι να έχεις μια πνευματική παρέα. Όσο φτωχή και αποξηραμένη από πνευματικά βιώματα κι αν είναι η σύγχρονη κοινωνία, η Εκκλησία είναι η Κιβωτός της σωτηρίας μας. Παντού γύρω μας έχουμε τη δυνατότητα να βρούμε πνευματικές συντροφιές: στις ενορίες, στα μοναστήρια, στις αδελφότητες. Ας ζητήσουμε τη συμβουλή του πνευματικού μας και ας συμμετέχουμε στις πνευματικές συναντήσεις της συντροφιάς μας.
Αυτό όχι μόνο θα μας βοηθήσει πνευματικά, καθώς θα βλέπουμε και θα εμπνεόμαστε από τον αγώνα των συνομηλίκων μας, αλλά και θα μας βοηθήσει στο πρόβλημα της κοινωνικοποίησής μας με πρόσωπα του ίδιου φύλου. Η Εκκλησία είναι ένα ασφαλές καταφύγιο, όπου μπορείς να χτίσεις υγιείς φιλίες και να ζήσεις εμπειρίες ανεπανάληπτες με μια αυθεντικότητα, που λείπει από την καθημερινότητά μας.
Καλό είναι με την καθοδήγηση του πνευματικού σου να έχεις και κάποιο φίλο, ο οποίος θα γνωρίζει για τον αγώνα σου και θα σε στηρίζει σε αυτόν. Ο γέροντας Παΐσιος, όταν τον ρώτησαν αν μπορεί να διορθωθεί ένας ομοφυλόφιλος και να ζήσει χριστιανικά, απάντησε:
Πώς δεν μπορεί! Μπορεί!… Αν θέλει και προσπαθήσει μπορεί να κόψει την κακιά συνήθεια… Πολύ βοηθάει να έχει κανείς έναν πραγματικό και καλό φίλο.
Ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολο για ένα πρόσωπο με ομόφυλες έλξεις να σχετιστεί με κάποιον του φύλου του κατά τρόπο μη ερωτικό. Ωστόσο, με υπομονή, προσευχή και καθοδήγηση, θα μας εμφανίσει ο Θεός έναν καλό φίλο, ο οποίος θα μας βοηθήσει στον αγώνα μας και θα αγωνίζεται μαζί μας.
Πάντοτε θα πρέπει να προσέχεις, ώστε να αποφύγεις μια συναισθηματικά εξαρτησιακή σχέση. Η συναναστροφή μας με φίλους από την ενορία μας ή τη χριστιανική μας συντροφιά, όταν γίνεται ομαδικά, είναι ασφαλέστερη χωρίς να μας στερεί την αποδοχή και την προσοχή που χρειαζόμαστε. Η προσωπική τετ-α-τετ επικοινωνία με ένα φίλο μπορεί κάποτε να θρέψει μια αρρωστημένη σχέση. Θα πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και με προσωπική αυτοεξέταση να προλαμβάνουμε την ανάπτυξη τέτοιων αρρωστημένων σχέσεων, που μόνο κακό μπορεί να προξενήσουν στον αγώνα μας.
Προσοχή στα συναισθήματα
Ακούμε παντού γύρω μας προτροπές, να “κάνουμε ό,τι μας λέει η καρδιά μας”, να “είμαστε ο εαυτός μας”, να “εκφράζουμε τις επιθυμίες μας”. Ο Χριστιανός δεν απορρίπτει αυτές τις προτροπές, αλλά τις βλέπει μέσα από ένα κριτικό πνεύμα, καθώς γνωρίζει ότι η ανθρώπινη φύση είναι μεταπτωτική και άρα φθαρμένη.
Είναι γνωστό πως η ανθρώπινη ψυχή συναπαρτίζεται από τρία μέρη: το λογικό, το συναισθηματικό και το επιθυμητικό. Τα τρία αυτά μέρη βλάφτηκαν από την πτώση του Αδάμ σε διαφορετικό βαθμό και τη βλάβη αυτή τη φέρουμε όλοι μέσα μας σαν κληρονομιά (:προπατορικό αμάρτημα).
Πιο βλαμμένο είναι το επιθυμητικό μέρος, αυτό δηλαδή που μας υπαγορεύει τι επιθυμούμε, τι θέλουμε, με πόση ορμή επιδιώκουμε κάτι. Έπειτα έρχεται το συναισθηματικό μέρος, το οποίο μας υπαγορεύει αυτά που νιώθουμε, αγάπη, θυμό, χαρά, μίσος, ζήλεια κ.τ.λ. Το πιο υγιές μέρος της ψυχής, που παρέμεινε πιο αλώβητο μετά την πτώση είναι το λογικό μέρος, το οποίο μάς βοηθά να σκεφτόμαστε, να κρίνουμε, να αποφασίζουμε.
Η σειρά αυτή δεν είναι τυχαία. Ο νους, το λογικό μέρος είναι ο ηγεμόνας της ψυχής και αυτός πρέπει να ελέγχει και να ρυθμίζει και τα άλλα δύο μέρη, ώστε να λειτουργούν κατά το δυνατόν σωστά. Έτσι ο άνθρωπος συμπεριφέρεται σαν λογικό ον και όχι σαν ζώο, το οποίο κυριαρχείται από τις παρορμήσεις του.
Με αυτά που γράφω, φυσικά, δεν εννοώ ότι ο αυθορμητισμός είναι κάτι το κακό. Εξ άλλου ο αυθορμητισμός είναι εν πολλοίς χαρακτηρολογικό στοιχείο, το οποίο δύσκολα αλλάζει. Αλλά σε αυτόν τον αυθορμητισμό θα πρέπει να βάζουμε οδηγό το λογικό μας.
Πόσες φορές ακούσαμε την καρδιά μας και τα θαλασσώσαμε; Πόσες φορές ήμασταν “ο εαυτός μας” (σε εισαγωγικά, γιατί ο πραγματικός μας εαυτός είναι η εικόνα του Θεού μέσα μας την οποία πρέπει να καθαρίσουμε και να αποκαταστήσουμε στο πρωτόκτιστο κάλλος) και νιώσαμε να μας χειραγωγούν και να μας κάνουν ό,τι θέλουν; Πόσες φορές εκφράσαμε τις επιθυμίες μας και καταλήξαμε να το μετανιώσουμε πικρά;
Έτσι, πρέπει στον αγώνα μας πάνω από όλα να βάζουμε το θέλημα του Θεού. Με βάση αυτό να ελέγχουμε τις πράξεις μας, τις επιθυμίες και τα συναισθήματά μας και, αν δεν είναι σύμφωνα, να μην τα δεχόμαστε, γιατί αυτό μόνο ευτυχισμένους δε θα μας κάνει. Η μελέτη του Λόγου του Θεού θα μας βοηθά να τα διασαφηνίζουμε και να μας κάνει σοφότερους και κύριους του εαυτού μας.
* * *
Με όλες αυτές τις συμβουλές και όσες ακούς από τον πνευματικό σου και μελετάς στα πνευματικά βιβλία, θα προοδεύεις στην πνευματική ζωή και ταυτόχρονα θα νεκρώνονται μέσα σου τα βλαβερά πάθη της αμαρτίας, τα οποία μίσησες και επιθυμείς να ελευθερωθείς από αυτά. Καλόν αγώνα.
Σχόλια